Bir ayaz vardı
İlikler donardı
O soğuk ayazda iki kirpi
Dikenleri gül, gülleri diken
Kirpiler birbirine bakardı
Ayaz bastırdı ufaktan
Soğuk kuşattı kalpleri
Kirpiler yanaştı birbirine
Ve sokuldu kurtulmak istercesine
Sarıldıkça battı dikenler
Kor alev yandı içlerinde
Ayrılsalar donacaklardı
Birleşseler yanacaklardı
Olmuyordu ki iki kirpi
Ne yalnız, ne birlikte.
