10

20 4 17
                                    

Kimse okumuyor kimse okumuyor kimse okumuyor kimse okumuyor kimse okumuyor kimse okumuyor)));

Olmayan okuyucularıma iyi okumalar

Jiminden

Uzun zaman olmuştu onu görmeyeli ağlar gözlerle bakıp sıkıca sarilmistim sari saçlı olan kız konuşmuştu

"Jimin iyi misin bir sorun yok değil mi neden hastanedesin o aptal birşey yapmadı değil mi geleceğini bilerek haber vermedim supriz yapacaktım arkadaşım kaza geçirince aniden geldim"

Daha sıkı sarilmistim

"Jimin endişe ediyorum birşeyin yok değil mi"

"H-hayır be-benim yok jungkook hastalandı onu hasteneye getirdik"

"Gine o siktigim taehyung mu yaptı"

"Hayır araları düzeldi onların"

"Pekala ben şimdi arkadaşımı görüp gelicem hemen ardından yanınıza gelicem tamam "

"Tamammm"

Uzun zamandır görmediğim ablamı görmek bana iyi hisettirmisti coooook özlemiştim onu

Kahvemle birlikte hızla yukarı çıkmıştım jungkook un olduğu odaya artık umursamadan belirleme girmistim

Girmeseydim

BU MANYAKLAR HALA OPUSUYORDU!?

hızla taehyung u jungkook umun üstünden çekmiştim

"YETER BE YETER OPUSUYORSUNUZ DIUE GIRMEDIK YARIM SAAT OLDU NE YAPAMAY CALISIYORSUNUZ OPUSEREK JUNGKOOK U HAMKLE FALAN MI BIRAKICAKSIN NE OLSUN ISTIYORSUN YA!?"

taehyung a karşı küçük bir sinir krizi geçirdikten sonra
Jungkook 'ün yanına oturdum ve başımı göğsüne yasladim

"Jungoo"

"Efendim hyung"

"Rosé gelmisss"

Heycanla jungkook a sarilmistim

"Yaa öyle olmuş "

Sahte bir heycan ile bana sarılmıştı sert ettiği şeyi biliyordum bunun olmamasını sağlayacaktım

Ha bu arada rosé benim üvey kardeşim oluyor aynı yaşta olduğumuz için birbirimize herhangi bir hitabimiz yok

Jungkook a sıkı sıkı sarılıp konuştum

"Merak etme birşey olmayacak"


Bölüm sino

Çok sıkıcı olmaya başladı kaos bile yaratamıyorum silicem bu fici

Biliyorum kısa oldu çünkü önemli kısımları sonraya saklamayı düşünüyordum bide geçmiş zaman yazcaktım onu unuttum wiy

louder than bombs <taekook>Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin