Enemy Lovers

2. Bölüm

Becky'nin Gözünden 

Freen'i istemeden ani refleks ittiğim için yere düşmüştü ve elini yaralamıştı ne kadar beni kovmaya çalışsa da koltuğa ittiğim için sendelemiş bana bakıyordu elimde pansuman çantasını alıp yanına gidip oturdum 

Becky: Elini ver Freen canın acırsa söyle 

Bana soğuk bir gözle bakmaya başlamıştı ister istemez üzülmüştüm...

Freen: Sana istemediğimi zaten söyledim niye bana yardım etmek istiyorsun biz düşmanız unuttun mu Armstrong o yüzden yardım etme bana o yüzden 

Becky:  Düşman olmamız sana yardım etmeyeceğim anlamına gelmiyor o yüzden ver şu elini artık 

Elini zorla tutup pansuman yapmaya başladım. 

Freen: Yavaş yap canım acıdı bu kadar insafsız olma Armstrong

Becky: Ö-özür dilerim 

Pansuman yapmayı bitirdiğimde kalkmak için adım attım ancak Freen'in beni kendine çekmesi sonucunda üzerine düştüm burunlarımız birbirine değiyordu. Kendimi çekmeye çalışsam da belimden sıkı bir şekilde tuttuğu için hareket edemiyordum bana pis pis bakıyordu 

Freen: Ne o Armstrong kızardın utandın mı sen yoksa 

Becky: Niye utanayım utanacak bir şey yapmıyoruz demi gayet normal bir şey yani bu durumumuz 

Freen: Sen utanınca yüzün ve kulakların kıp kırmızı olup böyle sürekli anlamsız saçmalar mısın Becky 

Freen gülmesini durduramıyordu ama Becky gitmesin diye de belinden de  hala tutuyordu Freen'in kucağında olan Becky Freen'e ne kadar kızsada Freen aldırış etmiyordu Becky en son gülmeyi durdursun diye baş parmağını  Freen'in dudağına götürdü Freen şaşırmış bir şekilde Becky'e bakarak konuşmaya başladı.

Freen: Beni böyle susturabileceğini mi sanıyorsun Armstrong 

Becky: Dalga geçmen bittiyse kalkabilir miyim Sarocha ayrıca evet 

Freen: Hayır kalkamazsın önce soruma cevap ver 

Freen birden ciddi ifade ile Becky'e bakmaya başladı 

Freen Gözünden 

Seni gördüğüm andan itibaren niye sana karşı gelemiyorum düşman olduğumuz halde niye seni düşmanım olarak görmek istemiyorum. Tabiki bunları yüzüne bakarak aklımdan geçenlerdi yüzüne bakarak söylemedim ama Becky utanmış ve kıkırdayarak bana bakıyordu umarım içimden dediklerimi aslında sesli bir şekilde söylememiş olayım lütfen ben bunları düşünürken Becky'nin cümlesi ile kızardım

Becky: Freen Sarocha bu bir itiraf mıydı sen bana karşı gelemiyor musun

Becky  birden gözlerini kaçırarak 

bende seni düşmanım olarak göremiyorum ama benimkinin sebebi belli 

Freen: Sebebi ne Armstrong sen neden beni düşmanın olarak göremiyorsun 

Freen çok masum bir şekildeve meraklı gözler ile Becky'nin kafasını kendine döndürerek gözlerine bakmaya başladı.

Becky: Bunu zamanla görürsün Freen şimdi biz madem birbirimizi düşman olarak göremiyoruz bunu babalarımıza belli etmemiz lazım yani onların yanında sanki düşmanmış gibi rol yapmamız lazım 

Freen: Kesinlikle o zaman (Becky hala Freen'in kucağında ellerini Freen'in boynuna dolamış bir şekilde oturuyo) İşin yoksa bir yerlere gidelim mi? 

 Becky: Olur yemek yemeye gidelim mi

Freen: Phat Thai (Tayland usulü erişte) sever misin 

Becky: Severim hadi gidelim iyi bir yer biliyorum arabamla gidelim yarın alırsın 

Freen:İyi öyle yaparız da Becky yerinden memnunsun sanırım 

Becky birden olduğu yer aklına gelince hızlıca yanına oturdu.

Freen: Ben böyle iyiydim aslında niye gittin ki 

Becky:  Çok konuşmada gidelim artık gidiceğimiz restorant şehir dışında 

Freen: Nereye kaçıracaksın beni düşmanım 

imalı bir şekilde gülerek Becky'e yaklaştı Becky yine utandı ve konuşmaya başladı.

Becky: Pattaya'ya gidicez dönüşümüz  geç olabilir diye  ordaki evimi hazırlattım merak etme sen misafir odasında kalırsın 

Freen: Peki gidelim 

FreenBecky Sarocha Holding'den Pattaya'ya gitmek için yola çıktılar Becky arabayı sürerken Freen gözlerini ondan alamıyordu.

Becky: Bir şey mi var Freen bana bakıp duruyorsun da 

Freen: Sen çok güzelsin sana bakmadan duramıyorum elimde değil

Becky utancından bir şey diyemedi çünkü konuşsa Freen'in anlayacağını biliyordu Freen'in yanağını hızlıca öpüp yola bakmaya devam etti.

Bölüm Sonu