ისევ ისეთივე უბრალო დილა გათენდა მამაჩემი და დედაჩემი კი ისევ რათქმაუნდა ჩხუბობენ მათ მუდმივი კამათი აქვთ რამაც ძალიან დამაღალა აი ეხაც იქამდე იჩხუბებენ და ერთმანეთს ბრალს დადებენ სანამ არ შემამჩნევენ და ისევ მოსიყვარული ცოლქმარის შთაბეჭდილებას დამიტოვებენ ეს უკვე ჩემი ცხოვრების ნაწილად იქცა
სანამ დანარჩენს გავაგრძელებ მოდი გაგეცნობით მე ვუნი ვარ კიმ ვუნი.
ვარ 17 წლის მყავს საუკეთესო მეგობარიც ლუსი
რომელმაც აბსოლიტურად ყველაფერი იცის ჩემსშესახებ მოკლედ ჩემზე მეტი დიდად საინტერესო მოსაყოლი არაფერია.
ეხა კი როგორც ყოველთვის დაიწყება ჩემსა და ჩემს მშობლებს შორის დიალოგი
დედა-საყვარელო ამდენი ხანი უნდა გეძინოს?
მამა-კაი ძვირფასო ბავშვს თავი დაანებე რამდენი ხანიც უნდა ეძინოს
დედა-ანუ შენმა შვილმა საღამოს 8 საათზე რო გაიღვიძოს ნორმალურია ხო
მამა-კაი რა უბრალოდ ვთქვი თან ხვალ ახალ სკოლაში გადადის და ბოლოჯერ გამოიძინოს
დედა-ესე მიეჩვევა და სკოლაში 12-ზე დაადგეს და ორიანი აიკიდოს?
მამა-კაი რა რა სულ ცდილობ......
მე-ვსო არ არის დამთავრება საჭირო გავიგე რაც უნდა გამეგო
მამა-ჯანდაბას კაი შვილო წადი ჭამე
დედა-ხო ხო მოდი საყვარელო დღეს შენ საყვარელ ბლინებს მიირთმევ
მე-მაგარია *საერთოდ არ არის მაგარი*
მოკლედ ძლივს მოვრჩი
საუზმობას და გადავწყვიტე ლუსის შევხვედროდი ლუსიმაც წამი არ გასულა შენი სახლის წინ ვარო,
მეც გავედი ძალიან გავერთე მეც და დარწმუნევული ვარ ისიც. ისიც ვუთხარი რომ სკოლიდან გადავდივარ მის სახეზე კი რათქმაუნდა იმედგაცრუება ამოვიკითხე. სკოლის ოფიციალური წოდება და მისამართი რომ ვუთხარი რათქმაუნდა არ გაუხარდა არც მე მიხარია მარა.....მაგრამ იმდენი გავერთეთ ეგ სულ გადაგვავიწყდა ერთი ორი ფოტოც გადავიღეთ
შემდეგ სახლში დავბრუნდი და წინ არაჩვეულებრივი სურათი დამხვადა დედა და მამა ისევ ჩხუბობენ მაგრამ ამჯერად სულ სხვა რამეზე რაც საერთოდ არ მესიამოვნა.______________________
252 words იმედია მოგეწონებათ<3🥰