Hiç kimse sevmez ayrılığı , dargınlığı ,mesafeyi
Kimbilir ölümüne kör olmayı , sevmeyi
Ama kalsan sana sıkı sıkı sarılmak için göze alırdım ben ölmeyi
Ama sen seçtin bir ömür boyu terk edip gitmeyi
Gitmeseydin belki solmazdı ağaç yaprakları
Gece kurtarırdım seni gördüğün kabuslardan uyandırırdim
Sen seçtin gitmeyi , veda etmeyi , özletmeyi , bekletmeyi
Ben biliyorum bir ömür boyu kendimi feda ederek sevmeyi
Silerdim belki göz yaşlarını bırakmazdım seni yalnız
Şimdi ben kaldım yapayalnız
Senin için savaşırdım , ruhun için
Kalmazdım , hiç kararsız . Ama sen gitmeyi seçtin
