ភាគទី15

61 4 0
                                    

    ពន្លឺព្រះអាទិត្យបានរះបានជះពន្លឺទៅប៉ះនិងផ្ទៃមុខដ៏ស្រស់ស្អាតដែលកំពុងតែគេងលង់លក់តែក៏ត្រូវភ្ញាក់

ni-ki:មេឃភ្លឺទៀតហើយខ្ជិលទៅធ្វើការណាស់

heeseung:មិនចាំបាច់ធ្វើការទេប្អូនអាចគេងបន្តទៀតបាន

ni-ki:បងចូលតាំងពីពេលណា

heeseung:ចូលពេលប្អូនមិនបានបើកភ្នែកមកម្លេះ

ni-ki:ចឹងសូមដេកបន្តទៀតហើយ

  Heeseung ក៏បានបើកទ្វារចេញទៅក្រៅវិញទុកអោយប្អូនរបស់ខ្លួនគេងបន្តទៀត ក៏ចុះទៅក្រោមញាំអាហារជុំគ្នា

Sunoo:បងធំណាni-ki(ងាករកមើល)

heeseung:បងបានឱ្យni-kiដេកបាត់ហើយ

Jungwon:ni-kiនៅតែជាbaby របស់ពួកយើងជានិច្ច គឺថាដេកមិនចេះឆ្អែតតែម្តង

Jay:ឈប់និយាយគ្នាទៅអាហារត្រជាក់អស់ហើយ

    ការញាំអាហារពេលព្រឹកក៏បានបញ្ចប់គ្រប់គ្នាក៏បំបែកទៅធ្វើការរៀងខ្លួន ni-kiក៏បានភ្ញាក់ពីដេកក៏ចុះពីគ្រែទៅលុបមុខហើយចុះមកខាងក្រោមក៏បានឃើញម៉ែដោះ

ni-ki:ម៉ែដោះ តើបងប្រុសគាត់ទៅណាអស់ហើយ?

ម៉ែដោះ:ចា៎ គឺលោកម្ចាស់ចេញទៅធ្វើការអស់បាត់ហើយអ្នកប្រុស

ni-ki:ម៉ែដោះបើបងប្រុសមកវិញគាត់សួររកខ្ញុំប្រាប់គាត់ទៅថាខ្ញុំទៅផ្ទះខ្ញុំវិញបាត់ហើយ

ម៉ែដោះ:ចា៎ មិនអីទេអ្នកប្រុស

   ni-kiក៏បានចេញពីវិមានត្រកូលLee ធ្វើដំណើរទៅកាន់ផ្ទះខ្លួន រួចក៏ដើរជួបនិងអ្នកដែលបានសម្លាប់ខ្លួនកាលពី100ឆ្នាំ

ni-ki:នេះគឺជាពួកគេដែលបានសម្លាប់ខ្ញុំតើ នៅរស់បានសុខបន្តិចទៀតចុះពួកឯង យើងនឹងសងសឹកពួកឯងវិញដែលបានសម្លាប់យើង គំនុំមួយនេះត្រូវតែសងទៅឱ្យពួកឯងវិញ(ក្តាប់ដៃ)

  +skip

សៃកឺ:ហេតុអ្វីក៏ស្នាមរបួសនេះនៅតែមិនបាត់សោះចឹង វាធ្វើអោយខ្ញុំឈឺខ្លាំងរយៈពេល13ថ្ងៃហើយ

ប៉ាសៃកឺ:តើរបួសរបស់កូននៅតែមិនទាន់បាត់ទៀតមែនទេ អាពួកបិសាចនេះខ្លាំងមែន សូម្បីតែរបួសក៏មិនងាយនិងជាដែរ (ខឹង)

គំនុំបងប្អូនបិសាចជញ្ជក់ឈាម Where stories live. Discover now