Yine o berbat kokuyla uyandım.Erin teyze hastalara merhem getirmişti.
"Bı kerede başka yerde sürmeyi denemelisin Erin teyze."
"Alanımızın dar olduğunu biliyorsun hem Matt yataktan kalkacak durumda değil."
Bugün söylenme günü olacaktı çok belliydi.
"Hayır yani kaç kere dilekçe yazdım hastaları kucaklayamam değilmi bir tekerlekli sandalye istiyorum sadece."
"Burda kendi yatağımız bile yok."dedi küçük Jon.Daha 8 yaşındaydı onun yaşındakiler okula giderdi ama o Erin teyzeye yardım ediyordu.Çünki burası Ambardı herkesin sefil durumda olduğu arada bir birkaç kişiyi alıp gittikleri yerdi.
Size bu durumu baştan anlatayım.Dünya kavruldu heryer şimseklerle doldu insanlar değişik hastalıklar yaşadı yeni doğanlar 5 bacaklı doğmaya başladı.Bu sırada bilim insanları bir alan yapmaya başladı burada güvende olunacaktı ama işin aslı şu ki burada sadece zenginler krallar kalıyordu.Para pek işlemezdi belki burada ama burayı yaparken yalnızca onların paralarıyla yapıldı.Öbür insanlara noldu derseniz yandılar öldüler bir şekilde yok oldular.Ve bizler de...
Anlatmamı Erin teyze böldü.
"Belki sende güzel sesinle yeni kentte bir yer edinebilirsin Luke."
Bunu düşünmüştüm aslında birçok kez ama neden bana ihtiyaç duyacaklardı ki.Yeni kentte sesi güzel sanatçılar yokmuydu hiç.Hem bunu bir ara araştırmıştım Ambardan şimdiye kadar hiçbir sanat dalından alınan insan olmamıştı.Aslında bunun nedeni hiçkimse sanatla ilgilenmemiş kabul görülecek işler yapmaya uğraşmış olmasıydı.Sonuçta kimse ahırdan bir eşşek alıp şarkı söylemesini istemezdi.Hoş zaten bende yeni kentte çalışmak isteyen bir kişi değildim.Ambarda çürüyüp gidenleden olabilirdim ama orda çalışmak istemiyordum.Bu konuyu geçiştirmek için başka bir konu açtım.
"Bu akşam çok güzel bir şarkı seçtim onu söyleyeceğim."
Cassandra ordan atıldı.
"Yine ihtiyar Jacke şarkı söyleyecek gizlice."
Bunu aşırı gizli yapıyordum bilmesine imkan yoktu.Akşam rezil olmamak için Jack amcada prova yapıyordum.Zaten konuşmadığı için kimseye söyleyemezdi.Ambara geldiğinden beri hiç konuşmamıştı.Ambara tek geri dönen kişi oydu gidenler birdaha hiç geri dönmemişti.Onunla hiçkimseye itiraf etmediğim bir yakınlığımız vardı.Babam gibiydi veyada büyükbabam çünki baya yaşlıydı bazı yerlerindeki derileri sarkıyordu .
"Kapa çeneni Cassandra."
"Sen kapa çeneni hortlak."
Bu sırada bazı eğitim alanları çalışmaya başlamıştı.Sabah sabah halter kaldırmak ne işlerine yarayacaktı ki.Veyada çamaşır yıkamak.Deterjan kokusundan nefret ediyordum.İkindin falan yıkasalar ne olacaktı ki.
"Şu eğitim alanlarından en sevdiğim yer mutfak."
"Sabahları oradan domates kaçırmak en büyük aktivitem olabilir."dedi Cassandra.Gerçekten de bayağı bir kıvraktı.Sabahları onunla gizlice mutfağa girer birşeyler kaçırırdık.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Yakalanırsan bu sefer seni kollamam kaçar giderim ona göre sakın yakalanma."
"Tamam deneyeceğim."
"Deneme yap."
Tamam hastalara bitki çaylarını götürmek için mutfağa girecektim.Gizlice arka kapıyı açıp Cassandra alacaktım.Gerisi onun işiydi sonra payları paylaşıyorduk.
Mutfağa girdim leziz kokular burnuma doldu bugün patates haşlaması ile menemen vardı burada öyle güzel yemekler yapılmazdı.Hatta bazen diyet yapardık sabah kahvaltı vermezlerdi.
Çayları almak için fırının arkasındaki tezgaha gitmeye başladım fırının arkasında beni göremiyorlardı.Sağ tarafa bir kaç adım atsam kapıya ulaşıyordum.Hiçkimsenin bana bakmadığından emin olunca hızlıca kapının düğmesine bastım bu düğmeye basınca kapı iki taraftan da açılabilir hale geliyordu.Yani Cassandra kapıyı dışardan açabilecekti.Çayları aldım ve kapıya ilerledim o sırada Cassandra bir hata yaptı bir eşyaya çarptı ve hafif bir ses çıktı.Kesinlikle dikkatleri üzerine çekecekti.Çaylardan birini yere atdım ve bu sayede dikkat tekrardan bana döndü.
"Ah özür dilerim hemen temizleyeceğim."
Herkes işine geri dönmüştü.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Bana dikkatli ol diyorsun ama kendin az daha yakalanacaktın."
"Oraya yıkanmış bir tepsi koymak kimin aklına geldi ki yerlere ayakkabı ile basılıyor o tepsi tekrardan kirlenmiş oldu."
"Herneyse iyi iş çıkardın Hortlak."
"Bugün erzak gelecek yarın daha güzel şeyler kaçırabiliriz."
"Gerçekten Ambardaki bütün düzeni ezberledin mi."
"Evet."
Cassandra bana göz devirdi.Bugün birkaç domates ve biber kaçırmıştık.Biberi yemeyecektik takas edecektik.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Luke bay Lee seni çağırıyor."dedi Marco.
Erin teyzeye ilaç hazırlamakta yardım ediyordum.Bay Lee sözünü duyunca içimi korku sardı.Hemen aynaya baktım, yüzümü yıkadım.Koşarak odasının önüne gitdim.Kapıyı tıklattım ve içeri girdim.O leş koku burnuma doldu şarap,bira artık neyse berbat kokuyordu.
"Ah Luke sen mi geldin."
"Beni çağırmışsınız efendim."
"Seni mi.. ah evet şey..senin eğitim alanın neresiydi?"
"Şey yok efendim a-"
"Harika artık var benim çırağım olacaksın yarın sabah 6da burada ol."
Odadan çıktım çocukluğumdan beri bu adamdan korkmuştum.Ayrıca ben eğitim alıp yeni kentte çalışmak istemiyordum.Bütün duygularım birbirine girmişti.Koşarak yatağıma gitdim.Yatak arkadaşım şuan eğitimde olduğu için şanslıydım istediğim gibi ağlayabilirdim.Battaniyenin altına girdim ve girdiğim gibi Cassandranın sesini duydum.
"Luke noldu."
"Erkekler ağlamaz Luke çok aptalca."
"Ağlamıyorum."Sesim çok yüksek çıkmıştı hatta ona bağırmıştım. Battaniyeden çıktım. Cassandrayı incitmemeliydim o benim çocukluk arkadaşım ve en iyi yoldaşımdı.
"Sana sarılabilir miyim."
Ve beni yatağa düşürüp sarıldı.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hikayede çok fazla hata olabilir.Bunun için şimdiden özür diliyorum.Eleştiri ve önerilerinizi bu kısıma yazabilirsiniz.
Ve ek bilgi Luke'un babası Yeni kente başka bir kadınla kaçıyor annesi dışarıda hayatını kaybediyor Luke bu yüzden yeni kentten korkuyor oraya gitmek istemiyor babası orada olduğu için. Ambarda eğitim alanı gibi birşey.Eğitim alan çocuklar yeni kente hizmet için götürülüyor.
Çok okunursa yeni bölümleri uzatabilirim.Ve oy vermeyi unutmayın.💮🤍💞
