Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1993, Yatılı Bean Hael Koleji
(1 Hafta Sonra.)
"Acıktım fakat canım bir şeyler de yemek istemiyor. Sanırım ben sadece kahve içeceğim, sen?"
Siyeon uykusuzluğu bas bas bağıran gözlerini kırpıştırarak arkasındaki kuyruğa baktı. Kafeteryadaydık, günün son dersinden çıkalı henüz beş dakika olmuş olmasına rağmen kıtlık çıkmış gibi herkes soluğu burada almıştı. Kimyadan kalmak istemediğim için önümde, hali hazırda çözülmeyi bekleyen test kitabına bakarak başımı salladım.
"Canım hiçbir şey istemiyor." diyerek kalemi yazıların altında gezdirerek soruya odaklanmaya çalışıyordum. Hoş, bu seste pek mümkün değildi ama yapacak bir şey yoktu. Odalarda temizlik yapılıyordu ve şu durumda kafeteryadan daha makul bir yer yoktu çalışmak için.
Aynı soruyu sekizinci okuyuşumda da anlamamıştım. Oflayarak saçlarımı karıştırdım. Siyeon ise, "Sen sabah kahvaltısı da yapmadın." dedi. Ardından devam etti. "En azından bir bisküvi yemelisin Jimin."
Dönen dönem iştahsızlık yaşardım ve yine o dönemlere girmiş durumdaydım.
Bu sefer yapabileceğime inanarak tekrar soruyu okumaya başladım. Siyeon ise biraz daha benden cevap alma umuduyla bekledi fakat en sonunda vazgeçerek ayağa kalktı. Arkasından kısa bir bakış atarak tekrar kimya sorusuna odaklandım. Israr edildikçe sanki dahası mümkünmüş gibi daha çok iştahım kesiliyordu.
Uzun kantin sırasına girdiğini gördüğümde soruyu çözmüş ve başka bir soruya geçmiştim. Etraftaki fısıltı ve kahkaha seslerinden soyutlanmaya çalışarak sıradaki soruyu okumaya başladığımda kafeteryanın kapıları kırılmak istercesine açılan bir omega tarafından tüm gürültüsüyle yankılandığında boş bulunmuştum. Yerimden sıçradığım sırada kalemim elimden kayıp yere düşmüştü.
Kalemi almak yerine arkamı dönerek arka masama doğru ilerleyen mavi saçlı, esmer omegaya baktım. Gözleri de saçları gibi maviye dönmüştü. Omegasının kontrolündeydi ve Bean Hael Koleji kurallarına göre kurtlar okul saatleri sırasında kurtlar ortaya çıkmamalıydı.
Kurtlar ortaya çıktığında sorun kördüğüm olurdu.
Mavi saçlı omega masaya vardığında onu sırıtarak izleyen alfalar, omega tarafından masanın devrilmesini hiç beklemiyor gibilerdi. Yine de sırıtmaya devam ettiler omegaları küçümsediklerinden ortaya çıkan kızgın bir omegayı da ciddiye almıyolardı.
İçlerinden biri küçümseyici bir tavırla, "Bakın, bizim çelimsiz omega kızmış da masa deviriyor." diyerek konuştuğunda yanındaki üç alfa da onu gülerek yüceltmişlerdi.
Pekala... Omegadan yükselen feromon kokusu fazlasıyla yoğundu. Hissettiği salt öfkeyi ciğerlerimde hissediyordum ve bu boş mideyle hiç iyi hissettirmiyordu.
