𝐓𝐡𝐞 𝐈𝐦𝐦𝐨𝐫𝐭𝐚𝐥𝐬 𝐒𝐞𝐫𝐢𝐞𝐬 2 (𝐆𝐗𝐆)(𝐈𝐍𝐓𝐄𝐑𝐒𝐄𝐗)

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 6

LEVI

"Baby no.9 ko!!!!" As soon as I entered our huge front door ay umalingawngaw na ang boses na 'yan ni daddy.

Rinig na rinig ang pag-echo nun sa napakaraming sulok nitong mansion kaya imposibleng hindi ko marinig ang ginagagawa nyang pagtawag sa numero ko.

Wala namang dapat ikabahala sa mga natutulog na ngayon dahil soundproof lahat ng silid rito sa mansion.

Even the maids quarters.

But still. Hindi ko parin talaga maiwasang magulat dahil higit na mas malakas yun ng ilang libong beses pagdating sa mga tenga namin.

"Baby no. 9 ko!! bakit ngayon ka lang niuuwi? gabing-gabi na oh hindi ka ba nitatakot? marami nang momo ngayon sa labas"

Halos bumunghalit naman ako ng tawa.

There she goes again.

Nagawa nyang sabihin yan while using her vampire speed kaya ngayon ay nasa harapan ko na sya.

"We're even more dangerous compared to them kung nagkataon dad"

Yeah. Kung nagkataon lang. Coz they don't even exist.

Ironic as it may sound but despite of being a vampire, we do not believe that there's such thing as ghosts.

Sadyang yan lang talaga ang line nya dati pa na may "momo" kuno sa tuwing nalilate kami ng uwi.

"Ah basta. Late ka parin niuuwi. Lagot ka sa mommy moooww"

She's teasing me obviously pero hindi ko parin mapigilang kabahan.

Mom's over protective. So there's no way na hindi nya talaga ako mapapagalitan dahil sa pag-uwi ko ng ganitong oras.

Hindi excuse ang pagiging immortal namin sa pagkakaroon namin ng curfew kay mommy kahit na saan man kami naroroon.

"Si bansot kasi daddy eh! binulabog ako dun sa restaurant kaya hindi ako makakilos ng maayos" Parang batang maktol ko.

Maisip ko pa lang yung pinanggagawa nung duwendeng yun kanina na wala namang kakwenta-kwenta ay gusto ko na syang pagdudurog-durogin.

She's totally right. Talagang sya lang ang kaya akong inisin ng ganito kalala to the point na naiimagine ko na kung anong hitsura nya kapag pinagbabalian ko sya ng buto.

Balak pa yata akong gawing psycho ng babaeng yun.

"Baka namiss ka lang nya ng sobra baby no. 9 ko kaya nisusundan ka nya dun. Ang tagal nyo kayang hindi nagkita" She innocently utters that made my jaw drop.

Great. Just great. Nakalimutan ko nga palang may pagka-slow ang mahal naming ama.

"Gusto mo nitatawagan ko sya at dito nipapatulugin para makapag bonding-bonding pa kayo?"

"No!" Mabilis pa sa pagpitik ng ugat sa utak kong sagot. "I-I mean wag na dad late na po d-diba"

"Pero miss na miss ka nun eh"

Literal na napasapo na lang ako ng aking noo.

Her cluelessness really gets us all every single time.

Wala na yata talagang pag-asa na mabawasan manlang yun ng kahit konti.

It's getting worse and worse pa nga sa paglipas ng panahon.

"Daddy gabing-gabi na po, mapupuyat lang yun tyaka may pasok po kami mamaya remember?" I know I sound like a concern cousin right now but I'm absolutely NOT.