TINULONGAN ako ni coleng sa pag aayos
and now i am wearing a super duper mainit na baro't saya
hindi ko alam bat natitiis nilang mag sout ng ganito pero infairness ang ganda ah
"Tara napo señorita silay nag hihintay na sa hapag"
"Coleng maganda ba ako?" Kanina pa ako sa harapan ng malaking salamin at paikot ikot
"Kayoy maganda po señorita" maligayang bati nya sa akin
"Ay charet joke lang beh wala akong bente pesos ngayon pag uwi ko nalang bibigay ko sayo"
"c-ch-r-et? j-jo-ke?"
luh wala nga palang ganyang salita dito, pinagsasabi mo tacia eh, pinitik ko ang aking ulo sa pagka bigo
"A-ah ano yon yong nagbibiro lang hehe tara na" pang aaya ko sakanya
bumaba kami sa mataas na hagdan at dumeretso sa hapag
nakita kaagad ng aking mga mata si don alfredo na naka upo sa gitna habang ang dalawang bisita niya naman ay nasa kanan, ibinaling ko ang aking paningin sa kaliwa and i saw a guy wearing a unfamiliar uniform to me
anong uniform kaya to?
sundalo? hindi, alam ko yong uniform ng army noon
doctor? hindi rin, dinaman pang doctor yan eh
ah! abogado? hindi rin, pormal lang pala yong mga damit ng abogado
Ibinalik ko ang tingin ko sa kanya, habang sya ay nakikipag- usap kay don alfredo
he have a blond lashes with a brown two eyes, chinito sya
hapon kaya sya?
habang tinitignan ko sya ay bigla nalang syang ngumiti at sumilay ang kanyang malalim na dimple
when our eyes met..
he smile at me..
Butterflies are flying around my organs, i can't say its just on my stomach because every internal organs just because of h-
no no no tacia dont do that kailangan mong malaman bat ka andito at kaylangan mong maka balik
iniwas ko ang aking mga mata sa lalaki at nagpatuloy sa paglalakad patungo sa kanilang direksyon
"Oh nandito na pala ang aking unica hija"
"Magandang araw po ama, magandang araw din po sa inyo" i smiled at them, smile lang tacia smile lang
"Napaka hinhin at magalang na bata ang iyong anak kaibigan" masiglang bati ng matandang lalaki
"Siya'y nagmana sa kaniyang namayapang ina mahinhin at magalang" sabay hagikhik ni don alfredo
Patay na ang kanyang ina? Pareho pala kami, dad and i are only living now, na miss ko tuloy si dad baka hinahanao na ako ngayon
"Anak sila pala ang iyong magiging manugang, si don salves at donya kristina at ang iyong magiging asawa si heneral vicincio. Sya naman ang aking nag iisang anak si anatacia" magalang na pasabi ni don alfredo
Bumaling ako sa aking katabi at yumuko bilang tahod agad ko din namang binawi iyon ng naramdaman kong yumuko rin sya
"Napagdisisyonan naming ang inyong kasal ay magaganap sa ika bente singko ng enero " masiglang bati ni don alfredo
"Kami na ang mag aayos ng inyong mga papels ang gagawin ninyo nalang ay ang mag handa ng ma isosoot" seryosong wika ni don dolfo
" Ako'y may kinuhang magaling na mananahi pupuntahan nalang natin sya para kayo ay masukatan" donya kristina is looking at me and she just smiled.
MATAGAL bago natapos ang pag uusap para sa kasalang magaganap.
Okay lang naman sa akin na maikasal sa taong di ko pa kilala total hindi naman ako galing sa mundong ito, galing ako sa future.
nagpaalam na ang ang don at donya si vicinco naman ay nagpaiwan.
Haytss i miss my family already kumusta na kaya sila roon? Hinahanap ba nila ako? Umiiyak ba si mommy ngayon?
Habang nasa gitna ako ng pag iisip may biglang nagsalita.
"Magandang gabi sayo binibini" at tinapat ang kanyang sombrero sa dibdib.
"Magandang gabi rin sayo ginoo"
" Alam mo naman na siguro na tutol ako sa pagpapakasal natin" malamig niyang tugon.
Huh? Maka smile kamo niya kanina ay parang gusto na nya akong ikama tapos ngayon tutol sya.
"ah- eh ano ba iyang pinagsasabi mo ginoo?"
"ang plano natin na itigil ang kasalan na magaganap, tacia"
my jaw dropped, plano nilang itigil ang kasal? hindi ba nila gusto ang isa't isa?
"Patawad ngunit hindi ko matandaan ang iyong planong sinasabi ginoo"
I lied, sadayang hindi ko lang talaga alam ang plano nila, im not Maria Anatacia na sinasabi nila, galing ako sa future.
"pag usapan nalang natin ito sa susunod na araw, pupunta ako rito at ating pagplanohang muli, baka totoo nga ang sinabi ng iyong ama na ika'y nawalan ng ala-ala dahil sa iyong pagka bagok"
"A-ah oo hindi ko nga maalala lahat paumanhin"
"Ako'y uuwi na" paalam niya at tumalikod sakin.
Hindi nila gusto ang isa't isa kaya plano nilang sirain ang kasalang magaganap.
ajh
YOU ARE READING
travelled in 1884
Historical Fictionsi Anatacia De Dios ay isang modelo na nagtataglay ng kagandahan ngunit paano nalang kung isang araw ay nawala nalang itong parang bula at napunta sa taong 1884 kung saan makikilala nya ang isang binatang bibihag sa kanyang puso SINIMULAN: NATAPOS:
