Zakazana Miłość

[2]

Życie inaczej się toczy

Pogoda idealna na przechackę, słońce mocno razi, ale wiatr to łagodzi, Nela wraz z jej ochroniarzem chodzą przy rzece, która jest obok lasu, jednak księżniczka chce chwilę pobyć sama, ochroniarza ma od kilku miesięcy i przez niego nie może posiedzieć sobie w samotności co bardzo lubi, jedynym czasem w którym jest sama to w toalecie i łazience co trwa mniejwięcej półgodziny i w nocy, ale może tylko spać bo rycerze sprawdzają ją co półgodziny, a za każdym razem kiedy zobaczą że Nela nie śpi to donoszą królowi.

Księżniczka czasami sobie myśli że jak ona będzie rządzić to będzie o wiele lepszą władczynią, ale głównie myśli o ucieczce, a teraz jak siedzi na kamieniu to patrzy na ochroniarza i myśli co zrobić żeby odwrócić jego uwagę i wymyśliła.

Księżniczka zdjęła baletki i gdzieś je rzuciła -zdjęłam na chwile buty żeby przewietrzyć trochę stopy, ale teraz nie mogę ich znaleźć, pomożesz mi?- powiedziała do mężczyzny, który chwilę na nią patrzył, a potem zaczął szukać.

Nela wykorzystując to, po cichu się oddaliła, a potem uciekła, po chwili się zatrzymała żeby złapać oddech i spojrzała za siebie żeby zobaczyć jak daleko pobiegła, rzeki już nie widziała co oznaczało że może spokojnie iść, więc powolnym krokiem ruszyła przed siebie. Idąc słyszała rozmowy ludzi o handlach, pracach i ogólnie o ich życiu, jest ciekawa jak jej ludzie żyją więc założyła kaptur żeby nikt jej nie rozpoznał i z trawy przeszła na bruk gdzie było sporo osób.

Kiedy tak sobie szła to przy stoisku z owocami ujrzała dziewczyne mniejwięcej w jej wieku, odziwo dziewczyna ta nie miała żadnej sukienki, tylko była ubrana jak facet i była wysoka, miała czarne włosy spięte w kucyk i blizne na brwi, nie tylko jej wygląd zwracał uwagę Neli, ale też to jak się zachowuje, księżniczka zauważyła że czarnowłosa rozglądała się nerwowo, co chwilę przybliżając się do stoiska, a w końcu spojrzała na mały worek prawdopodobnie z pieniędzmi jakby chciała go ukraść.

Nela widząc to, od razu podeszła do dziewczyny i złapała ją za rękę mocno -chciałaś to ukraść?- Nela powiedziała trochę wściekła, ale i też głośno przez co zwróciła uwagę większości ludzi w pobliżu.

-to ta kobieta!- jakiś mężczyzna krzyknął wskazując na czarnowłosą, każdy w pobliżu zaczął krzyczeć na nią, co bardzo zdziwiło Nelę, ale nie mogła pomyśleć nad tym bo nagle czarnowłosa dziewczyna złapała ją mocno za rękę i zaczęła uciekać z księżniczką.

Zdezorientowana księżniczka jednak się nie zatrzymała bo nie wiedziała do końca co się dzieje, ale po chwili czarnowłosa popchnęła ją za jakiś kamień żeby usiadła, a sama kucnęła, zakryła usta Neli i rozglądała się za ludźmi. Kiedy zauważyła, że ludzie przeszli to spojrzała na przestraszoną Nelę, wstała i w ciszy podała jej rękę żeby wstała.

Nela z zniechęceniem wzięła rękę nieznajomej i wstała, chwilę obie się nie odzywały, ale w końcu Nela wypaliła. -kim ty jesteś, czemu chciałaś ukraść pieniądze, co to ma znaczyć, co to jest za strój!- krzyknęła, więc czarnowłosa znowu zakryła jej usta i się rozejrzała chwilę, a potem spojrzała na Nelę trochę wściekła.

-jeśli mnie złapią to będzie twoja wina- nieznajoma mówi przy tym pchając Nelę.

-jak śmiesz mnie pchać, nie wiesz kim jestem?!- Nela znowu krzyczy.

-głos trochę znajomy, ale nie?-

Nela chwilę myśli po czym patrzy na kaptur -a, no tak- ściągnęła kaptur pokazując, że jest księżniczką. Czarnowłosa chwilę się nie odzywała patrząc na nią od góry do dołu.

-miałam na końcu języka twoje imię i zgadłam, że to ta wnerwiająca curusia króla i butki gdzieś zgubiłaś widzę, chyba przy udawaniu baleranki- powiedziała nieznajoma.

-że co?! Jak ty się odzywasz do przyszłej królowej!-

-królowej? Tak szybko? Szczerze nie spodziewałam się tego od księżniczki, że znajdzie miłość tak szybko, a liczyłam, że będę miała szansę.- czarnowłosa przyciągnęła księżniczkę do siebie i przybliżyła twarz do jej.

Nela szybko popchnęła nieznajomą i poprawiła sukienkę -nie znalazłam miłości tylko rodzice mi wybrali, teraz się odczep!- krzyknęła.

Obie chwile stały w ciszy bo usłyszały jak ktoś idzie w ich strone i woła księżniczke. -tak czy siak, miło było, ale się skończyło. Pa pa pszczółko- powiedziała czarnowłosa całując przy tym Nelę w rękę i szybko uciekła.

Nela nie wiedząc czemu poczuła ciepło gdy nieznajoma pocałowała ją w rękę, ale szybko się otrząsnęła i patrzyła jak odchodzi szybkim krokiem, ale co to za przezwisko pszczółka? Przyszedł do niej ochroniarz i złapał ją za rękę, przyciągając ją -wie księżniczka, że jak król się dowie to- nie dokończył bo Nela mu przerwała ręką.

-wiem wiem, da mi karę, nie będe mogła spać, nie dostane kolacji. Ale czy tym razem możesz mu nie mówić? Prosze?- błaga go jednak on zaprzeczył kiwnięciem głowy i zaczął z nią wracać. Nela już wiedziała, że ojciec będzie wściekły, jak jej ochroniarz będzie mu mówić to będzie w swoim pokoju i będą to minuty, a nawet godzina niepokoju, ale zanim wieczór nastąpi to jeszcze sporo czasu, może trzy/cztery godziny, ale według Neli to mało.

W tym momencie Nela leży na swoim łóżku podczas gdy sprzątaczka ogarniała jej ciuchy w szafie. Wokół nich panowała cisza którą co jakiś czas przerywał dźwięk ptaków lub sprzątaczki, która puka czasem o szafę wkładając przy tym ubrania. Księżniczka na moment spojrzała na stojącą dziewczyne, co sprawiło że ona też się spojrzała, obie chwilę patrzyły na siebie, po czym sprzątaczka się lekko uśmiechnęła i kontynuowała składać ciuchy.

-to co księżniczko Nelo, jak złożę ciuchy to wychodzimy?- zapytała

-gdzie?- Nela usiadła i kontunuowała patrzenie się na nią.

-wiesz.. Ten rycerz czy ktoś tam z kim byłaś to już niektórym powiedział co się stało, więc pomyślałam, że podczas gdy twój ojciec się uspokaja z tą informacją to my będziemy na zewnątrz- powiedziała kończąc składać ciuchy i się uśmiechnęła do Neli.

-w sumie.. dobry pomysł, ale zamiast się uspokoić to może się bardziej wkurzyć że teraz wyszłam i da mi większą karę-

-hm... powiem że się zraniłaś i poszliśmy do tego pomieszczenia z apteczkami do którego nikt nie chodzi, będzie zmartwiony że zrobiłaś sobie rane, no i przy tym nie będzie zdenerwowany-

-okej- księżniczka się uśmiechnęła i wstała.