"Herşey senin yüzünden oldu" dedi yüzüme doğru.
"Benim suçum değil! Neden bana inanmamakta inat ediyorsun?! Sana olan saygımı kaybetmek istemiyorum ama beni zorluyorsun."
"Kim yaptı o zaman?!"
Tehdit edilmiştim."Bilmiyorum."
Sinir bozukluğu ile güldü"Bilmiyorsun."
Biliyordum."Beni dinle Lowell Brown, sana yapmadığını söylüyorum, ve sen hala bana inanmıyorsun. O kadının dediğine neden inanıyorsun?"
"Çünkü..." Cümlesini devam ettiremedi. Çünkü diyecek bir şeyi yoktu. Öfke ve hayal kırıklığı ile başımı salladım
"Anladım ben anlayacağımı. Bundan sonra asistanın o olur. Zaten dünden razı.. İstifa dilekçemi hazırlayıp vereceğim. Çünkü daha fazla burada çalışmak istemiyorum."
Tam gitmeye yöneldim ki beni kolumdan sıkıca tuttu."Hiç bir yere gitmeyeceksin."
"Gideceğim."
"Gitmeyeceksin. Buna izin vermem."
"Senden izin alan kim?"
"İzin almana gerek yok ben vermiyorum."
"Neden?"
"Çünkü.. Çünkü gitmeni istemiyorum. Bir sebebi olmak zorunda mı?"
"Madem yaptığım işi beğeniyorsun bana neden inanmıyorsun?"
"Sana inanmıyorum demedim."
"Sen kendinde değilsin Lowell.. Daha ne dediğini hatırlamıyorsun. Kendine geldikten sonra adam akıllı konuşalım."
Arkamı dönüp hızlıca odama doğru ilerlemeye başladım.Bu şirkette tek nefret ettiğim biri vardı.
Laura Dean.
---
Bundan sonra karakter tanıtımı gelecek... Görüşmek üzere🫶🏻
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kanlı Gözler
RomanceCEO Adam ve Onun Asistanının şirkette bir yanlış anlaşılma yüzünden büyük ilgi kaybetmesiyle birlikte Şirkette CEO'ya takıntılı kadının CEO'yu kandırması ile Asistanına karşı kin ve nefreti oluşur. Zamanla nefreti kaybolarak ondan hoşlanmaya başlar...