maya, hyunmin

0.6

70 yorum üstü olmazsa yb felan beklemeyin duyurulur
Kiraz mevsimi izleyererek düzyazı yazmak mı??
Fav yaz diziniz kızlar?

Bu Kız - Son Feci Bisiklet

• ~ •

"Baba! Kapı çalıyor!" Maya alt kattaki babasına yataktan bağırdığında seungmin telaşla telefonu bir kenara fırlatarak kendine biraz çeki düzen vermiş ardından da derin bir nefes üfledi içinde tuhaf bir gerginlik vardı. Aylardır hatta bir kaç yıldır doğru düzgün yüz yüze görüşmediği eski eşiyle aynı ortamda olacaktı.

Zaten aklında Taeminin saçma teklifi vardı bir de akşamki yemek vardı çizimlerini bir önceki geceden çantasına koymuştu. Bir iş birliği için sabırsızlanıyordu. Kendine hakim olarak kapıyı açmış ve karşısındaki adamı baştan aşağı süzmüş sonundaysa koyu, keskin bakışlarına odaklamıştı gözlerini.

Üzerindeki takımının kendi ellerinden çıkan bir takım olduğunu ilk bakışta anlamıştı. Hyunjin onun tasarımlarını giymeyi severdi ve şu anda bir gövde gösterisi yapıyor gibiydi.

"Selam." Hoş bir gülümseme ile konuştuğunda seungmin bakışlarını çekmiş ve geri çekilerek eve girmesine izin vermişti fakat karşılık olarak bir şey dememişti.

Hyunjin ise sevdiği adamdan gözlerini alamıyordu. Üzerindeki salaş örme gri kazağı altında bol eşofmanıyla dağılmış sarı saçları, kalbine iyi gelmiyordu genç adamın.

İfadelerinden işinin zor olduğunu anlamıştı, gerçi bunlara gerek yoktu çünkü tanıyordu Seungmini. "Poşetleri bana ver. Mayanın odası üst katta en sağdaki odada, başka odalara girmeyi aklından geçirme Hyunjin. Sadece git ve kızını gör sonrada evine."

Yüzüne dahi bakmadan konuşurken elindeki poşetleri aldı seungmin hyunjinin. "Öyle bir şey yapmam, nereden çıkarıyorsun öyle şeyleri. Kızımı görmeye geldim ben." Çevirmek amaçlı rahat bir şekilde konuşmuş ardından da merdivenlere doğru yürümüştü.

'Sen nasıl onu tanıyorsan o da senin içini biliyor, aptal!' Kendi kendine söylenerek yürürken nihayet odayı bulmuş, kapıyı açtığında yatakta elinde defteriyle bir şeyler karalayan kızını görmüştü hyunjin.

Solgun teni onu korkutmuştu, hyunjin üzerine titrerdi mayanın, en ufak şeyde bile panik olurdu. "Maya'm bebeğim.." maya, babasının sesiyle hafifçe gülümsemiş kağıdını kalemini bırakmış kollarını açarak babasını beklemişti. "Baba!" İçindeki kalan az enerjiyle seslendi.

Hyunjin kızını kollarının arasına almış kokusunu derin derin koklamıştı. "Kızım benim. Çok özledim, nasılsın canım? Bir şey canın istiyor mu? Ağrın var mı?" Genç adam, kızının yüzüne minik minik öpücüklerini sıralarken konuşmuştu.

"Bende seni çok özledim baba, ağır bir ağrım yok canım da bir şey istemiyor sadece halsizim ama şimdi sen geldin! Çabucak iyileşirim ki ben!" Hyunjin hafiften kıkırdamış ve geri çekilerek yatağın başlığına yaslanırken kızını göğsüne yatırmış ağır ağır saçlarını okşamıştı.

"Senin için buldak aldım, sevdiğin cupcakelerden aldım, Seung baban çorba yapıyor onu içiyorsun sonra da babanın meşhur bitki çaylarından içiiip hemencecik iyileşiyorsuun!" Hyunjin cümlelerini uzata uzata konuştuğunda Maya yüzünü buruşturdu çünkü gerçekten canı bir şey istemiyordu.