#8 - Never Too Late

51 5 1
                                    

It has been 5 years since Borj left, They are in 3rd year college already. Their once world famous basketball team is now forgotten. Roni waited everyday hoping to receive any letter from borj,  but everyday she slept with so much thoughts to why borj never sent her anything, when he promised to write to her daily. Roni never loved anyone else, so many guys tried to impress her and make her their girlfriend but roni stayed loyal to Borj, hoping one day he'll come back, and they'll go back to bow they were before. No one, and I mean NO ONE, not even his old management or fans knew where he is or how he's doing, eventually he was forgotten. All in just 5 years, crazy right?...

Third Person's POV

"naks naman roni, para kanino naman ung tula mo na un, damamg dama ah parang iiyak ka na kanina" asar ni tonsy kahit alam naman nilang lahat kung para kanino yoon. dw, tonsy has a girlfriend now and graduate na sya may roni 😉

"eh para kanino pa ba? edi kay borj!" ani jelai.

"ano ba kayo, wag na wag nyo nang babanggitin yang pangalan na yan at baka lumiyab ako sa galit, okay? tara na nga nagugutom nako." ani roni at mabilis naglakad papuntang canteen.

habang kumakain ay nakatitig si roni sa isang couple who had so much similarities to her and borj when they were still together.

"huy! baka matunaw na sila sa titig mo roni" ani junjun.

"ano ba!" ani roni

"roni be honest with us nga" ani tonsy

"ano nanaman ba yun?"

"umaasa ka pa din ba na babalik si borj? I mean, ever since he left you've never been the same roni."

"h-ha?"

"roni, you can tell us naman, we've all been friends with you since we were kids" ani jelai.

"oo nga" ani junjun

"oh sige sige, mag papakatotoo nako. Yes, I am still hoping that borj will come back, he promised me and I believe him, although sa tingin ko hindi na nya ako tanda, or baka may iba na sya." ani roni at napa yuko na lang.

"roni, kami din naman eh, lahat tayo, umaasa na babalik pa si borj, pero it's been 5 years, don't you think it's time to move on?" ani tonsy.

"anong move on pinag sasabi mo tonsy? babalik si borj! babalik sya!" sigaw ni roni at nag walkout.

natahimik na lang silang lahat dahil hindi nila inexpect ang gantong reaction galing kay roni.

Time pasts, It's Roni's Birthday today.

Roni's POV

While we are having fun, partying, we had a sudden guest. It was Lolo miyong.

"Lo!? Si borj po kasama nyo?" sabi ko na medjo na excite dahil nag expect talaga ako.

"sorry roni pero wala sya, pero eto, pinapabigay nya." ani lolo at may inabot saaking baul. (Filipino chest or trunk)

"ganon po ba, salamat po lo." sabi ko at nilagay ang baul sa kwarto ko, mamaya ko na ito bubuksan dahil hindi pa ako handa.

"lo, kain po muna kayo oh"

"ay hinde na iha, dinaan ko lang talaga yun, happy birthday iha. Mauna na ako ha." ani lolo miyong at umalis na.

"ano roni? bubuksan mo na ba?" ani kuya yuan.

"kuya, let's just have fun, please?."

We partied all night, muntik na mawala sa isip ko si borj pero buti pinaalala saakin ni jelai dahil mag s-sleep over sya dito.

"ano roni? buksan mo na kasi! kanina mo pa tinititigan yan eh." ani jelai

"fine, eto na." sabi ko at binuksan ang baul, ang laman nito ay puno ng mga liham galing kay borj. so much letters, he really did write daily.

"w-wow, pero bat h-hindi nya pinadala sakin? para akong tanga nag aantay araw araw para sa mga liham na to!" ani roni habang hinahalungkat ang mga liham.

"roni, kumalma ka, basahin natin ang mga liham, siguro naman may rason sya kung bakit hindi nya pinapadala diba?.."

habang namimili ako kung ano ang una kong babasahin, nanibabaw ang isang liham na ito, may nakasulat kasi na "Open First" kaya ito ang una naming binasa ni Jelai.

habang namimili ako kung ano ang una kong babasahin, nanibabaw ang isang liham na ito, may nakasulat kasi na "Open First" kaya ito ang una naming binasa ni Jelai

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

"j-jelai! babalik sya! babalik ang borj ko!" sigaw ko naman at niyakap sya.

"ha? babalik si borj!?" sigaw naman ni kuya, mommy, at daddy na naka silip pala sa pinto all this time.

"OPO! BABALIK SYA!" sigaw ko at niyakap silang lahat at umiyak.

A week has past pero wala pa din sya. I've been waiting outside pero wala eh, Umiyak na lang ako kay kuya at jelai, thinking na niloko nya lang ako.

I fell asleep in their arms pero when I woke up. I felt someone's touch that I've been craving for so long. I looked up, and there I saw, The love of my life.

Ipaglalaban KitaWhere stories live. Discover now