Hiçbir şey görmüyorum , hiçbir şey duymuyorum her şey anlamsız... Vucudumu hareket ettirmeye çalışıyorum. Elim kolum bağlanmış çabalarım yersiz. Nefes nefese kaldım yine de çözemedim bileklerimi. Adım sesleri duyuyorum bana doğru yavaş yavaş gelen. Bağlı gözlerimi açtığı an blr çift kara gözle karşı karşıya geldim. Ela gözlerim kara gözleriyle buluştuğu an vücudumda garip bir his oluştu. Sanki çok uzun zaman önce onu tanımışım gibi.O kara gözlerde tüm duyguları görebiliyordum. Anlamlandıramadığım o öfke, tutku ve hayranlık etrafında dönen tüm duygular beni afallattı. Sanki tüm cihanı o kara gözlere sığdırmış gibiydi. O yoğun duyguların tesiri altında ağzımdan ancak birkaç sözcük çıkabildi:
"Sen kimsin ve beni neden kaçırdın?"
Dudaklarından belli belirsiz bir gülümseme geçti.
"Çünkü burada olman gerekiyordu prenses!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMİN SULTANI
Tiểu thuyết Lịch sửbu kitap ; Bir cihan sultanın' kalbindeki tek sultana' itafen yazılmıştır