Pyramid Game // Chanmin

1-Kurtarıcı

Koşuyordum... kimden kaçtığını bile unutmuştum ama okul koridorunda sadece koşuyordum.

Kimden kaçtığını görmek için arkama baktım, tabii ki de piramidin A basamağındaki zorbalardan kaçıyordum, piramidin A basamağı dediğimde anlamamış olabilirsiniz bu okulda iki sene önce bir öğrenci bir piramid oyunu başlattı bu oyun şöyle bir şey A basamağından F basamağına kadar basamaklar vardır ve bunlar bir piramid gibi üst üste dikilmiştir.

A basamağındakiler en yüksek seviyedir bunlar hem popüler hem de zorbadır yakın arkadaşlarımdan olan Felix ve hoşlandığı çocuk Hyunjin bu basamakta ikisi de beni zorbalardan korur.

; B basamağındakiler bi alt seviyedir bunlar A basamağı dışındaki seviyelere hükmederler çoğu popülerdir yakın arkadaşlarımdan Jeongin bu basamakta beni B basamağındaki zorbalardan korur ve Jeongin'den hoşlandığını düşündüğümüz Changbin A basamağındadır,

C basamağındakiler de bir al seviyedir A ve B dışındaki tüm basmaklara hükmedebilirler

, D basamağı bir alt basamak,

E basamağı onun da altıdır ve yakın arkadaşlarımdan Jisung bu basamaktadır üstelik Jisung'un platoniği Minho da A basamağında.

F basamağı ise benim olduğum basamak bu basamak en alt seviyedir ve okulda sadece 14 kişi bu basamaktadır ha bu arada kendimi tanıtayım ben Kim Seungmin 19 yaşındayım ve 12. Sınıfım ve şu an zorbalardan kaçıyorum çünkü ellerinde bir kova kaynar bir kova da buz gibi su var üstelik kemerler de var resmen bana işkence edecekler ha bu arada bu okulun müdürüde mi  yok derseniz, evet yok okulda öğretmenler de yok buraya okul desek de aslında burası terk edilmiş ve öğrenciler burada kilitli.

Artık nefes almaya bile gerek duymuyordum çok yorulmuştum gözlerimden yaşlar akıyordu böyle lanet bir okula neden beni bıraktılar anlamıyorum buradaki öğrenciler doğduklarından beridir burada terk edilmişler okulda ihtiyaçlarımız bizim görmediğimiz bir şekilde karşılanıyor örneğin yemek saatinde aşçı olmasa bile yemeklerimiz masanın üzerinde oluyor.

Çok yorulmuştum ayaklarımı bile hissetmiyordum sonra... yere düştüm artık kalkıp tekrar devam edecek gücüm bile yoktu çünkü üç saattir aralıksız koşuyordum sadece sonumu beklemeye başladım.

Bir dakika geçmesine rağmen hiç bir şey olmamıştı zorbaların sesleri de gelmiyordu arkama dönüp baktım ve baktığım an şok oldum...

A basamağının en güçlüsü, okul başkanı ve herkesin korktuğu Bangchan zorbaların önüne geçmişti ve onlara ters ters bakıyordu zorbalarsa donup kalmıştı sonra Bangchan konuştu,

"Verin ellerinizdekileri, hemen."

Büyük ihtimalle Bangchan bu işkenceyi zorbalara bırakmayacaktı ve kendi yapacaktı onun beni koruduğunu düşünmek bir aptallıktı.

Sadece sonumu bekledim arkamdaki duvara yaslandım ve gözlerimi sıkıca yumdum ama... bir şey olmuyordu sonra çığlık sesleri gelince gözlerimi açtım.

Bangchan zorbaları bi köşeye sıkıştırmıştı sonra önce kaynar suyu, sonra da soğuk suyu üzerlerine boşaltmıştı.

"Gidin buradan hemen."

Zorbalar arkasına bakmadan kaçtı ben de göz yaşlarımı tutamadım o an yaşadığım korku her şeye bedeldi Bangchan'ın yanıma yaklaştığını duydum.

"Sen... iyi misin?"

"Çok... çok korktum."

Sesim fısıltıdan farksızdı hıçkırıklarla ağlıyordum derken... biri yani Bangchan bana sarıldı.

"Geçti hepsi gitti artık benim korumam altındasın sana hiç bir şey yapamazlar."

"Sen... benim kurtarıcımsın..."

Eveeeeet nasıl? İyi mi ben şahsen bu ficin tutacağını düşünüyorum bysss ❤️