ikinci bölüm

1 1 0
                                    

Sanırım kış uykusuna yatmışım. Uyandığımda sabahtı. Hemen telefonumu elime alıp tarihe baktığımda ise sınav tarihinden 2 gün sonrasında olduğumuz fark ettim. Aynı zamanda birinin benim kulaklığımı ve telefonumu da şarj ettiğini, terli üstümü de değiştirdiğini fark ettim. O kişi kimse sağolsun bide yatağın içine sokup beni ince pikeyle örtmüştü. Allah razı olsun o kişiden cidden.

Cidden camış gibi uyumuştum. Yan tarafımdaki yatağa baktığımda Minho hyungun orda olmadığını farkettim. Gözlerimi ovuştura ovuştura banyoya gittim ve iyice açılabilmek için abartısız 10 defa yüzümü yıkadım. Yüzümü yıkama işlemim bittiğinde biraz daha açılmış gözlerimle etrafıma bakınırken mutfağa gittim. Evde kimse yoktu. Acaba nereye gitmişlerdi ki. Bi evi araştırsam iyi olcaktu belki bana not falan bırakmışlardır diye düşünüyordum.

Mutfağa bakındım ama hiç not kağıdı falan yoktu. Aynı zamanda odama da baktım. Masamın üstüne, dolabımın kapağının sütüne ama hiçbir yerde not yoktu. Sonra elime telefonumu aldım bana bizimkilerden gelen hiç mesaj yoktu. Sadece dün akşam Yeji aramış 4 defa. Umarım bana ulaşamyınca çıldırmamıştır.
Hemen onunla olan sohbet yerimize girdim

yeji-hyunjin

hwngyeji:
4 cevapsız arama
abş
abi
nerdesin
iyi misin
niye açmıyon telefonu
şarjın mı bitti abi ya
aloo
yejiden hyunjine
yejiden hyunjine
beni duyan var mıı
herneyse
iyi geceler abicimm♡♡

hyunjiniee:
günaydın yejicim
ya abicim ben sınavdan sonra hayvan gibi uyumuşum ya
dün tüm gün uyumuşum
ondan
özür dilerim
müsait olduğunda ara
konuşuruz
hadi öpüyorum balım♡

ona hemen cevap yazdıktan sonra diğer mesajlara da baktım fakat hiç bizimkilerden haber yoktu. En sonunda Chan hyunga yazdım

chan-hyunjin

hyunjiniee:
chan hyung nerdesiniz
tüm ev boş
okulda mısınız

bnghchan:
okuldayız
camış gibi uyuyodum uyandıramadık
üstüne su bile döktüler
uyanmadın
kutup ayısı mısın bilemiyorum
herneyse akşam 5 te döncez
dolapta yemek var
ısıtıp yersin
hadi bai

bana bunları yazdıktan sonra ev grubumuza şöyle bi mesaj geldi

daire 9 da yaşayan varlıklar

bnghchan:
beyler hyunjin kış uykusundan uyanmış. bunu kutlamamız lazım

catminho:
oo günaydın efendim
iyi uyku çektin mi bari

dwaekichangbin:
ohaa günyadın kutup ayısı

hyunjiniee:
çok iyi uyku çektim vallahi
ama yine uykum var beni akşama uyandırsanız olmaz mı

catminho:
iyi tamam uyandırırım ben seni
yat uyu

hyunjiniee:
sağol hyung

hemen telefonu bırakıp ince bir pike altına girdim ve kulaklığımı telefonuma bağlayarak  müzik dinlemeye başladım. Zaten kısa bir süre sonra uyumuşum.

"Hyunjin"
ha, noluyo
"hyunjin"
bu sefer bi öncekinden daha sert sarsıyo beni bir kaç defa gözlerimi kırpıştırarak uyandım ve karşımda Minho hyungu gördüm. Minho hyung bu halime güldülten sonra "selam, seni uyandıracağımı söylemiştim hadi kalk, bişey de yememişsin zaten Chan sana çok sinirli" dedi. "tamam" dedim ve yavaş yavaş ayağa kalkıp banyoya yürüdüm. Yüzümü hızlıca birkaç defa yıkadım ve hemen mutfağa gittim. Hepsi yemek masasındalardı. Ben odaya löps diye girince hepsi bana baktı.  Chan hyung kızgındı. Minho hyung.. işte normal surat ifadesiyleydi ve Changbin hyung da gülmemek için kendini zor tutuyordu.

Chan hyung vücudumu bi baştan aşağı süzdü son bi kaç gündür hiçbir şey yemediğim için için bana bu kadar kızgındı ve zayıflayıp zayıflamadığıma bakıyor olmalı. 6 kilo verdim. Herneyse.

Chan hyung yediğimden emin olmak için sanırım yanındski saldalyeyi bana ayıtmıştı. Onun yanına oturduktan sonra yemekleri didiklemeye başladım canım hiçbir şey istemiyordu. Sadece ağzıma birkaç şey attıktan sonra "ben doydum" diyip kalkcakken aniden Chan hyung beni tutup yerime otuttu. Tekrar kalkmaya çalıştığımda tekrar oturttu.  "doydum" dedim. O da "tabağını bitir hiçbir şey yemedin" dedi. "yedim ama" dedim.

"Hyunjin aşırı zayıflamışsın niye bişey yemiyorsun " "yiyemiyorum ki midem almıyo hem canım da hiçbir şey istemiyo hyung" dedim. Aslında midemin almamasıyla falan alakası yoktu. O kadar çok düşünüyordum ve tüm olanlar brni o kadar yoruyor ve o kadar üzüyordu ki iyice çökmüştüm. Sonra tekrar masadan kalkmaya çalıştığımda bu sefer bişey yapmadı kimse. "Elinize sağlık" diye mırıldanıp odaya gittim ve odanın kapısını kilitledim. Sonra da kapıya yaslanıp boş boş odayı seyrederken gözlerim dolmaya başladı. Aklıma bütün kötü anılarım doluşmaya başladı.

Bana zorba diye iftira attıkları an, çirkinsin diye bağıran arkadaşlarım, bi tek kendini düşünüyorsun çok bencilsin diyen annem. Hepsi yani hepsi kafama doluştular. Artık dayanamıyordum. Kafamı dizlerimin arasına koyup ağlamaya başladım. Olabildiğince sessiz bir şekilde ağlıyordum.
Ama en sonunda aklıma o kadar kötü şeyler düştü ki, ağlamamk için kendimi sıktığım ve kendimi o kadar berbat hissettiğim anlar geldi ki sessiz ağlamaya devam edemedim. Sesimi bastıramadım, seslice ağlamaya başladım.

Hem ağlıyordum hemde "ben zorba değilim" diyordum. bu sırada içerden sesimi duymuş olmalılar ki hepsi kapıya dayanmıştı. Ben de daha yüksek sesle ağlamaya ve bağırmaya başladım. Dışardan gelen sesler azalınca bende sesimi azalttım ama ağlamam hala çok şiddetliydi. Dışardan Minho hyungun "Hyunjin kapıyı aç lütfen" dediğini duydum.  Açıp açmamak arasında kaldım çünkü perişan haldeydim kimsenin beni böyke görmesini istemiyordum. "açıcam ama sadece sen gir minho hyung lütfen" dedim. "tamam " dedi. Yavaş yavaş kapıyı açtım Minho hyung girince de hemen kapadım ama kilitlemedim bu sefer. İçeri girdiiine her ne kadar sarılmayı sevmediğini bilsem de bana sarıldı. Kendimi tutamayıp ağlamaya başladım tekrar. Sırtımı ovalayıp bi yandan da beni sakinleştirmeye çalışıyordu.

Ve ağlarken bi yerden sonra gözlerim ağırlaşmaya başladı ve kendimi daha fazl tutamadan uyumaya başladım. Yani binevi Minho hyungun üstüne saldım kendimi. Sesleri duyuyordum ama gözlerimi sçmaya gücüm kuvvetim kalmamıştı. Ben kendimi saldıktan sonra Minho hyung diğerlerine seslendi

"Gelin Hyunjin uyuyakaldı galiba" dedi. Sonrasında hepsi içeri girdi ayak sesleri duydum. Minho hyung beni kaslı birine verdi. "Al Changbin, dikkat et çocuğa" Tamam, Changbin hyunga vermiş beni. Biri pikeyi çekti sonra sırtım yumuşak yatakla buluştu ve başka biri de tekrar üstüme pikeyi örttü. Sonrasında kendi aralarında konuştular. "Siz gidin yatın ben onun yanında yatıcam bugün" dedi biri. Sanırım Minho hyung.  Daha sonra birkaç adım sesleri ve ardından kapının kapanma sesini duydum.

Biraz sonrasında ise yan tarafımda bir ağırlık hissettim. Biraz donra da başımda bir el başımı okşamaya başladı. Biraz mayışıp uyuyakaldım. Hiç uyanmak istemiyordum çünkü karşılaşacsğım sorulardan o kadar çok korkuyordum ki anlatamam. Bu yüzden tek seçeneğim olan uykuya sığındım.

MİRHABAAA HEP UYURKEN KESİYORUM FARKINDAYIM AMA FİKİR YOK. ÇILDIRIYORUM KISACASI. VE ŞU ANDA YURT DIŞINDAYIM AİLEM SALMIYO ADAM AKILLI. YAZAMIYORUM DA. ONDAN İDARE EDİN. Ay biraz heyecan yaptım. Neyse hepinizi çok seviyorum baii. Bi de kelime sayısı az idare ediverin lütfen♡♡

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 20 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

We Are Just A FriendsHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin