1.bölüm

20 3 7
                                    

Kitaba ilk bölüm geldi sonundaa

Başlıyoruzz🥳

___________________________________________

Açılay, Açılay hadi kalk anneciğim,hadi kızım kalk

Açılay! Kalk diyorum kızım duymuyormusun

Annemin bağırmasıyla hemen yattığım yerden kalktım ve annemin bana bakan sinirli yüzüne tatlı bi tebessümle baktım

"Anne canım annem, güzel annem ne var sabahın köründe bağırıyosun ya." Annem sinirli değilmiş gibi biraz daha sinirlenince daha da bağırdı

İyi bok yedin açılay sabah sabah kadının sinirleriyle oynadın

"Ne sabahı ne körü saat 13.30 senin işe gitmen gerekmiyormu?" Vah garip anam kızının hâlâ işten çıkarıldığını bilmiyo

Çıkarılmakmı? Kovuldun Açılay hatırlatırım.Sen bi ses kes ya şurda bişeyler yapmaya çalışıyorum

annemin tekrar konuşmasıyla ona odaklandım"Gelmişsin burda kış uykusuna yatmış ayı gibi uyuyorsun hâlâ" Aa kadının iyice ağızı bozulmuş neler diyo "Kızım ne bakıyosun suratıma öyle yürü git üstünü değiştir"

Annem sanki bugün ters tarafından kalkmış gibiydi ben şimdi işten kovulduğumu söylersem iyi bi' laf yerdim o yüzden hiç birşey olmamış gibi giyinip dışarı çıksam daha iyi olurdu lanet olsun bu aklım ya

"Tamam anne lütfen sus gidicem işe, Esra abla izin verdi dün yoğun olduğu için bugün 14.00'de gidicem yani yoksa bende biliyorum sen merak etme" Annem ilk başta inanmamış gibi baksada sonradan inandığına dair sesler çıkarıp gitmişti.

Yapıyosun bu işi ha aferin yoksa elinden kurtulamazdık

Anneme yalan söylemek istemesemde dün Esra yollusunun beni işten kovduğunu söyleyemezsin

Tabii kovar Açılay müşterinin saçını renkli şampuanla yıkarsan tabii kovar az bile yaptı yani

İç sesimin söylediklerine katılmayarak lavaboya ilerlemeye başladım napayım yani kadın bana eski sevgilisinin yeni sevgilisini gösteriyordu bakmazsam ayıp olurdu yani, hem o platin sacına siyah renk mükemmel olmuştu

Ne demezsin mükemmeledi kızın saçı platin değil kendi saç rengiydi

Yüzümü yıkayıp tekrar odaya döndüm, kıyafet dolabının önüne geçip kapaklarını açtım, ne giyeceğime daha karar verememiştim ama cıvıl cıvıl olmak istiyordum hem yaz ayındaydık

Hemen gözüme takılan pembe çiçekli elbisemi alıp üstüme geçirdim, saçımıda alttan hafif salık bi' topuz yapıp perçemleremide fönleyip düzelttim, halka küpelerimide takıp, hafif bir makyajla işimi bitirdim en sonda da aynanın karşısına geçip kendime övgüler yağdırmaya başladım ama biraz daha burada oyalanırsam annem gelip beni yaka paça çıkarıcaktı evden o yüzden beyaz çantamıda koluma takıp dış kapıya doğru ilerledim

"Iy senin, benim bokuma benzemene ne demeliyim abla?" Sabır Allah'ım sabır gene boş yapmaya başladı.

Emre'ye dönmemle beraber çiğ yumurta kokusuyla midem bulanmıştı, gerizekalı yüzüne yumurta maskesi yapmıştı"Ay rezil insan bu sıcakta yumurta maskesimi yapılır"kusar gibi bi' ses çıkartıp ayakkabılarımı çıkarıp giymeye başladım

Emre vestiyerdeki aynadan hemen yüzüne bakıp kendine bir öpücük gönderdi ve tekrar bana döndü" Ablacığım bu kadar kıskandığını bilsem sanada yapardım"Allah korusun yüzüme o yumurtayı asla sürmem

"İğrençsin Emre gidiyorum ben senin kadar boş değilim de hadi görüşürüz"

Kapıyı kapatıp merdivenlere yöneldim o sırada Emre kapıyı tekrar açıp"Açılay aşko by by"diyip kapıyı tekrar kapattı o kapıyı kapatınca yüzümde hafif bi tebessüm oluştu, benim erkek versiyonumdu bu çocuk ya ne kadar kavga edersek o kadar da birbirimizi seviyoduk eskiden de böyleydi galiba ömrümüzün sonuna kadarda böyle olucaktı. Acaba ilerde evlenip aile babası olacağı günleri görebilirmiydim? Görürdüm ya çokda güzel bi'aile babası olurdu benim çocuğum. Nedense gözlerim dolmuştu biraz duygulsallaşmıştım

Biraz mı? Açılay baya baya duygusalsın Emre'nin aile babası olduğunu düsünürken gözlerin doldu sanane ondan naparsa yapsın

Bunları düşünürken aşağıya inmiştim gene mahalle sessiz ve sakindi, burada doğup burada büyümüştüm Balat'ın her sokagında bi' anım vardı sabahtan akşama kadar dısarda oynar akşamda annemin zoruyla girerdim, şuanki çocuklarda öyleydi sabahtan dışarı çıkarlardı akşama kadar dışarda oynarlardı bazende bize gelip yemek bile yerlerdi aynı bizim önceden yaptığımız gibi.

Yürürken esnaflara ve yolda oturan ablalara selam vermeden geçmiyordum, biraz daha ilerleyince Esra yollusunun kuaförünün önüne gelmiştim dışarda oturmuş çay içiyordu ona bakmadan geçmek için telefonla uğraşır gibi yapmak için telefonu elime almıştım ama o beni görmüş hatta seslenmişti bile

"Kız Açılay neden düz gidiyosun yolunumu şaşırdın kuaför burda" Esra ablanın dediğiyle bi' an yüzüm gülsede sonra gülüşüm yüzümde asılı kaldı çünkü gülmeye başladı. "Kız doğru ben seni kovdum demi ay doğru neyse hayatım kusura bakma" Bilerek yapıyo şeytan"Çok komiksin abla ama işe gitmem gerekiyo görüsürüz"Yalanda söylüyorum ama kudursun şeytan.

"İş bulmuş bide hemen kız nerden buldun "aha nerden buldun Açılay işi"Eminönü'nde bi kafede sen bilmezsin abla işim gücüm var görüşürüz" Az yalancı değilim ha

Esra şeytanının bişey demesini beklemeden hemen uzaklastım ordan şimdi asıl konu ben şimdi nereye gidecektim bi alışveriş yapsam hiç de kötü olmazdı hem bizim kızlarıda çağırırdım

Telefonu elime alıp Ferda'nın numarasını tıkladım ve açmasını bekleyerek yürümeye devam ettim.

Ferda kim bilir şuan sevgilisiyle neler yapıyodu da telefonu açmıyodu, Ferda'yı aramayı bırakıp Ege'yi aradım ama bugün onun işte olduğu aklıma gelince onuda kapattım

Herkes bizim gibi boş değil be Açılay'ım

Haklısın valla adamlar işinde gücünde mesleklerini yapıyolar bide bana bak mahallede kuaförde çalışıyorum pardon çalışıyodum

Kendi kendime konuşmayı bırakıp otobüs duragına geldim ve otobüs beklemeye başladım.

___________________________________________

Heh sonuna geldim sükür inşallah beğenirsiniz  

Sonraki bölümde görüşürüz

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 26 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

DOLUNAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin