KARA KIŞ

0.2

"pardon?"bu adam sakamidir???"yalnız burası  babamin  yeri o yüzden sen hoşgeldin diyorum."gülümsedim." Beyefendi ben bunlarla ilgilenmiyorum ya ne istediğinizi söyleyin yada s*ktir olup gidin lütfen." Yüzü sertleşip korkutucu bir hal almıştı. "Sen benimle nasıl konuşuyorsun!?" Alayla güldüm ve cevapladım. "Tamda gerektiği gibi konuşuyorum beyefendi . Bana bunu demeden önce kendinize bakın. " Adam şok içinde bana bakarken arkamı dönüp Orhan abinin yanına gittim. "Orhan abi içeride birileri var. Burası babamızın yeri diye atarlaniyolar. Bı bakabilirmisin?" Orhan abi derin bir nefes verdi. "Ben onlarla ilgilenirim kızım sen işine dön." Orhan abi onların yanına giderken bende diğer masaları hallettim.
      Saati kontrol ettiğimde sekiz olduğunu fark ettim aysuyuda alıp Orhan abiye haber verdim. Çok yorulmuştum . Arabadayken aysuya aynadan bakıp " toprakla naptınız bakalım?" Aysu gülümseyerek;"oyunlar oynadık ve hamburger yedik! Cook eğlendik." Kıkırdadım."belli."
           Eve geldigimizde aysuya pijamalarini giydirdim.
Bı kahveyi hak ettiğimi düşünerek mutfağa geçtim. Ses çıkarmamaya dikkat ederek . Kahvemi yaptım. Balkona geçtim. Kahvemi yudumlayarak ayı seyrettim bir süre. Yarın geçecekti inanıyordum yani sanırım.
        Pijamalarini giydim . Yatağa uzandım ve deriin bir uykuya daldım..
     Her zamanki gibi alarmın melodisiyle uyandım. İşe gidecektim. Ne kadar şaşırtıcı değilmi? Bıkkın Bir nefes verdim. Yataktan zorlayarak kalkıp rutin işlerimi hallettim. Aysu'nun odasina ilerledim. Toprağa sözüm vardı. Aysuyuda getirip beraber kahvaltı yapicaktik. Odanın kapısını sessize açtım . Horul horul uyuyordu. Dün yorulmuştu sanırım. "Uykucu hadi kalk" kaslarını çatıp şöyle dedi "ya abla nereye gidicez sabahın köründe kargalar daha bokunu yemedi"gözlerimi portlettim" sus kiz çok ayıp." "Ya abla!" Kıkırdadım. "Toprak Orhan abi falan kahvaltı yapicaktik ama sen istersen gelme." Duyduğu gibi gözleri açıldı. "Doğru!!"
"Hadi yüzünü yikada hazırlanıp çıkalım." Başını sallayıp lavaboya koştu. Ona kıyafet bakmak için gardıroba ilerledim. Çiçekli lila bir elbise çıkarttım. O sırada Aysu geldi." Abla ben bu elbiseyi giycem dimi?" Onu onaylayarak"evet ablacım onu giyeceksin."
         Aysuya elbiseyi giydirip hazırladım anahtarımi çantamı ve aysu'nun ilacını alıp çıktım. Arabada hiç konuşmadan yavaş ve sakin bir şekilde ilerledim. Dükkana vardigimizda Aysu koşmaya başladı. "Aysu kosma düşeceksin!"beni umursamadan dükkanın kapisindan içeri girdi. Dükkana bende girdiğimde çalışanların bazıları kahvaltı yapıyor bazıları ise kahve içiyordu. Orhan abinin yanına gittim. Aysu çoktan toprağın yanına oturup toprakla konuşmaya başlamıştı."hoşgeldin kızım geç otur." Mahcup bir şekilde "Hoşbulduk Orhan abi beklettim biraz ama." "Yok yok hiç sıkıntı değil kızım hadi başlayalım." Kalvaltiya başlamıştık. Tam recelden alacakken yıllardır duymak istemediğim o ses yükseldi.
                             "SELİS!"