Şaibeli bir şekilde hafızasını kaybeden Kim Taehyung; sevgilisi olduğunu söyleyen bir adamın yanında uyanır.
"Burada sadece adlandıramadığım duygular ve yerine koyamadığım anılar var."
establishedrelationship, amnesia, criminal, semekook.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Büyük bir acı vardı. Kaynağını bile kavrayamadığı bir ağrı.
Birbirine yapışmış kirpiklerini usulca araladı. Tam karşısından irislerine uğrayan ışığın görüşünü kamaştırmasıyla, refleksle elini kaldırıp gözüne siper edecekti ki, bir el ondan önce davranarak ışığın gözüne girmesini engelledi. ''Işığın gözlerini rahatsız edeceğini düşünemedim.'' Kısık bir mırıltı kulaklarına doldu. Tanımadığı bir ses. Ardından aynı el gözlerinin üstünü örterek, göz kapaklarının kapanmasına sebep oldu. ''Gözlerini açma. Hemen perdeleri çekip geleceğim.''
Ona denilene uydu ve gözlerini kapalı tuttu. Zihni pelte gibiydi. Birkaç saniye sonra ışığın kesilmesiyle yeniden gözlerini araladı. Artık her şey daha netti. Bir koltukta yattığını kavradı. Üzerinde mavi bir battaniye vardı ve göz ucuyla görebildiği kadarıyla boynunda, onu rahatsız eden bir şey takılıydı fakat ne olduğu hakkında bir fikri yoktu. Uzun boylu bir beden yanına geldi ve yattığı koltukta, yanındaki küçük boşluğa oturdu. Bakışları tanımadığı bu adamla kesişti. Karşısındakinin iri harelerinde saf bir endişe hakimdi, boş ve yorgun bakışlarla ona karşılık verdi. ''İyi misin, sevgilim?''
Adamın keskin gözleri yüzünde dikkatlice gezindi. Cevap bekliyordu lakin aldığı yanıt anlamsız bir sessizlikten ibaretti. Ona kızgın olduğunu düşünen, kumral beden bakışlarını utançla yere indirdi.
''Taehyung, yapma böyle.''
Eli yukarı çıktı ve hemen ardından tüy kadar hafif dokunuşları yüzünde hissetti Taehyung, mayıştığını hissederken gözlerini yeniden kapattı. Bu sırada yüzünde gezinen parmaklar saçlarına çıkmış, usulca onlarla oynamaya başlamıştı. ''Özür dilerim.'' Parmaklarının arasındaki sarı buklelerle oynamaya devam etti. ''Bana bak. Bebeğim.'' Derin, güçlü bir nefes aldı. ''Beni endişelendiriyorsun.''
''Seni kimsin? Seni tanımıyorum.'' Saçlarındaki eli güçsüzce itti. Karşısında anında ifadesi bozularak, dehşete düşmüş gibi görünen bir adam varken Taehyung neler olduğunu anlayamıyordu. Gergin hissediyordu fakat zavallı beyni, kalbinin hissettiklerini adlandıramıyordu. ''Burası neresi?''
