Op Elkaar

Hoofdstuk 9

Langzaam draai ik me terug om. 'Ja, ik was zeer overtuigd door je praatje, en Matthy is mee voor de gezelligheid' zegt Raoul vrolijk. Ik blijf Milo aankijken. Ik wil iets zeggen maar er komt niets. 'He, Matt?' Raoul geeft me een klopje op mijn rug. 'Euh, j-ja' stotter ik en ik kijk snel naar mijn voeten die ik vandaag in een paar slippers heb gestoken. 'Nou gezellig, kom, ik zit met een aantal anderen bij dat barretje daar.' Milo neemt het voortouw het strand op. Ik trek langzaam weer mijn hoofd omhoog en kijk een beetje rond. Milo is naar een barretje toe gelopen, waar nog wat ligbedjes voor staan met wat parasols. Ik herken een paar van de crewleden van het vliegtuig, die op dit moment niet in een net pakje, maar in zwembroek of bikini gekleed zijn. Milo zelf heeft een donkerblauwe zwembroek aan en een wit bloesje dat hij niet heeft dicht geknoopt, afgetopt met een zonnebril. 'Goed, hier vertoeven we de hele dag dus een beetje' zegt Milo terwijl hij zijn zonnebril af zet en in het zakje van zijn bloesje hangt. Hij draait een beetje rond alsof hij het zelf ook nog moet bekijken. 'Je hebt niet gelogen over de sfeer hier' zegt Raoul luchtig. Milo grinnikt. 'Ja, ik ken de goede plekken wel, en normaal zou ik die echt niet zomaar weggeven, maar voor jullie maak ik een uitzondering.' Zegt hij dan en hij geeft me een knipoog. Ik kijk direct weg en voel mijn wangen rood aanlopen. 'Willen jullie iets drinken trouwens?' Vraagt Milo dan. 'Lekker, wat raad je aan?' Raoul loopt samen met Milo naar de bar. Ik sjok een beetje achter hen aan terwijl ik mezelf verafschuw. Sukkel , wat doe je nou? Milo was overduidelijk met je aan het flirten, maar nee, jij moet weer ongemakkelijk gaan doen.

Raoul heeft intussen al een drankje in zijn handen geschoven gekregen, een Apperol Spritz natuurlijk, hoe kon het anders, en loopt nu naar de groep die iets verderop op en aan de ligbedjes zitten. Ik blijf toekijken hoe hij ze vriendelijk begroet en al gelijk een heel gesprek aangaat. Kon ik dat maar zo makkelijk. 'En jij Matthy?' Ik verstijf als ik een hand over mijn schouder en bovenarm voel glijden. Langzaam draai ik me om en kijk ik recht in zijn heldere ogen. 'Wil jij ook iets te drinken?' Verduidelijkt Milo zijn vraag. 'Euh.. ja, doe maar euh... iets...'. Ik kruip haast ineens van mijn eigen ongemakkelijkheid. Milo lijkt het niets te schelen. Hij glimlacht en knikt waarna hij zich richting de bar draait. 'Twee Tequilla sunrises alsjeblieft' zegt hij. De man achter de bar knikt en niet veel later staan we beide met een groot koud glas in onze handen.

'Stukje lopen?' Vraagt Milo die al een paar stappen voor me uit zet. Ik knik en loop achter hem aan, in de richting van de zee. Ik geniet even in stilte van de geluiden die het water maakt, van het warme zand onder mijn voeten en van het feit dat ik ondanks alles het nogsteeds niet verpest lijk te hebben. 'Erg last van een kater?' Vraagt Milo na een tijdje. Ik haal mijn schouders op. 'Na een goede nachtrust en 2 paracetamols voel ik het amper'. Milo grinnikt. Ik zucht en kijk even naar hem op. 'Was ik heel erg gister?' Vraag ik terwijl ik een pijnlijk gezicht trek. Milo staat stil en zet zijn zonnebril weer op. De zon werd toch iets te fel. 'Ik vond het niet erg hoor. Ik vond het wel leuk.' Ik knik en kijk weer naar het natte zand waar mijn voeten steeds een beetje in weg zakken voor ik ze weer op trek. 'Maar ik neem door deze opmerking aan dat je er zelf maar weinig meer van weet.' Ik schud mijn hoofd. 'Niet veel nee, helaas'. 'Dus je weet niet meer wat we op het strand hebben gedaan?' Vraagt Milo. We zijn intussen wat afgedwaald van de mensenmassa en lopen nu vooral langs een hoop rotsen en bomen. Weer schud ik mijn hoofd. Milo gaat zitten op een stukje droog zand en leunt tegen de rots aan die achter hem zit. Ik begrijp de hint en ga naast hem zitten. 'Ik weet nog wel dat... dat we euh...'. 'Dat we gezoend hebben?' Ik kijk weer naar hem op en knik. Zijn blik veranderd in een glimlach, die bijna opgelucht lijkt. 'Mooizo, dat was het belangrijkste'. 'Vond je? Ik bedoel... je hebt toch zo weer iemand anders?'