1Katil 3Masum 2Ölü

Bölüm 1

Eve geldiğimde içeriyi binanın önündeki sokak lambasının sarı ışığı aydınlatıyordu. Elim bir kaç saniye duvarın üstünde gezinerek ışığın düğmesini aradı. Saniyeler sonra düğmeyi buldum ve evin bütün ışıklarını açtım. Gözlerim uzun süredir karanlığa alıştığı için kısa süre acıdı.

Binanın içine doğru ilerlediğimde Chedar yanıma gelerek ayaklarımın arasında dolaşmaya başladı.

"Chedar annen nerde?" sanki dediklerimden birşey anlamış gibi kafasını sağa yatırıp "Miyav." Dedi.

"Üzgünüm Chedar kedice dil bilmiyorum. Aslı evde misin hayatım." Ses yok. "Aslı uyuyor musun yoksa? " dediğimde çoktan yatak odamızın önüne gelmiştim. Odanın kapısını açarak ışığın düğmesine dokundum. "Yok."

Salona ulaştığımda L koltuğun bir ucuna oturarak cep telefonumu elime aldım. "Hadi tanı yüzümü." Son zamanlarda telefonumda bir gariplik vardı. Yüzümü tanımıyordu. Bir kaç dakika yüzümü tanıması için telefonumu elimde bir oraya bir buraya götürdüm.

Sonunda telefonumu açabiliğim de whatsapp'tan 6 tane mesaj geldiğini gördüm. Aslı'yı aramadan önce ilk olarak whatsapp'a girerek mesajlara baktım. Aslı Aslı Aslı bütün mesajlar Aslı'dan gelmişti. Neden durduk yere bana bu kadar çok mesaj atmıştı.

- Emir 22.23

- Emir yardım et 22.23

- Emir lütfen 22.23

- Öldürecek beni lütfen yardım et 22.23

- Korkuyorum 22.23

+BİR SESLİ MESAJ 22.43

Neydi bu eşek şakası mı? Bu bir şakaysa Aslı'yla fena bozuşurduk.

Sesli mesajı az birşey korkarakta olsa açtım.

"Peşimde. Lütfen yardım et. Neden yanına gittim bilmiyorum. Çok ısrar etti sadece konuşacaktı. Biz sadece konuşacaktık. Kahretsin sadece konuşacaktık. " ses kaydı devam ediyor ve arkadan kapıya vurma sesleri geliyordu. "Yardım et Emir. Yardım et. Manol-" Bir kapı kırılma sesi, bir çığlık, kalın bir gülme sesi ve ses kaydı bitti.

Hızla uygulamadan çıkarak Aslı'yı aradım.

"Aradığınız kişiye ulaşılamıyor lütfen daha sonra tekrar deneyiniz "

"Aradığınız kişiye ulaşılamıyor lütfen daha sonra tekrar deneyiniz "

"Aradığınız kişiye ulaşılamıyor lütfen daha sonra tekrar deneyiniz "

"Allah kahretsin kahretsin kahretsin." Elim arama butonunu gitti. "Eren aç şunu " sesim tahminimden yüksek çıkmıştı. " Aç şunu"

Açmıyor. Neden ya neden aradığım hiç kimse benim çağrılarıma cevap vermiyorlar.

"Aradığınız kişi şu anda telefona cevap vermiyor daha sonra tekrar deneyiniz. "

Tekrar denedim. Bir kaç aramadan sonra telefonum açıldı.

"Eren Aslı'ya birşey oldu." Sesim telaşlıydı.

"Ne bir dakika ne oldu."

"Bilmiyorum bana bir kaç mesaj gönderdi bide ses kaydı."

"Mesajlarda ne yazıyordu? Bide ses kaydında ne söylüyordu?"

"Bekle atıyım."

Elim ayağıma dolaşmıştı. Ne yapacağımı bilemiyordum. Hızlıca mesajları kopyalayarak Eren'e attım.

"Polise haber verdin mi? "

"H-hayır m-mesajları daha yeni gördüm."

"Bekle polisi arıyorum. En yakındaki polis merkezine git geliyorum. Ve sakin ol Aslı'ya birşey olmayacak."

Askılığın üstünde duran siyah kot ceketimi ve büfenin üstünde duran anahtarlığı aldım. Ayağımın etrafında Chedar dolaşıyordu gine.

"Chedar şuan sırası değil." Bana baktı ve 3 kere miyavladı. Sanki olanları anlamış gibiydi.

Chedar'dan kurtularak dışarı çıktım. Ve hızla merdivenleri indim. Daha sonra dışarıya çıkan kapıya değil otaparkın kapısına doğru ilerledim. Arabaya bindiğimde çoktan saat 00.00 olmuştu.

3 saat sonra 03.12

"Ne yani nereye gittiğini sana söylemedi mi sen onun kocası değil misin? "

"S-söylemedi"

"Sence nereye gitti? Yada bahsettiği kişinin kim olduğunu biliyor musun?"

"Ha-hayır. Bilmiyorum. "

"Tamam sizi daha fazla zorlamayacağım lütfen evinize gidin ve bizden bir haber gelene kadar kimseye birşey söylemeyin."

Tahta sandalyeden kalktığımda son kez polise baktım. "Lütfen bulun onu." Artık ne hissedeceğimi bile bilemiyordum.

"Güvenin bize karınızı bulacağız siz sadece bir mesaj, ses kaydı vesaire birşey gelirse hemen bize bildirin."

Odadan çıktığımda odanın karşısındaki koltuklarda oturan Eren'i gördüm. Oda gerilmişti her halinden belliydi.

"Sonunda çıktın. Iyi misin?" sadece baktım. Bi süre sadece baktım.

"Hadi gel eve gidelim artık." Kafamı hayır anlamında salladım.

"Hayır aslı bulunana kadar burada kalacağım."

"Saçmalama Emir. Burada beklemenin bir anlamı yok. Zaten Aslı'dan bir haber gelince bize hemen haber verecekler."

Sustum. Sadece baktım. Şu an ne haldeydim nasıl gözüküyordum hiç biri umurumda değildi. Şuan düşündüğüm tek kişi, tek şey Aslı'ydı.

Gözlerimi açığımda evdeydim. L koltuğun üzerinde uyuya kalmıştım. Koltuğun üzerinde doğrulduğumda sağ tarafımda iki kişilik koltukta Eren'in uyuduğunu gördüm. Büyük ihtimalle oda uyuya kalmıştı.

İki saniyelik boş boş duvara baktıktan sonra dün olanları hatırladım. Hepsinin bir rüya olmasını umut ederek ayağa kalktım ve yatak odasına doğru yürüdüm. Yatak odasının kapısını açtığımda yatağın içinde Aslı'yı görmeyi umdum. Ama yoktu. Dün yaşananların hiç biri rüya değildi. Aslı burada değildi.

Yatağa doğru yürüdüm ve Aslı'nın yattığı tarafa gittim. Yanındaki komodin üzerindeki fotoğrafını gördüğümde çoktan kendimi yatağa bırakmıştım. Çerçeveyi elime alarak Aslı'ya baktım. Fotoğrafta çok mutluydu. Doğum gününde çekmiştim.

"Neredesin? Neredesin Aslı?"

Arkamda seslerin gelmesiyle yüzümdeki yaşları silerek arkamı döndüm.

"Bulacağız merak etme." Dedi. "Ölü yada diri bulacağız merak etme."