Chapter 29

0 0 0
                                    

Nic's POV

Sia tahan ka na please hindi ko gustong umiiyak ka saad ni Xavier habang yakap ako. Ngunit hindi ko talaga ma pigilan ang pagiyak ko. Ang daming tanong sa isip ko tulad nalang ng bakit niya na gawa sa akin iyon? May pagkukulang ba ako? Bakit ang bilis lang para sa kanya na na palitan ako? at sang katutak pang mga tanong na gusto kong malaman ang sagot.

Kumalas sa yakap si Xavier at tiningnan ako sa mata. Tumigil ka na please tahan na sorry sabi pa nito pero patuloy parin ang pagiyak ko.


Ngunit laking gulat ko ng bigla nalang niya akong hinalikan dahilan para matigil ako sa pagiyak at na tulala nalang.


Ayan tumahan ka rin halik lang pala kailangan mo eh sabi ma nito. Agad kong hinawakan ang labi ko sa gulat. Hayop ka! sigaw ko at pinaghahampas ko siya sa braso niya.


Aray tama na ang sakit na tigil ka nga umiyak naging mapanakit ka naman saad nito at tumakbo. Tumayo narin ako at hinabol siya kainis kakabreak lang ng tao eh magnanakaw ng halik.


Xavier bumalik ka dito! Magnanakaw ka! sigaw ko
Anong magnanakaw karapatan ko kaya iyon! sigaw nito pabalik habang tumatakbo palayo sa akin. Anong karapatan dapat nagpaalam ka! sigaw ko pa bahala na kahit ganito ang itsura ko at pinagtitinginan kami ng ibang studyante.


Karapatan ko iyon bilang asawa mo Mrs. ANASTASIA MARIE DE GUZMAN! Sigaw nito dinig ko ang bulongan ng ibang studyante bahala sila diyan ngayon ang goal ko ay maka bawi sa asawa ko.


Time skip


Ang bilis ng panahon magend na ang school year. Parang kailan lang hindi pa kami ng kikiboan ni Xavier pero ngayon parang ayaw niyang malayo ako sa kanya. Noong araw na iyon na laman ng buong school na asawa niya ako at kasabay noon sinabi ko ang nangyari bakit ako umiyak sa araw na iyon.


Noong malaman niya ang reason bakit ako umiyak parang itlog na pula ang muhka niya sa sobrang galit. Sa galit niya gusto niyang malaman ang number or account ni yohan para lang daw ma sabi niya kong ano ang sinayang niya. Tas maya maya lang para na siyang tuta na sinusunod ang gusto ko para lang hindi na daw ako umiyak.


Ngayon ito kami naglalakad sa park malapit sa bahay namin at hawak niya ang kamay ko. Parang kailan lang umiiyak ako pero ngayon ang sa ko na. Mabilis lang ako makapag move sa tulong si Xavier. Ngunit may isang bagay pa akong hindi nasasabi sa kanya. Ang tungkol sa tunay na ako na ako si Athanasia Nicole Delo Santos hindi si Anastasia Marie Delo Santos. Mahahanap nalang ako ng tamang teyempo.


Mahal tawag niya sa akin. Bakit? tanong ko. Kanina pa kita tinatawag nasa sariling mundo mo naman ikaw sabi nito dahilan para hampasin ko siya. Sorry na sorry nakatulala ka na naman kasi saad niya.


Wala may na isip lang ako sagot ko sa kanya. Ano yan pa share sabi pa nito. Wala ito huwag mo na akong alalahanin. Ang totoo niya na miss ko na si Mom kaso hindi ko na sila ma contact kahit anong gawin ko. Mahal alam mo pwede tayong magtravel magend na ang school year at pwede na matuloy ang honeymoon natin sabi nito at tinaas taas pa ang kilay niya. Tsk saan naman tayo pupunta aber saad ko sa kanya. Kahit saan mo gusto mahal doon ako sagot niya. Hmm magandang oppotunidad ito punta nalang kaming US para ma bisita ko si Mom. Sa US nalang mahal na miss ko na kasi mga kamaganak namin doon sagot ko sa kanya. Sige ba matapos itong school year punta tayong US sabi niya na ikinatuwa ko naman.

---------------------------------
Credits to the rightful owner of the picture I use.

SLMT sa pagbabasa sa story na ito mga kaps.

Keep voting for KCA!

The Twisted Love Where stories live. Discover now