Captain, please (UP Series #1)

Unang Kabanata

Do I have to beg you?

Napabuntong hininga ako habang tinitingnan ang labas ng university. I still can't believe it, 4th year na ako, sa wakas isang taon nalang o dalawang sem newscaster na ako. Makikita niyo na ako sa TV. Ha! Wag kayo!

I am the head campus journalist and the Uaap sportscaster of University of the Philippines. Hindi nga ako makapaniwalang na qualified ako rito eh, kasi gumraduate ako ng high school at senior sa pampublikong paaralan sa Cebu. Nag take lang ako ng exam dahil sa bff kong mayaman, at kung sinesuwerte nga naman, nakapasa! Kaya ikaw wag kang sumukong mag manifest!

" Girl, sawakas 4th year na tayo. Finally! We are going to be a newscaster na" Lela giggled. Kulang nalang ay tumalon siya rito. And yes, journalist kaming dalawa hindi lang siya masyadong nag-eexpose sa media because most likely sa radio siya.

"Oo nga eh, sa wakas hindi ko na makikita yang pagmumukha mo" Masungit kong sabi. But ofcourse that's a joke. Kahit anong kulit ng babaitang ito hindi ko kayang mawala ang pagkakaibigan namin. Magkasama kayang tumubo ang bulbol namin!

" Ang sama mo ah. Pero hindi naman masakit dahil magkikita pa rin naman tayo since magiging newscaster tayo diba?" Tumatawa niyang saad habang patuloy kaming lumalakad papuntang bulletin board dahil doon namin nakalagat ang room building namin na kukuhanan ng schedule.

On our way there, students are everywhere, some are even bringing posters. Different kinds of issues and most of all, posters of UAAP players.

"Shet naman oh, hindi tayo same ng schedule, ang aga pa ng first period ko" Nakabusangot na saad ni Lela. Actually, parehas kami ng reaksyon, kung maaga ang klase niya, yun naman ang ikinagabi ng last period ko. Tangina! Baka mamaya pag daan ko sa theatre susulpot si Marita. Nakakatakot!

"Mga Bitchesa!" Sabay kaming napalingon nang may sumigaw sa bandang likuran namin. And there we saw Gin, ang med student sa aming magkakaibigan at ang dahilan kung bakit narito kami sa UP ngayon.

She is wearing a very nice outfit, malalaman mo talaga agad na mayaman. Naka civilian lang kami since first day of school pa.

"Oh my gosh, na miss ko kayo" Saad ko at nagyakapan kami. God! Nakakamiss ang kakulitan namin.

"Siguro akong maraming chismiss ang naipon niyo, dalawang buwan din tayong di nagkita ah. So let's go to the cafeteria! My treat!" And as rich she is, hindi na kami tumanggi dahil libre niya yan!

"Balita ko pupunta ngayon ang mga taga UST, kasi may meeting ang mga varsity player" Sabi ni Zalla habang umiinom ng shake. Kakarating lang ng dalawang gaga, si Zalla at tsaka si Nadie, ang mga mahihiwagang chismosa sa aming lima.

"Eh ano naman ang meron dun? Makikita ko na naman yung mayabang na Ramos na yun" Pairap na sabi ni Nadie. Kung gaano ka fan ng tigers si Zalla ay ganun naman ka hater si Nadie, ang yayabang daw kasi!

Samantalang ako, napahawak sa sentenido. Bagong balita, bagong sulat na naman. Kung hindi lang talaga sa scholarship, ay nako! Umalis na ako sa pagiging journalist. Kapagod!

"Enough with that! Alam niyo may chika ako, yung anak ni aling Diday si Marta? Buntis teh, ang tatay daw yung taga FEU, si Ino ba? Yung nangligaw sayo, Maeve?" Chismosa talaga tong si Nadie, maski buhay ng iba nalalaman niya. Pero deserve! Judger yung nanay niya eh. Na back to you tuloy siya.

" HAHAHAHAH deserve niya yun ano! Oa ng nanay niya, akala mo kung sino. Bubukaka lang pala anak niyang mayabang din eh" Natatawang sambit ko. Totoo yun!

"Mabuti nalang pala di mo yun sinagot ano? Fuck boy pala, maliit daw pag mamahal nun sabi nung classmate kong bakla. Na saging niya daw iyon eh" Muntik na naming maibuga ang iniinom nang sabihin yun ni Gin. Tangina! maskin bastos yung topic, amoy aircon pa rin siya.