Na een week heb ik nog geen bericht van kiara. Ik begin me toch echt zorgen te maken. Ik ben al naar haar huis geweest, maar haar moeder beweerden dat ze gewoon bij haar tante was en geen bereik heeft. Ik zei toen oke maar ergens klopt het niet, want ik zag de angst in de ogen van haar moeder. "Lieverd kom je" roept mijn moeder. Ik schrik op uit mijn gedachten. 'Zei ze nou lieverd, zo noemt ze me nooit'. "Ik kom al mam" "ik wil even kennis maken met je vriendje, hoe heette hij ook al weer?" "Jelle mam, en hoezo"? "Nou ik wil alles weten uit het leven van mijn lieve dochter"
"Oke, maar ik moet nu naar school" ik fiets naar school tot ik opeens iets verschrikkelijks zie.