Accidentally meeting you

CHAPTER 1

"I love you my kai-kai"

Yun ang huling sinabi ni papa bago siya bawian ng buhay. I can't imagine na ako nalang mag isa. Hindi ko lubos masyadong na isip na mangyayari to sa buhay ko.

I'm still living in our mansion. Hindi ko kayang iwan ito, ito nalang ang ala-ala na meron ako sa kanila. But despite what happened I'm still lucky kasi my yaya nana keeps me like I'm her daughter.

Hindi niya ako iniwan. She's been by my side since my family died. Si yaya nana na lang ang meron ako. I won't let anyone steal her from me. I will do everything just to protect her.

Dahil nabigo kung protektahan ang pamilya. I won't let that happen again.

"Kaisha, anak hali kana kain na tayo" Yaya nana called me para kumain. Palagi niya akong tinatawag na anak. Yaya nana told me na may anak siya same with my age.

"Coming, nana" Bumababa nako para mag almusal. Ngunit hindi pa man ako nakapasok sa kusina. I heard someone outside na nag doorbell. Kaya lumabas ako para makita kung sino iyon.

"Hello po ? " A girl at my age ang nakita ko sa labas ng gate dala ang mga bagahe niya. She's beautiful.

"Hello! , ang ganda mo" masaya niyang sabi nung nakita niya ako."ah- am , do i know you po?" tanong ko sa kanya.

"Ay anak ako ni Natalie Lee" She smile at me saying that.

"Okay po tatawagin ko lang si nana" pa alis na sana ako para pumasok.

"Ah-am , pasok po mona kayo" I forgot to invite her to come in. Mainit pa naman.

"Ang bait niya at ang ganda pa , ang lumanay pa nang boses" May binubulong siya. But I can still hear her.

"Nasa kusina po si nana , naghahanda po kasi siya sa mesa. It's time to eat na po kasi, you can join as po." i invite her

"Ay ateco , Hindi na ako mahihiya pa. Tara na gutom na din kasi ako ehhehe" I laugh about what she said. Gusto ko siyang maging kaibigan. She's like nana.

Pag pasok namin sa kusina na kita namin si nana na patapos nang mag handa sa mesa.

"Nana " tinawag ko siya. The moment her eyes find our direction , her wide when she sees who's the person beside me. 

Umiiyak siyang nilapitan ang kanyang anak. And she hug her daughter with wide smile in her face. 

"I miss you , anak" she said habang hawak niya sa baba ang kanyang anak. 

"Miss you so much din ma, sorry ngayon lang ako naka luwas galing sa probinsya" 

As for me I'm here at the corner watching them. I felt a bet jealous, I won't experience the mother-daughter hug again. I wish mom was still alive I really miss her. 

Hindi ko namalayan na lumoluha na pala ako. I quickly wiped my tears, Baka makita nilang umiiyak ako. 

Nana turned her head at me and smile. I smile at her too, I'm still thankful that I have nana like her. She always makes me her own. 

" Ano na ba yan , mama nag iyakan na tayo gutom nako heheh" 

" ikaw talagang bata ka, ang takaw mo. Halika kana, nak" tawag ni nana sa akin 

Habang kamakain nana introduce me to her daughter. 

"Kaisha , anak si mizzy anak ko. Mizzy si kaisha ang alaga ko" 

"Hi po " i said and smile at her

"Atecoo wag kanang mag po , mag ka edad lang tayo. Hello din hheheh"  eh bakit niya ako tinatawag na ate ko ? 

" Nga pala anak , kaisha. Pwede bang dito muna si Mizzy? ang mamahal kasi nang upahan didto" nana said . okay lang namn sa akin, si nana nalang ang meron ako.

"Opo, nana Wag na po kayong mag hanap nang matitirhan po ni mizzy. Pwede naman po siyang tumira dito.Beside po, tayo lang naman po ang tao dito. " 

"AY nako, naka pamabait mo talaga. Thank talaga, nak " she smile widely upon hearing what I said.

"ah- am mizzy ? saan ka mag-aaral ?" I ask her. Kasi gusto ko na sa parehong pa aral kami mag aaral. I'm shy to make friends. Kaya nung nag tapos ako ng nang junior High wala akong friends. 

"Hindi ko pa alam eh, sana sa school kung saan maraming POGI heheheh " kinikilig niyang sabi. 

"Oii mizzy anong sabi mo ? " nana ask her 

"Wala ma, joke lang yun. To naman si mama di ma biro." 

"ah- amm mizzy sa same school nalang tayo. I don't have friends kasi " I shyly tell her the reason.

" OMG , OMG , OMG go lang ateco" she happly said. 

I finally have a friend again. Hope this well be the start to forget him.