37.Bölüm

392 20 6
                                    


Şarkı adı : Kumralım
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Yaşar
~~~~~~~~~~~~~~~~~~

İyi okumalar☀️🔥

Kara'dan

Ülkü'nün yanına gelmiştim aceleyle bir yerinde bişey varmı diye bakarken kucağıma yığıldı işte o an dünyam yıkıldı daha yeni kavuştuğum kardeşimin öyle hemen gitmesine izin veremezdim

Hemen kaan ve denize dönüp "çabuk arabayı hazırlayın" dedim

Hrçemem ülküyü kucağıma alıp dışarı çıktık o adamda telaşla kaçmıştı
Ülküyü arka koltuğa koyup hemen araba geçtim tanımada Polat geçmişti
Arabayı çalıştırıp hastaneye sürdüm

Polat arkasını dönüp "abi çok kanaması var ne yapıcaz" dedi ağlamaklı bir sesle ilk defa böyle görüyorum onu "sakin ol oğlum yetişricez merak etme daha yeni kavuştuk ona güçlüdür merak etme bırakmaz bizi" dedim

"bırakmaz dimi"

"bırakmaz" dedim ağlamamak için çenemi sıkarken

Sonunda hastaneye vardım hemen arka tarafa geçip ülküyü kucağıma aldığımda "abi" dedi bitkin bir şekilde

"abimm geldik güzelim geldik yetiştiririm seni sakin ol"

Hastaneye girdiğimizde sedyeye koyup götürdüler hemen peşinden gittik ameliyathaneye soktular bizde peşinden giricekken hemşire durdurdu

"siz giremezsin"

"ama-"

"aması yok burda kalmanız gerekiyor"

"peki" dedim çaresiz bir şekilde duvara yaslanıp yere oturdum başımı dizlerimin arasına alıp düşünmeye başladım

Ülkü gelmeseydi ne olurdu? biz yine o cehennemi yaşamaya devam mı edicektik?

İlk duyduğumda sinirlenmiştim ama sonra onun masum olduğunu anladığımda kendime çok kızmıştım keşke söylemeseydim o sözleri sözleri keşke

Sana çok benziyo

Evet Bana çok benziyor sanki ikizim gibi....

Annemin sesiyle düşüncelerimden sıyrılıp kafamı kaldırdım

"oğlum iyi misin kızım nerde durumu nasıl"

"bilmiyoruz anne ameliyathaneye aldılar doktorlar çıkmadı daha" dedi polat

Herkes çaresizce bir köşeye geçip oturdu hepsininde gözleri kızarmıştı babam sinirle telefonla bişey yapıp kulağına götürdü

"ben size bu adamı salmayın depoda tutun demedim mi" diye bağırdı

"baba tamam sakin ol" dedi burak

"nasıl kaçırırsınız ya nasıl bana bakın eğer kızıma bişey olsun sizi yaşatmam anladınız mı? bir an önce karşımda görmek istiyorum o adamı duydunuz mu" dedi sona doğru sesini yükselterek

Telefonu kapatıp cebine koydu ve bir sandalyeye oturdu.

2 saaat sonra

"baba nerde bunlar 2 saat geçti hala bir haber gelmedi sakın bişey olmuş olmasın" dedim kısık çıkan sesimle

"yok oğlum telaş yapma çıkarlar şimdi"

Bir anda ameliyathanenin kapısı açılınca oraya doğru fırladım benim kalkmamla herkes ayaklandı

"doktor bey kızımın durumu nasıl" diye sordu annem

"sakin olun kızınız gayet iyi kurşun karın boşluğun gelmiş ama kurşunu çıkarmamız zor oldu dolayısıylada ameliyat biraz uzun sürdü birazdan odaya alınıcak o zaman görebilirsiniz geçmiş olsun"

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Nov 24 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Gerçek Ailem (Ülkü) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin