ACI GERÇEKLER

1. Kabus

Medya: Tomris Alakaş

Selammmm

Napıyorsunuz? İyi misiniz?

Bu arada model hem çoooook güzel hem de çok seksi 🤭🤭

Kendinize çok iyi bakın geçen bir hasta oldum resmen ölü gibiydim...

Her neyseeee bölüme geçelim

(Yıldıza basmayı unutmayın. Geleceğiniz gibi parlak olsun✨)

*GERÇEK HAYAT HİKAYESİNDEN UYARLANMIŞTIR*

Tomris'ten

Odamı topluyordum, birden içeri annem yaş gözlerle girdi. "Anne, bu halin ne? Ne oldu?" annem yüzümü avuçlarının içine aldı "Kızım, mavişim benim. Seni istemeye geliyorlar."

Ne ? Bu da neydi şimdi? Olacak iş değildi. Ben daha 22 yaşındaydım. Bu işin altında kesin o pezevenk, amca demeye utandığım kişiler vardı. Ne kadar itiraz etsemde bir işe yaramayacağını anladım. "Tamam anne. Yapacak bir şey yok." dedim güçlükle.

Annem odadan çıktıktan sonra yatağımın üzerine oturdum. Ben kiminle evlenecektim? Daha evleneceğim kişinin adını bile bilmiyordum. Bana mutluluk haram.

Zaten bundan sonrada mutlu olacağımı düşünmüyordum. Kendimi toparlayıp dolaba yöneldim. En sevmediğim rengi aldım.Turuncu, çiçekli bir elbiseyi.

Artık turuncu benim için sadece acıyı temsil edecekti. Acaba bu kadar karamsar olmasam mı? Belki iyi birisi çıkar karşıma.

Hemen elbiseyi üzerime geçirdim. Ve makyaj masama oturdum. Aklıma hemen Çiğdem geldi. Çiğdem benim en yakın arkadaşımdı.

Ne zaman bir şey yapsam ilk ona söylerdim. Hemen numarasını tuşladım.

Karşıdan "Alo, Tomiş'im!" dedi neşeli sesiyle. "Alo, Çiğdem sana bir şey demeliyim." dedim keyifsiz bir sesle. "Ne oldu Tomiş? Sesin kötü geliyor."

Pat diye, "Çiğdem beni istemeye geliyorlar." dedim bir kaç saniye ses gelmedi. Maalesef ki doğulu olduğumuz için böyle şeyler normal karşılanıyordu.

Birisinin bu düzeni yok etmesi gerekiyordu.

Amcam okumama izin vermemişti bari istediğim kişiyle evlenmeme izin verseydi. YKS'de çok güzel bir puan yapıp İstanbul Üniversitesitesini kazanmıştım.

Ancak gidemiyordum.

Benim hayallerim vardı, avukat olacaktım. Ama olmadı. Coğrafya kader derler. Ki öyle. Coğrafya kader.

Çiğdem de cevap vermeyince telefonu kapattım. Yanık izlerini makyaj yaparak kapatmaya çalıştım. Dile kolay bu yüz kaç kere sıcak demire bastırılıp soyuldu.

İzleri kapattıktan sonra yatağıma oturdum. Saçımı ellemedim bile.

Kara kara düşünmeye başlayacakken küt diye kapı açıldı. Kırıldığına eminim o kadar sert açıldı. E bunu yapacak tek kişi var, amcam.

Benim verdiğim isimle yaşlı moruk. Boş gözlerle baktım "Kalk geç kapının oraya," dedi öfkeden kızarmış suratla. "Bende diyorum ki Tomris hanım hazır kapının önünde bekliyor. Ama nerede?!"

Dediklerini gram umursamadım. Ayağa kalkıp odadan çıktım ve kapının hemen yanına gittim. Güya evleneceğim adamı karşılayacaktım. Büyük saçmalık.

Annem de yanıma gelip saçımı okşadı. Tam o sırada kapı çaldı. Ayıp olmasın diye herkese "Hoşgeldiniz." dedim.

Niye geldiniz? Siktir olup gitsenize!

İçimdeki ses çok haklıydı. Herkes içeride koyu bir sohbete dalmıştı. Bende o sırada kahveyi hazırlamak üzerine mutfağa geçtim. Birden adım seslerini duydum.

Gördüğüm sima ile istemsiz yüzümü ekşitip önüme döndüm. "O yüzünü bir daha öyle yapma kırarım, bir daha yapacak yüzün kalmaz. Bu arada şunu bil imam nikahı olacak ve resmî nikah sadece bana yapılacak."

Ne? Bir dakika ben doğru mu duydum? Nasıl oluyor tek taraflı resmî nikah? Bu söylediğimi sesli dile getirdim, "Nasıl oluyor tek taraflı resmî nikah?" dedim çekingen ama güçlü bir sesle.

"Sen çok karışma. Ben ne dersem onu yap yeter." dedi Allah'ım sen beni böyle kişilerden koru Ya Rabbim. Amin...

Bölüm sonuuuuuu

Bölüm nasıldı???

Bu saatte kim atar böyle bir şeyi değil mi? Ama ben kim değilim 💅🏻💅🏻💅🏻

Neyse ilk bölümümüz böyle oldu. Bence çok yazdım aferim bana.

Ben böyle çok aktif yazanlardan değilim o yüzden hemen bölüm beklemeyin 😑

Sizi bu kitapta Allah'ın izniyle bol bol ağlatıcam.😈😈😈(Anca beraber kanca beraber birlikte ağlarız sorun yok)

Ben sizi fazla tutmiyim kendinize iyi bakın en kocamanından öptüm muaaaah

💋💋💋💋😘😘😘👾😹🙀😽😫😭🤯🤬🌷❤️😭💅🏻🤯🤭🌸😡🤔👍🏻😎🤣🥳😂🤩😩😫😤🦶🏻🦵🏻👬👨‍👨‍👦👨‍❤️‍💋‍👨👚🐷🙊🌑✨💫⭐️☀️💥🔥(Emojilerimi lütfen sorgulamayın canım böyle istediiii)