Labirent İlk Kız

1.Bölüm

Gözümü asansör gibi bir yerde açtım nerdeydim ben ?

Etrafıma baktım ama hicbirsey ,yoktu kutular dışında. Ah kesin beni kaçırdılar ve öldürüp cesedimi yakacaklardı yada yukardaki yırtıcı hayvanlar beni parcalayacakti gerçi onlar için güzel bir yemek olurdum.

Hangisi daha iyidi seçemedim.

Asansör aniden durdu onun durmasıyla da bende yere çakildim.
Harika sanırım kıçımı kırdım.

"Yeni çaylak kız mı?"

"O benim"

"Ah şuna bak çok güçsüz görünüyor"

"Bence çok güzeldir"

"Onu daha görmedin bile Steven "

Tam bu sırada yukarıdaki kapaklar açıldı ve içeriye ışık girdi hemen gözümü ellerimle kapattım.

Sonra ince kaşlı bir çocuk asansöre atladı ve bana elini uzattı. Bence bizi öldürecekler kızım susar mısın iç ses.

Çocuğun hala uzattığı ele baktım sonra elini tutup ters çevirdim ve karnına bir tekme attım aferin kızım sana teşekkürler içses ama bunu yapmayı öğrendiğimi hatırlamıyorum.

"Gally iyi misin?"
Adının Gally olduğunu öğrendiğim çocuk karnını tutarak ayağa kalktı

"Çok iyiyim Newt acımadı zaten" bunu derken hala karnını tutuyordu.

"Eminim öyledir" dedi newt gülerek.

Etrafıma baktım burası küçük ve güzel bir yerdi yani etrafımı saran ürkütücü duvarları saymazsak .

"Çaylak ben Alby buranın lideriyim şimdi sakın ol tamam mı?" Emriniz olur paşam.

Tabiki dediğini yapmayarak asansörün içindeki kutuları onlara fırlatmaya başladım. Hepsi bağırarak elleriyle kendini korumaya çalıştı.

"Bu kızı sevmedim"

"Bu kutuların içinde ne var sanırım kafam yarıldı"

"Bence çok tatlı" son cümleyi diyen çocuğa döndüm ve bu sefer ona taş atmaya başladım.

"Newt Sanırım ona tatlı dememen gerekiyordu"

"Susar mısın Gally , ayrıca kafam yarıldı bir yardım mı etseniz acaba ?kızım sende bir dur "

Durdum ama o dediği için değil yerde taş kalmamıştı iki tane çocuk beni kolumdan tutup asansörden dışarı çıkardı. Kolumu onlardan kurtarmaya çalıştım ama bırakmadılar.

"Kolumu bırakın be " diye çırpındım ama çok güçlülerdi.

Bı anda durup " tamam " dedim sakince ve ellerimi yukarı kaldırdım. "Sakinim" kollarımı bıraktılar.

Hiç beklemedikleri bir anda yanımdaki çocuğun karnına tekme attım ve onu kolundan tutup diğer çocuğun üstüne fırlatıp duvardaki boşluğa doğru kaçmaya başladım.

"Ne kadarda sakin bir kız"

"Sözünün eriymiş baya sakın kaldı gerçektende " bunu diyen Alby di.

Arkamdan koşuyorlardı ama bana yetişemiyorlardı tozumu yutsunlar

Tam boşluğa gelmeden önce son kez arkama baktım burdan kutulmama az kalmıştı gülerek önüme döndüm. Aslında tam olarak dönemedim çünkü taş gibi bir şeye çarptım.

Hayır bu kez yere düşmemiştim çünkü bu sefer bir çocuğun üstüne düşmüştüm hemde kurtulmama çok az kala.

Çocuk yerde ben ise üstündeydim. Çocuğa baktım gözleri çekik hafif kaslı bir çocuktu ,sanırım Asyalıydı.