<< បាទបាន! >> Hueningkai
ឆ្លើយយល់ព្រម រួចញញឹមដាក់នាយ។<< អឺ..តើខ្ញុំសុំស្គាល់ឈ្មោះអ្នកទាំងបីបានទេ? >> នាយដាក់គូទអង្គុយចុះហើយចោទសួរពួកគេ។
<< បាន! ខ្ញុំឈ្មោះHueningkai
ជាសិស្សស្អាតជាងគេនៅក្នុងសាលានេះ >> Hueningលើកដៃដើម្បី
បង្ហាញប្រាប់នាយ។<< ខ្ញុំSoobin >> Soobinប្រាប់
នាយជាមួយស្នាមញញឹមតិចៗ។<< ចុះ...? >> នាយមិនលឺ
Beomgyuនិយាយក៏សួរបញ្ជាក់ម្ដង
ទៀត។<< ខ្ញុំ.ខ្ញុំឈ្មោះBeomgyu >>
Beomgyuនិយាយទាំងស្ទាក់ស្ទើរ។<< អីចឹងចាំខ្ញុំណែនាំខ្លួនម្ដង! ខ្ញុំឈ្មោះ
Yeon.... >> មិនទាន់និយាយចប់ផង
Hueningkaiក៏និយាយកាត់។<< បងឈ្មោះYeonjun នៅក្នុង
ថ្នាក់អ្នកណាក៏ដឹងដែរ >><< អរ៎! បាទ >> Yeonjunញញឹម
ស្ងួត។<< មើលមុខបងយូរៗទៅដូចណាស់
ដូចគ្មានទាស់ >> Hueningkai
ច្រត់ចង្ការសម្លឹងមើលមុខរបស់
Yeonjun។<< ដូច..?ដូចអ្នកណាទៅ? >>
Yeonjunធ្វើមុខឆ្ងល់។<< គឺដូច... >> Hueningkai
បម្រុងឆ្លើយ តែក៏ត្រូវBeomgyu
និយាយកាត់។<< គ្មានអីទេ! បងកុំស្ដាប់គេអីឆាប់នាំគ្នាញាំុបាយទៅដល់ម៉ោងចូលរៀនវិញ
ឥឡូវហើយ >><< បងយល់ស្រប >> Soobin ><
<< បងយល់ស្រប >>Hueningkai
និយាយតាមSoobinតិចៗ ធ្វើមុខ
ធ្វើមាត់ជ្រេញនាយយ៉ាងខ្លាំង។ ហើយពួកគេក៏អង្គុយញាំុបាយយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់។# ក្នុងថ្នាក់
ម៉ោងនេះគឺម៉ោងគណិតដដែល សិស្សគ្រប់គ្នារៀនយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ ខុសអីតែBeomgyuមិនដឹងជាអង្គុយភ្លឹក
ទៅដល់ណា។<< Choi Beomgyu!! >> លោក
គ្រូឃើញBeomgyuអង្គុយមើលទៅ
ក្រៅបង្អួចមិនបានស្ដាប់គាត់ពន្យល់ ទើបគាត់ស្រែកហៅ។<< បា.បាទលោលគ្រូ!! >>
Beomgyuភ្ញាក់ពីភ្លឹករហ័សក្រោកឈរ ឆ្លើយទាំងញ័រមាត់<< គ្រូពន្យល់ដល់ណាហើយ? >> គាត់សង្កត់សម្លេងសួរBeomgyu។
<< អឺ...គឺ... >> Beomgyuស្ទាក់ស្ទើ
។ពេលនោះYeonjunនាយលើកដៃ
ឆ្លើយជំនួស។ ហើយBeomgyuក៏
រួចខ្លួនទៅ ហើយលោកគ្រូក៏បានឲ្យពួក
គេអង្គុយចុះដូចគ្នា ។
YOU ARE READING
Just A Nightmare
Short Storyដោយសារតែការយល់ច្រឡំ ទើបធ្វើឲ្យមនុស្សដ៏ស្លូតត្រង់ម្នាក់ស្ទើតែបាត់បង់ ជីវិត។