Bir Deli Aşık

Beni Kabul Edene Kadar..

Odamda sakince kitabımı okumaya çalışırken kardeşim Gülay hala bana okuldaki dedikoduları anlatmaya çalışıyordu "Ya sen salak mısın? kitap okuyorum görmüyor musun? Çık odamdan!" diye bağırdığımda bana karşılık vermese olmazdı sanki "Ya abla sende kitapla kafayı bozmuşsun ne var şu kitapta bir gün bana birşey olursa çok özlersin sonra" diyerek vicdanıma oynamaya çalıştı ve ne yazık ki başarılıda olmuştu. "Seni dinliyorum" dediğimde anlatmaya başladı, okuldaki dedikoduları zerre umursamıyordum tek hedefim okuyup veteriner olmaktı.ben 12. sınıfa gidiyordum,kardeşim Gülay 11. sınıfa ve en küçük kardeşimiz Arda ise 10. sınıfa gidiyordu. Hepimizin arasında birer yaş vardı.

"Sonra kız geldi bana dedi ki Furkan'dan uzak duracaksın ama Furkan'dan ben değil Merve hoşlanıyordu ama bunu o kıza söylemedim....."

Gülay hala anlatmaya devam ediyordu ben de bir yandan onu dinlerken diğer yandan dışarıyı seyrediyordum ve evet onu da dinlemek zorundaydım çünkü anlatması bitince anlattığı dedikodularla ilgili soru soruyordu ve bilemezsem uzun süre benimle konuşmuyordu. Gülay konuşmaya devam ederken yan odadan yükselen müzik sesiyle sustu

"Alaaddin'e sihirli lambayı ben sattım .

Gittim kendime bir saat aldım Submariner"

"Allah aşkına bu nasıl şarkı böyle!" dediğim esnada Gülay'ın da şarkıyı mırıldandığını duyunca kaşlarımı çatarak ona döndüm.

"Ne? Biz senin müzik zevkine karışıyor muyuz?" dediğinde çok sinirlenmiştim, ah hadi ama İrem Derici bu adamdan on kat daha iyiydi. Hiddetle ayağı kalkıp kardeşim Arda'nın odasına doğru yürüdüm, evet bu müziği o açmıştı. Kapısını açıp içeri girdiğimde şarkı çalmaya devam ediyordu

"Hiç bana rakip yok artık anla"

"Onlar bana bakarlar camdan anca"

"İçmeme gerek yok benim aşkım"

"Doğuştan hazır bünyem ona"

Nihayet şarkıyı kapama zahmetine girdiğinde "Daha kısık sesle dinleyemiyor musun?Kıs şunu!" diye bağırdığımda "Seni ilgilendirmez ben yüksek sesle dinlemek istiyorum!" demesi beklediğim bir cevaptı. "Umurumda değil kulaklık tak o zaman!"

"Kulaklığımı kırmasaydın takardım!"

"Yalan atma be ne zaman kırdım?"

"Yalvarıp istedin bende sana acıyıp verdim ama sonra zavallı kulaklığım bana kırık döndü!"

"Hoşt be pis varoş, ne zaman yalvardım ben sana?"

"1 hafta 5 gün önce!"

"Bak Arda ,tamam kabul kulaklığını kırdım ama şu ses bombasını da kırmamı istemiyorsan kıs şu lanet şeyin sesini!"

"Hele bir kır bak seni napıyorum!"

"Bacak kadar boyunla bana laf mı yetiştiriyorsun?"

"Dedi 1,5 Yağmur" artık deliye dönüyordum! Benim boyum 1.50 değildi ki

"Ya ,anne babamızın seni cami avlusundan aldığından artık kesin eminim! Benim boyum 1,5 mu?" benimle uğraşmaktan sıkılmış görünüyordu "Uf bi çık odamdan" diyerek müziği açtığında ses bombasını yere tüm gücümle fırlattığımda artık bir ses bombası da yoktu. Sırıttığımda "Sen kaşındın!" diyerek üzerime yürüyüp saçımı çektiğinde çığlık atarak ona yumruk atmaya çalıştım ama hayvanın vuruşları benimkinin yanında çok sertti . Kapıda sırıtarak bizi izleyen Gülay biz kavga etmeye başlayınca bizi ayırmak için koşarak yanımıza gelmişti. Tamam küçük kardeşim çok sert vuruyor ve canımı yakıyordu ama bende en az yumruklarımdan birinin etkili olduğunu düşünüyordum. Bir eli saçımı çekerken öteki eli bana yumruk atmakla meşguldu,bende elimden geldiğince ona vurmaya çalışıyordum, Gülay ise çığlık atarak bizi ayırmaya çalışıyordu hala, Arda saçımı bırakıp Gülay'a tokat atınca "Ne vuruyorsun kıza be!" diye bağırıp Gülay'ı arkama çektim,Gülay ise şaşkınca yanağını tutarak Ardaya bakıyordu, bu tokat için geçerli bir sebebi olmasını umarken Ardanın cevabı insanı intihara sürüklüyordu "2,5 ay önce ondan istediğim kızı bana ayarlamadığı aklıma geldi" dediğinde tam Ardanın üzerine atlayacaktım ki zil çalınca durduk ve hepimiz kendimize çeki düzen verip kapıya bakmaya indik.