အ်ိုမီဂါအဖြစ်မွေးဖွားလာပြီးနောက်အားလုံးကငါ့ကိုလိုချင်နေကြတယ်

chapter 6

Chapter 6

ရန်ရှူးထန်မှာ လက်ထဲတွင်စာအုပ်လေးတစ်အုပ်ကိုကိုင်ထားရင်း ခေါင်းငုံ့လျက် ရပ်နေလေ၏။ ကျောပိုးအိတ်လွယ်ထားသည့်တိုင် ဖြောင့်တန်းစွာဖြင့်ရပ်နေပြီး မိုးမခပင်ပမာ ငြိမ်သက်လှပနေလေသည်။ သူ၏သန့်ရှင်းဖွေးစွတ်နေသော ကျောင်းယူနီဖောင်းမှာ မျက်စိအေးစရာဖြစ်နေ၏။

အနှီသူမှာ စာအုပ်ကိုစိတ်ဝင်တစားဖတ်နေပြီး ဆယ်မီတာအကွာတွင်ရပ်နေသော ဖုယွမ်ကျိုးကိုသတိမထားမိပေ။ ဖုယွမ်ကျိုးသည်လည်း ထိုသူနှင့်စကားမပြောရလေ စိတ်ချမ်းသာလေဟုယူဆထားသည်။ ရန်ရှူးထန်ကို ကျောင်းတွင်စနောက်နေရလျှင် လုံလောက်ပြီ။ ကျောင်းပြင်ပတွင် အဆက်အဆံလုပ်ရန်မလိုပေ။

ရန်ရှူးထန်က သူ၏မပြီးပြတ်သွားသောစကားကို အရေးတယူဖြစ်နေရသည့်အတွက် အကြောင်းအရင်းကို တဖက်လူက​ပြောပြမည်မဟုတ်သည်ကို သိသော်ငြားလည်း ဖုယွမ်ကျိုးမှာအကြောင်းအရင်းအားသိချင်နေမိ၏။

သူကြည့်နေရာမှ မျက်လုံးလွှဲရန်ပြုစဥ် ရန်ရှူးထန်က ကျောင်းယူနီဖောင်း၏အိတ်ကပ်ထဲမှ ဖုန်းကိုထုတ်လိုက်ကာ ရထားစီးကတ်ကလေးကပါပြုတ်ကျသွားခဲ့သည်။ ရန်ရှူးထန်က ၎င်းကိုသတိထားမိပုံမရဘဲ မက်ဆေ့ချ်ကိုစာပြန်ပြီးနောက် ဖုန်းကိုအိတ်ထဲပြန်ထည့်လိုက်ကာ လက်ထဲမှစာအုပ်ကိုသာဆက်ဖတ်နေလေသည်။

ရန်ရှူးထန်ကစီးရမည့်ရထားကို ဆက်လက်စောင့်နေခဲ့သည်။ အနီးအနားရှိ မည်သူကမှ သူ့အားကတ်ကိုပြန်ကောက်ရန်သတိမပေးကြချေ။ နောက် ခရီးသည်အချို့ရောက်လာပြီး ရထားစီးကတ်အားမည်သူကမှသတိမထားမိကြတော့ပေ။

ဖုယွမ်ကျိုး ချီတုံချတုံဖြစ်နေခဲ့သည်။ လက်မှတ်ပြုတ်ကျသွားသည်ကိုတွေ့လိုက်သော်လည်း သူရန်ရှူးထန်ကိုသတိမပေးမိပါက သူ့ကိုယ်သူ အလွန်အမင်းရက်စက်သူပမာ ခံစားလိုက်ရသည်။ သူ ပြိုင်ဘက်ဖြစ်သူကိုနားမလည်နိုင်သော်လည်း တစ်စုံတစ်ခုကိုဆုံးရှုံးလိုက်ရသူအပေါ် မလှောင်ချင်ပေ။ အဆိုပါပျော်ရွှင်မှုက အဆင့်နိမ့်လွန်းသည်။

နောက်ဆုံး ရထားရောက်လာချိန်အထိ လက်မှတ်ကိုဂရုစိုက်မည့်သူမရှိတော့ပေ။ ဖုယွမ်ကျိုးကအမြန်လျှောက်သွားပြီး ရထားလက်မှတ်ကိုကောက်လိုက်ရင်း ရန်ရှူးထန်၏ပုခုံးကိုပုတ်လိုက်သည်။