Gecenin karanlığıydım ben
Asla göremeyeceği duyguları olan
O ise gecenin o siyahlığında parlayan tek yıldızdı
Belki bende göremezdim onun duygularını ama ben onu ezbere biliyordum
8 yıl önce
Holiden kapıya doğru ilerlerken seslendim anneme"ben çıktım"
"Nereye Gecem gecenin bu saatinde bak birsürü insan takılır peşine!"
Ben Gece
Arkadaşlarım Gejje,annem Gecem babam ise mavişim derdi bana tabi 8 yıl önce
"Anne oturcam işte batuyla hafi çıktım ben"
Kapıyı çekip hızlıca ayakkabılarımı giyip çıktım merdivenlerden inerken kulaklığımı kafama geçirip şarkı dinlemeye daldım
'sen benim şarkılarımsın...
Geçmiş değil,bugün gibi
Yaşıyorum hala seni
Sen hep benim yanımdasın...'
Sahile doğru yürüyordum çimenlere doğru bakıp batuşun geldiğini gördüm.
Hızla gidip korkutmayı planladım ve sessiz sessiz yaklaştım
"Selam batuş ben devran amca"
Sesimi kalınlaştırıp devran amcaya benzettim
Gerçektende irkildi ve bana doğu yüzünü döndü.
Fakat tek sorun o insansı varlığın batuş olmadığı.
Yüzü bana doğru dönünce ayın ışığıyla parlayan gri rente olan gözleri,esmer teni,hafif dalgalı saçları ve oldukça belirgin çene kemikleri.
Tutuldum sanırım günah benden gitti HAYY MAŞŞALLAHHHH BİR BEYFENDİSİNİZ YAWW dedi solumdaki melek. Beynimin içi sarhoştuda benmi bilmiyordum yoksa rüyamı görüyordum.
Bana bakarken oldukça ciddiydi. Fakat bocalamış bir yüz ifadesi vardı MAŞŞALLAH-ÜL ZELZELE BEYEFENDİ'de
O gün oturduk konuştuk 5 dakika numaramızı aldık birbirimizden ve ben batuşun yanına gittim
Arabadan indiğim an gördüğüm görüntüyle şoka girdim.
Batuşun kucağında kürt bir kız oturuyodu ve kürtçe birşeyler konuşuyolardı
"Batu" ben gördüklerime inanamazken bana direkt herkesin bildiği savunmayı yaptı"aşkım açıklayabilirim, hiçbirşey anladığın gibi değil"
Bende ayrılmaya gittiğim için üzülmemiştim üzüldüğüm tek şey bu kızın da üzülüceğiydi
18 yaşında yani benle yaşıt olan bi kürt kızdı ama garip bir kişiliği var gibiydi
