Ben kuçuklugunen beri mutsuzdum.Büyüb kadin oluncada bu deyişmedi,hayat beni çok yordu,hayatim hep monotondu,hep yalnizdim,mutlu olurken bile,bu benim kaderimdi napa bilirdimki
İşte benim hikayem
Ben daha 5 yaşindayken başlamişdi mutsuzlugum,yalnizligim,annem babam bizi terk etdikden sonra bakamadigi icin yetimhaneye birakmisdi ,benim ilk yalnizligimda tam burdan başliyodu..Yetimhanedeyken bana iyi bakmişlardi ama Anne şefkati gibi olmuyo be,yetimhaneden cikdim.artik 18 yaşina gelmişdim ,yolumu çizmeliydim,ayaklarim uzerinde durmaliydim, universtryi kazanmişdim buda bana umit vermişdi.Hikayemde burdan başladi zaten......
