A LOVE WE CANNOT PREDICT

CHAPTER SIX

Chapter Six

Nakarinig ako ng mga yapak, kaya iniayos ko ang aking sarili. dumating na ata si snob monster. nasa kama lang ako, nakaupo, habang hinimas himas ang tiyan ko. It‘s already 2months. can‘t wait to see my baby.

narinig ‘kong bumukas ang pintuan, at iniluwal naman galing dito si Adam—basang basa. anong nangyare? bakit basang basa siya? ghad! don‘t tell me, umuulan? lord, joke lang po ‘yung sign na ‘yun. di ko naman mapagkaila, hindi ko siya gusto. bawal. hindi pwede.

“sino ‘yan“. tanong ko. wala lang mang kahit anong ingay na nanggaling sa kanya. kung totoong hindi ako nakakakita, siguro kanina pa ako sumisigaw, kasi aakalain ‘mong may nakapasok na magnanakaw, dahil sa tahimik niyang presensya.

kinapa kapa ko ang kama. hihiga na sana ako nang magsalita siya “It‘s me“. anito sa baritono niyang boses, habang nakatalikod parin. maganda ata mood nang snob monster natin, ah.

“ahh. oo nga pala, muntik ko nang makalimutan.  thank you nga pala ‘dun sa gummies. alam mo bang favorite na favorite ko ‘yun? hehe“. sambit ko naman.

“anytime“. wika nito sa kalmado at malalim niyang boses pumasok naman siya sa loob ng banyo, pagkatapos. did he just talk to me? omg! sana ganyan nalang siya palagi. hindi mainit ang ulo, at kalmado lang ang boses.

Towel lamang ang nakatabon sa kanyang magandang katawan nang lumabas siya galing sa banyo. basang basa pa ang buhok, at nakakatunaw naman ang maganda at malaki niyang dibdib. guwapo naman talaga siya, sungit nga  lang.

“uhmm. a-adam—“. tatanungin ko sana siya kung bakit niya alam na gusto ko nang gummies, ni hindi naman kami nag uusap. kaso nga lang, nanginginig boses ko. hindi kaya nang fighting spirit ko ‘tong tao na ‘to. sobrang scary!

tatayo na sana ako nang hindi ko mabalanse ang aking katawan, nang biglang saluhin ako ni adam, at naging dahilan ng pagkatanggal nang saplot sa kanyang katawan. umiigting ang kanyang panga at nanlilisik ang kanyang mga mata habak hawak hawak parin ako.

“sh*t“.  mahina ito pero dinig na dinig ko ang pagmura niya.

“pasensya na“. kumuwala naman ako sa pagkakahawak niya at dumiretso sa banyo.

“hey lliana“. pagkatok niya sa pintuan. “Ilalagay ko na lang rito sa door knob ‘tong towel mo. wag mo masyadong paglaruan ‘yang mga bubbles d‘yan. remember, you‘re not a kid anymore“. rinig ko rin ang pagtawa niya. di nga ako bata pero bagay namang maging baby mo.

hoy lliana! stop thinking like that. hindi natin sa type. hindi. hindi. but, he called me by my name earlier. And it sounded so cute and sexy. lalong lalo‘t napakalalim ng boses niya. omg!

Napakamot ako sa ulo nang mapansin ‘kong wala nang laman ang shampoo. tinawag ko naman si adam, ngunit walang sumasagot kaya ako nalang ang lalabas para kukuha nito, since ako naman ang may kailangan. kinapa ko ang tuwalya na nasa doorknob at ibinalot ito sa aking buong katawan.

“hey. where are you going?“. bumukas ang pintuan ng kwarto, galing ata siya sa labas, kaya siguro hindi niya ako narinig kanina.

“ahh. kukuha lang ako ng shampoo, ubos na kasi“. pagpapaliwanag ko.

“you should have called me“. kanina pa nga kita tinatawag, eh. hindi ka naman kasi sumasagot. kung messenger lang ‘to. seener ka.

“tinawag kita kanina, kaso walang sagot kaya—“. usal ko pa. “so ako na ang kumuha, hehe“.

You all take good care of yourselves, darlingz! Ilysm