SANA DAİR

1. Bölüm

Evetttt. Bir değişiklik olsun istedim. Bilmiyorum ilk mi ama bu asker kurguda hem kız hem de erkek asker. İyi okumalar 🦋🖤

Asena, yine ve yine askeriye'deydi. Askeriye koridorunda ilerlerken önüne gelen askerle duraksadı.

Acemi, yeni başlayan bir askere benziyordu. Asena ise önüne gelen askerle önce bir duraksadı. Sonra askere döndü. Asker kısa bir baş selamı verip konuya girdi.

"Kıdemli Üsteğmen Asena KARAASLAN siz misiniz komutanım?" Dedi asker nazikçe.

Asena "Evet benim. Ne oldu?" Dedi en kibar haliyle.

O kadar kibardı ki. Dibim düştü. Dedi sol melek.

Sağ melek onayladı.

"Komutanım Albay Ali sizi çağırıyor." Dedi. Asena ona baktı. Şaşırmıştı. Çünkü Ali Albay, kimseyle gerekmediği zaman konuşmazdı.

"Neden?" Diye çok makul bir soru yöneltti Asena.

"Söylemedi Komutanım. Bana sadece Bul getir dedi." Dedi asker.

Asena başıyla onayladı. Ali Albay'ın odasına yöneldi hızla.

Kapının önüne geldi. Lakin hemen açmadı. Derin bir nefes aldı. Sonra kapıyı çaldı.

İçerden 'Gel!' sesi yükselince odanın kapısını açtı. Karşısında Ali Albay'ı gördü.

"Beni çağırmışsınız Albayım. Sorun mu var?" Dedi nazikçe.

Albay ise gülümsedi. Asena'da Albay'a karşı gülümsedi. Albay söze girdi.

"Asena, lafı fazla uzatmayacağım. Şırnak / Silopi'de Kıdemli Üsteğmen asker sayısı eksilmiş. Bende sana söyleyeyim belki istersin diye çağırmıştım. Biraz düşün. Bana haber ver. Tamam mı?" Dedi Albay.

Asena ise yaşadıklarının şokundaydı şuan. Başıyla onayladı. "Tabi Albayım haber veririm size." Dedi ve minik bir selam durup odadan sakince çıktı.

Şırnak tehlikeli yerdi. Teröristlerin en çok bulunduğu alandı.

Hızla telefonunu çıkardı. Annesini aradı. Ardından erkek kardeşi Görkem'i arayacaktı. Annesinin numarasının üzerine bastı. Telefon çalar çalmaz açıldı. Şaşırmamıştı.

"Kızım!" Dedi annesi neşeyle. Az sonra alacağı haberle bu kadar neşeli olmayabilirdi. Farkındaydı.

"Anne." Dedi Asena. "Sana birşey söylemem lazım." Dedi. Annesi bekledi. "Anne, Ali Albay beni Şırnak Silopi'ye tayin etmek istiyor. Sana da söylemek istedim. Kıdemli Üsteğmen asker sayısı eksilmiş. Ondan istiyorlarmış." Dedi Asena tek nefeste.

Annesi bekledi. Düşündü. Sonra derim bir nefes verdi. "Kızım." Dedi. "Gitmek istiyor musun sen?" Dedi. Kızını, kendi kızı istediği için asker olmasına izin vermişti. Asena şöyle cevapladı;

"Sen istiyor musun? Senin fikrin benim için önemli anne. Çok önemli hemde. Sen gitme dersen gitmem." Dedi. Annesi derin bir nefes çekerken burnunu da çekti.

"Sen nasıl istersen öyle yap kızım. Ben sana hep güveniyorum. Şüphem hiç yok. Olmayacakta. Sen nasıl istersen öyle yap." Dedi.

Asena'nın gözleri doldu. Ama belli etmedi. "Tamam anne." Dedi sadece.

Anneside "Görüşürüz. Dikkat et kendine. Allah'a emanet ol. Seni seviyorum." Dedi. Klasik cümlelerdi.

"Bende seni çok seviyorum anne. Sende kendine dikkat et. Allah'a emanet olun." Dedi Asena ve kapattı telefonu.

Annesine hiç kıyamazdı Asena. Görkem'i aradı bu sefer. Telefon 3. Çalışta açıldı. "ABLAM!" diye bağırdı Görkem neşeyle. "Kardeşim!" Dedi aynı neşeyle Asena.