Yıldız
Gök yüzüne baktığımda milyonlarca yıldızlar,
Unutamam asla, bunu nasıl anlar?
Parlaklığını görünce açılır sandıklar
Kim bilir, anahtardır gözlerindeki yıldızlar.
Yaralarımın üstüne yıldızlar çizecektin,
Neden tekrar kırmızı oldu bu kanlar?
O'ysa kurumuş kahverengiydi
Bir anda açıldı tekrar sargılar.
Yıldız kadar parlaktın,
Ne oldu sana böyle?
Belki de yanılmıştım.
Ne diye gittin öyle
Yıldızların kırdı yıldızlarımı.
O'ysa ki tek şartımdı
Lakin beni şaşırttın
Şimdi güvenim mi kaldı..?
Arya Y.
25.06.2024
YOU ARE READING
24
Poesia. Tüm yazılanlar bana aittir, sözlerin hiç biri çalıntı ve ya başka bir yazardan özenti değildir, tamamen ruh halime göre yazıyorum, şiirlerimin alınmasına ve ya kullanılmasına izin vermiyorum. Yorum yaparsanız kırıcı olmayın lütfen⭐️
