სიკვდილთან თამაში/playing with death

თავი 1

   -მაპატიეთ.გოგონა დადიოდა ხალხში.
ეჰ ნაგავი ნიღბები ეხლა ამ იდიოტური ნიღბების გამო მაფიის ბოს ვერ ვპოულობ. გაიფიქრა ნევრებმოშლილმა.
ნუ პირველ რიგში გამარჯობათ. ჩემი სახელია ამი. ვარ 15 წლის ეხა იმის გამო რომ თხუთმეტის ვარ იცოდეთ ბავშვი არ დამიძახოთ. მაღიზიანებს ის რომ როცა ჩემ ასაკს იგებენ ბავშვივით მექცევიან და მანამდე მშვენივრად. ეხა რუსეთში ვარ მისის გამო თორე ისე რუსი არ ვარ ქართველი ვარ გაიგეთ!!! უი ისე მართლა რადგან მისია ვახსენე პირდაპირ გეტყვით. მე დაქირავებული მკვლელი ვარ და ეხა საკმაოდ სახიფათო დავალება მაქ. საკმაოდ სახიფათო კი არა საშინლად სახიფათო რადგან ეხა მაფის ბოსი უნდა მოვკლა. ვაიმე და ეს ჩვეულებრივი მაფის ბოსი კი არ არის მსოფლიოში ყველაზე ძლიერი მაფის ბოსია. ალბათ თქვენც ხვდებით რომ დარხეული მაქ. მარა არუშავს რადგან სანამ აქ მოვიდოდი ბევრი ვილოცე გადარჩენისთვის და თუ ღმერთი მიჩნევს რომ სიცოცხლე უნდა გავაგრძელო მაშინ იგი დამეხმარება და გადავრჩები თუ არადა რას ვიზამთ. ეხა ნიღბიან წვეულებაზე ვარ და ყველგან დავეძებ რომ მოვკლა. ნუ ვერ მოვკლავ მარა რავი, კაი ეხა თავს ნუ ვისტრესავ!!!
ფიქრებში გართულ გოგონას ვიღაცამ უკნიდან ხელები შემოხვია და უთხრა.
-შეიძლება ერთად ვიცეკვოთ?
რააა ესღა მაკლდა ეხა უარს ვერ ვეტყვი რადგან უცნაურად არ უნდა გამოვჩნდე.
გოგონამ უკან მიხედა და ნიღბიანი კაცი დაინახა. მას ქერა ფერის თმები ქონდა და ცისფერი თვალები. შეიძლება ნიღაბი ეკეთა და მხოლოდ ნახევარი სახე უჩანდა მაგრამ ეტყობიდა რომ ძალიან ლამაზი იყო თან ხმაც კარგი ქონდა.
ფუ შენი ქერებს ვერ ვიტან. მოიცა ისე ყველა ჩვენ რატო  გვიყურ...
უეცრად კაცი დაიხარა და გოგონას ყურში ჩაშჩურფულა.
-ვიცი რომ აქ იმისთვის ხარ რომ მომკლა ლამაზო.
გოგონა გაშეშდა ხოლო კაცმა მის ყურთან ცინიკურად გაიღიმა.
-რა...
თქვა გოგომ აკანკალებული ხმით. ნიღბიანმა კაცმა კი ხელები ყელზე მოხვია, დაიხარა და თავი მიუახლოვა. მისი სუნთქვა გაცხელდა  ყურთან როდესაც ჩაიცინა.
-ნუ ინერვიულებ ჩემო ლამზაო პატარა მკვლელო, შენ საკმაოდ შეტოპე, მაგრამ მე მოგცემთ შანს რომ უკან დაიხიოთ სანამ ცეკვას მოვრჩებით.
მისი თითები ნაზად მიაკვლევდენ ხერხემლის მრუდს.
-შენ თუ ვერ შეძლებ ამ ცეკვით ჩემს სიამოვნებას და რაიმეს არასწორად გაკეთებ, მაშინ მოგიწევს შედეგებს დაელოდო.
მისი ცისფერი თვალები გოგოსკენ იყო მიბყრობილი ნიღბის ჭრილებიდან.
-მზად ხარ საცეკვაოდ?
ჯანდაბა რა ჯანდაბააა!!! რანაირად იცის ყველაფერი იქნებ მაფის ბოსია. არა რა იქნებ შვილო ხო თქვა ''ვიცი რომო ჩემ მოკვლას აპირებო,,.არა უნდა დავწყნარდე და რამე ვუპასუხო.
-და რომ გითხრა რომ არა.
ჰააა!!! რავქენი მომკლავს გონი ეხლა.
კაცს მზერა გაუმკაცრდა და ხელები ოდნავ მოუჭირა.
ეჰ ხო ვთქვი.
-მაშინ მე გთავაზობთ რომ ითამაშოთ.
ჩაიჩურჩულა მან.
-ყველაფერი გაკეთე იმისთვის რომ გაიმარჯვო.არჩევანი შენზეა, მაგრამ მუსიკა არ დაგელოდება.
უეცრად დარბაზში მუსიკის ხმა გაისმა. კაცმაც არ დაყოვნა და ცეკვა რთული საცეკვაო სვლებით დაიწყო. გოგოს სუნთქვა ყელში ეკვრებოდა და ცდილობდა უბრალოდ თავი გაემაგრებინა და არ წაქცეულიყო.კაცის ღიმილი გაღრმავდა, როცა გოგონა ოდნავ წავიდა და წონასწორობა ბოლო მომენტში დაიჭირა.
რას გადავრჩი. კიდევკაი ადრე ცეკვაზე დავდიოდი თორე მაგრა დამერხეოდა. საერთოდ ესე მაგრა როგორ ცეკვავს?
-უმ... ცნობილი მოცეკვავეებს არ შეუძლით ესე ცეკვა და თქვენ ესე როგორ ცეკვავთ?
შეეკითხა დაძაბულმა ხოლო კაცმა ეშმაკურად გაუღიმა.
-ადამიანს უნდა ჰქონდეს ძლიერი სხეული, მკვეთრი გონება და მკვეთრი ინტუიცია, რომ ასე იცეკვოს.
უთხრა მან მშვიდად.
-და სანამ მე ვაფასებ თქვენ აღფრნოვანებას, გახსოვდეთ, რომ ჩვენ ჯერ კიდევ გვაქვს ცეკვა დასასრულებელი.
ფუ ეს უსასრულო საშინლად რთული ცეკვა მიშველეთ ოღონდაც ვინმემ.
მუსიკის გაღვიძებასთან ერთად გოგონა, კაცის ურყევი ყურადღების ცენტრში რჩებოდა, მისი თვალები არცერთ წამს არ ტოვებდა გოგონას თვალებს. როდესაც ცეკვამ კრესჩენდოს მიაღწია, კაცმა ბოლო, რთული მანევრი შეასრულა, სანამ ისევ მკერდში მოიყვანდა, ერთი ხელი თეძოზე ეყრდნობოდა, მეორე კი ყელზე. მან დაიჭირა გოგოს მზერა. მის თვალები ბოროტულად მზინვარებდა. ამასობაში მუსიკაც მორჩა და ცეკვაც შეეწყდა, ხოლო გოგონამ კი ამოისუნთქა.
ძლივსსს. ვაიმე არ მჯერა გადავრჩი.
-მაშ მადლობა
წამოიძახა კაცმა
-დათანხმდი ფსონს, თუ ცდილობ რომ გაიქცე?
-მე უბრალოდ სიცოცხლე მინდა.
უპასუხა გოგონამ სევდიანი ხმით. კაცმა კი გამომეტყველება ცოტა შეარბილა.
-ეს არის ის, რაც ნამდვილად გინდა, ჩემო ძვირფასო?სიცოცხლე და მეტი არაფერი?
და აბა მეტი რა უნდა მინდოდეს ცხოვრების გარდა კაცო.
მისმა ხელებმა გოგონას ყელზე ნაზად გასწია ხაზი ამის ყბამდე და თავი მაღლა აუწია მის მზერასთან შესახვედრად.
-ეს სკმაოდ უსუსური ამბიცია ჩანს. მაგრამ, ამ ცეკვის გულისთვის, ამას გაძლევ.
იესსს გადა...
გოგონამ სიტყვის გაფიქრებაც ვერ მოასწრო როდესაც კაცმა საუბარი განაგრძო.
-თუ ეხა შენ დამიფიცებ, რომ ცხოვრება არის ყველაფერი რაც შენ გინდა, მოგცემ უფლებას უვნებლად წახვიდე. რას იტყვი?
-კარგი. თანახმა ვარ.
წამოიყვირა გოგონამ. კაცის თვალები დაწვრილდა, ზომაზე მეტად.
-ძალიან კარგი უბრალოდ აღარასოდეს გადამეკვეთოთ გზაზე. გარიგება გვაქვს მარია?
ამ სიტყვის თქმაზე კაცს ბოროტულად ჩაეღიმა გოგო კი გაშეშდა.
რანაირად... რანაირად იცის. მეშინია, ძალიან მეშინია. მან ჩემი რეალური სახელი იცის. როდესაც ეს სახელი თქვა თითქოსდა, ამომიტივტივდა ყველა მოგონება რომელიც დავმარხე. უნდა დავთქნხმდე და მას რაც შეიძლება მალე მოვშორდე.
-ჰო ჰო რათქმაუნა.
ამის გაგებაზე კაცი შეტრიალდა და საცეკვაო მოედქნი დატოვა. ოთახში დაძაბულობა გაიფანტა. ამი მაშინვე გაიქცა წვეულებიდან. გაქცევისას არ აინტერესებდა ეს მართლა დასასრული იყო თუ მისი ხრიკი. იგი თავქუდმოგლეჯილი მირბოდა რაც შეიძლებოდა შორს. ბოლოს რაღაცას ფეხი  წამოდო და დაეცა.
ჯანდაბა საიდან, საიდან!!! რატო...? უნდა ეტირა მაგრამ ცრემლები შეიკავა. არა ეხა უნდა დავმშვიდე და გონზე მოვეგო ტირილი არაფერს მიშველის. სახე დაისერიოზულა დატელეფონი ამოიღო. ნომერი აკრიფა და ვიღაცას დაურეკა. მაშინვე უპასუხეს.
-მიაღწიე წარმატებას?
შეკითხა უცნობი ამი კი გაშეშდა. უცნობი მიხვდა რომ რაღაც რიგზე არ იყო ამიტომ უთხრა რომ ყველაფერი მოეყვა, გოგონამაც ყველაფერი დაწვრილებით მოუყვა. ამ ყველაფრის გაგების შემდეგ უცნოვბს ერთი წამი ხმა არ ამოუღია.
-არა უშავს.
თქვა მშვიდი ხმით.
-ის ფაქტი, რომ შენ ჯერ კიდევ ცოცხალი ხარ, არის ყველაფერი, რაც ჩვენ გვჭირდება. ჩვენ გადავდგამთ ჩვენ ნაბიჯს. არ დაბრუნდეთ. დიდი ალბათობით გითვალთვალებენ. გირჩევ სადმე გაიქცე შორს თუ შეძლებ. შეგიძლია მისის ფული გამოიყენო გასაქცევად.
-მადლობა სერ.
-რისი მადლობა შენ მე გაგზარდე და რათქმაუნდა მეწყინება შენ თუ რამე ცუდი დაგემართება. სხვა ქვეყანაში გაემგზავრე და ცხოვრება ახლიდან დაიწყე.
-მომენარებით სერ.
-მეც ამი.
ზარის დასრულებისთანავე ამი ბენზინგასამართ სადგურზე მივიდა და ერთერთ მანქანას რომელსაც ბენზინს უსხამდენ ტელეფონი ჩაუგდო. ამის შემდეგ პარიკი შეიცვალა, მაკიაჟიც სხვა გაიკეთა და სრულიად სხვა ადამიანს დაემსგავსა. გზაზე ტაქსიც დაინახა და გაჩერა.
-გამარჯობათ თუ შეგიძლიათ რომ ყველაზე ახლომდებარე აიროპორტში მიმიყვანოთ რაც შეიძლება სწრაფად.
ტაქსის მძღოლმა, რომ შეამჩნია გოგონას ხმაში გადაუდებელი აუცილებლობა, თავი დაუქნია და გზას დაადგა. ქალაქს რომელსაც ტოვებდა უკან ტოვებდა, ნელ-ნელა ქრებოდა. ყველაფრის უკან დატოვება სულელური ნაბიჯი იყო, მაგრამ ეს იყო გადარჩენის უზრუნველყოფის ერთადერთი გზა. აეროპორტში მისვლისას მძღოლს უხვად გადაუხადა და ბილეთები იყიდა. თვითფრინავში ასვლისას მხრებიდან სიმძიმე მოშორდა. მან დახუჭა თვალები, ღრმად ამოისუნთქა და მოემზადა ცხოვრების შემდეგი თავისთვის, ცხოვრება გაქცეული, ახალი გამოწვევებითა, ახალი სახელით და ახალი, გარეგნობით. თვითფრინავი აფრენას აპირებდა, როცა საჭირო ოთახში მომინდა და გავედი. საჭირო ოთახში შესვლას რომ ვაპირებდი, ვიღაცამ უცებ  დამიჭირა და საძილე წამლით დასველებული ცხვირსახოცი დამადო. სანამ გონებას დავკარგავდი, თავი უკან გადავწიე და უცნობი მამაკაცის მომღიმარი სახე დავინახე. მისი სახე ურჩხულს ჰგავდა. ამასობაში კი გავითიშე.

🏻🏼🏽🏾🏿🏻🏼🏽🏾🏿

1030 სიტყვა ყოჩაღ მე.