1. YİNE

485 36 2
                                    


🚨‼️KİTABA BAŞLAMADAN ÖNCE UNUTMAMANIZ GEREKEN UNSURLAR; Bu kitap bir fanfic kitabıdır. Yani bir kısmı gerçek karakterler, diğer kısmı ise yazarın oluşturduğu karakterler vardır.

Bu kitapta yaşanılan; olay,zaman,mekan, olay örgüsü tamamen kurgudur. Kurgu olmakla beraber kitap yazar'a aittir.

Herhangi bir (ç)alınma,yanlışlıkla(!) benzer hikayeler yazma, yazar tarafından telif hakkı istenecektir. 🚨‼️

‼️DİĞER UNUTULMAMASI GEREK HUSUSİ KONU‼️

Bu kitap, useruhavenfht yazarının tamami ile kendi zihnindekileri kaleme dökmesi ile ortaya çıkmıştır.

Çalıntı kitap söz konusu dahi değildir.

Yazarın hiçbir kitaptan (ç)almadığı gibi, diğer yazar arkadaşların da bu kitabı kopyalaması söz konusu dahi değildir

‼️🚨

"Şşş geçti annem. Paşam benim. Yakışıklım. Geçti." kucağımda oğlum Ferman'ı  sallayarak susturmaya çalışıyordum.

O ağladıkça benim de ağlayasım geliyordu.

"Annecim gerçekten çok haklısın. Ama birşey gelmiyor elimden." Sanki biliyormuş gibi babasından başka birinde kolay kolay durmuyordu.

Hiçbir sorun yokken birden dışarıdan gelen başka bir ağlama sesinden sonra o da hiç durmadan ağlıyordu. Benimde gözlerim dolmuştu iyice.

Babası burada olsaydı bunların hiç biri olmazdı.

Ama yok.

Çünkü babası çok önemli bir işi olduğu için bu gece de yoktu.

Arkadaşları ile kutlamadaydı. Ve gittiğinden beri hiç aramamıştı. Zaten aramıyordu ki..

Arkadaşı barış bile aramış ama o bir kere bile aramamıştı.

Erkekler yani Galatasaray oyuncuları biraz moral olsun diye bir gece kulübünü kapattırmışlardı. Kadınlar bundan ayrı kalır mı ? Onlarda bir kafe kapattırmışlardı. Çocuklarla birlikte onlar da eğleniyorlardı.

Melina özellikle beni aramış gelmemi istemişti. Ama ben Ferman'ın kötü olduğunu söyleyerek gitmemiştim. O da geçmiş olsun dileyerek telefonu kapatmıştı. En sevdiğim arkadaşlarımdan biriydi.

Ferman daha fazla çığlık atınca dayanamayıp bende ağlamaya başlamıştım. Yatağın önüne çöküp daha fazla ağlamaya başladım.

Kaan Ayhan'dan..

Elimdeki viskinin içindeki buzları sallayarak karıştırıyordum. Yanımdaki kerem barışın sarhoş olduğu için zorla keremi kaldırmaya çalışmasına kahkaha atıyordu.

"İyi misin sen ?" deyen kerem'e baktım.

"Bilmem.." deyerek omuzlarımı silktim.

"Konu Zühre mi ?" dediğinde başımı kaldırıp ona baktım.

Kerem başını salladı 'anladım' dercesine.

"Kardeşim işine karışmak istemem. Hele ailene karışmak haddime değil. Ama melina'dan duyduğum kadarı ile iyi değilmiş kız. Kadınların yaptığı partiye bile gitmemiş." dediğinde kaşlarımı çattım.

"Niye gitmemiş ? En son hazırlanıyordu."

"Ferman hasta demiş. Ayrıca bunları senin bilmen gerek. Burada değil ailenin yanında olman gerek Kaan." dedi dizimi patpatlayarak. Haklıydı.

Benim ailemin yanında olmam lazımdı. Ferman'ımın, zühre'nin yanında olmam lazımdı.

"Haklısın kero. Sağol." Dediğimde güldü. Viski bardağını masaya bırakarak koltuktan kalktım ve çıkışa doğru yürüdüm.

"Lan Kaan ! Nereye !" diye bağıran kereme döndüm ve yanındaki barışa.

"Eve ! Zühreyi görmem lazım !" diye bağırdım bende yüksek müzikten dolayı.

"Helal olsun lan sana !" dediğinde güldüm. Gözüm yan tarafta yüzündeki gülümsemeyi solduran barışa kaydı ama pek de umursamadan mekandan çıktım.

Dışarıdaki korumalara selam verip hızlıca arabama bindim.

👶🏻

Her ihtimale karşı eve sessizce girmiştim. İçeriden hiç ses gelmiyordu. Anahtarı konsolun üzerine koyup yine sessiz adımlarla salona baktım. Sadece televizyonda bir çocuk kanalı açıktı. Ama sesi kısıktı.

Yavaşça yatak odasına yani üst kata çıktım. Kapıyı açık görmemle yerde uyuya kalmış Zühreyi görmem bir oldu.

Kucağındaki ferman ise annesine sarılmış gözleri açık duruyordu. Yanına gittiğimde ellerini çırpmaya başladı. Gülerek onu kucağıma aldım.

Derince boynundan öperek onu yan taraftaki beşiğine koydum. Geri dönerek zühreyi kucağıma aldım. Üzerindeki geceliğin ceketini çıkarıp yan tarafa astım. Sonrasında onu yavaşça yatağa yatırdım ve üzerini örttüm.

Yan taraftan oğlumu alarak kapıyı kapattım ve kucağımdaki ferman ile birlikte evi toparlamaya başladık..

Yan taraftan oğlumu alarak kapıyı kapattım ve kucağımdaki ferman ile birlikte evi toparlamaya başladık

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

@zühreayhan: Ferman Ege 🤍

102.099 beğeni
24.788 yorum

@melinademirbay: Küçüğüm 🥺🫂
🔄
@zühreayhan: 🤍🤍

@kaanayhan: oğlum ❤️

@keremdemirbay: oyy aynı amcası
🔄
@melinademirbay: ay ne alaka aşkım.

@barışalperyılmaz: yakışıklı ve farkında.
🔄
@zühreayhan: 👶🏻🦸🏼‍♂️

@abdülkerimbardakçı: oyy paşam bol bol öp benim yerime yenge 🧿🧿
🔄
@zühreayhan: olur yengem.

+227: YENGEEEEEE

+827: Lan kaan'ın yorumunu ne beğenmiş ne yanıtlamış

+988: kavga etmişler kesin

+199: partide Zühre yenge yoktu

+927: maşallah yenge.

👶🏻

Mis kurgu sekerim


Gasolina | ᴋᴀᴀɴ ᴀʏʜᴀɴ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin