İLK ALBÜM

KART

İnsanlar bir şeyler yapmak için çabaladığında bazen başarısız olabilir. Bazen başarılı olur,  bazen de hayat ne getiriyorsa o olur. Bade'nin hayatı da bunu gerektiriyordu. Önüne ne gelirse kabul etmek zorundaydı çünkü ona bir şans verilmemişti. Ailesinin gerçek ailesi olmadığını öğrendiği andan itibaren bu hayatta artık yalnızdı. Bade'nin bir ailesi yoktu, kimsesi yoktu. Sadece Bade ve hayata tutunmak için çabalayan bir beden vardı. 

BADE AKÇA

O gece ne yaptığımın, ne dediğimin farkında bile olmadan evden çıktım. Koşar adımlarla sahile iniyordum. Yanımda neyim vardı?, ne vardı? hiç bir şey. Cebimden çıkardığım kulaklığımı telefonuma taktım ve rastgele bir şarkı açtım. Ağlamayı çok istiyordum ama kendime bu acıyı yaşatamazdım. 

Kendime yalan söyledim*Seksendört

Kendime yalan söyledim, yalnızım bunu bil istedim...

Oysaki ben kendime ne yalan söylemiştim, ne de yalnızlığımın bilinmesini istemiştim. Tam tersi bana yalan söylemişlerdi. Şimdi ise elimden gelen tek şey bu boş şehrin gürültülü trafiğini kulaklarımda misafir ederek denizin dalgalarını izlemek oluyordu. 

Ne kadar geçti bilmiyordum ama yakınlardan gelen çığlıklar korkmama neden oluyordu. Beni ne aramaya çalışan bir ailem ne de beni merak eden biri vardı. Burada başıma bir şey gelse hayatım boyunca suçlayacağım tek şey onlar olurdu. Neredeydi bu dostum dediğim insanlar, niye hiç biri de telefonlarıma cevap vermiyordu. Çığlık seslerinin artması ile oturduğum yerden kalktım ve yola doğru ilerledim. Bir an önce buradan ayrılmam gerekiyordu. Etrafıma iyice bakındıktan sonra kafamı telefona gömdüm.

" Bak sen şu işe Asaf, yine bizi tehdit etmeye gelen bir güzellik" duyduğum ses ile kafamı kaldırdım. Kahretsin! neredeydim ben? karşımdaki iki adama öylece bakıyordum ve az önce onlar "güzellik" mi demişti bana, tamam şu anki meselemiz o değil Bade kendine gel. Bu adamlar cinayet işliyordu. Yerde öylece yatan, cinsiyeti bile anlaşılamayan kişiye baktığımda ya ölmüş ya ölmek üzereydi. Bade bu kadar saf olma adamlar seni de öldürecek. "Kim olduğunuza dair en ufak bir fikrim yok ve sizi tehdit etme gibi bir niyetim de yok" birbirlerine bakarak gülüyorlardı uzun boylu olan bir kaç adım yaklaştı. " Sakin ol Bade elbette bizi tehdit etmeyeceksin sadece şaka yaptı Eren. Seninle bu kadar hızlı tanışmayı beklemiyorum" dedi ve cebinden bir kart çıkardı. Bana doğru uzattı kartı, alıp almamak konusunda kararsızdım tanımadığım bir insandan neden bir kart alıyordum ki? konuşacağım sırada lafımı ağızıma tıkmıştı. " Bade bu kart bana ait değil sana ulaşmak isteyen bir arkadaşım gönderdi eğer almaz isen emin ol seni bulur her hareketinden haberi var. Bu kartı al ve ona mesaj at seni bekliyor.

Eren denilen adama baktı ve arkasını dönüp gitti. Ne yaşadım ben az önce kimdi bu şimdi kim bana ulaşmak istesin ki? emin olduğum tek şey bundan sonra kendi ayaklarım üstünde durmam gerektiği idi.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

hellüüü açıkçası biraz cringe olabilir eleştiriye açığım bu kitap böyle değildi normalde emin olunnnn

ama ben diğer yazarlar gibi o neydi bu kim şu ne diye sorular sormayacağım

emin olun daha cringe yerlerim varrr!

bölüm için benden bukadar hadi adiosss beklemede kalın seviliyorsunuzzz:)

vote ve yorum yaparsanız çookkk mutlu olurum kiii:))))