kanatlarım mı ağır geldi bana, yoksa bir avcının kafesinde saatlerce uçmak mı?
ecel korkusuyla yaşamak mı zordu, yoksa acımasız gözlerin ruhumu delip geçen çaresizliğinde mi?
ağına takıldığım avcının avucunda son nefesimi vermiştim ben.
beni öldürürken bıçak kullanmamıştı. silah ya da makas da yoktu. beni öldürürken dudaklarının arkasında yatan yılanı kullanmıştı. evet, o avcının dilini bir yılana benzetmiştim. zehirli bir engerek yılanının merhametine kalmıştım belki de. ağzından çıkan her bir kelime, savunmasız tenime mızrak gibi saplanmıştı. soğuk tenime saplanan her bir kelimeyle tekrar ölmüş, tekrar dirilmiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
liv' for me, dahlia ✯
Fanfictiondudaklarından dökülen her bir kelimeden şiir yaptılar, dahlia.
