CHURCH SERIES #1 STOLEN GLANCES ON THE ALTAR (ONGOING)

CHAPTER 3: ROAMING ISSUE

Kung masaya ako sa pagtulog ko kagabi, nagulat na lang ako sa merong message ang nagsend sa gc ng youth sa simbahan namin.

                                 《PYM SAN ANTONIO 》

Simon:: Sent a photo.

Simon:: Yieee! @Juan Mattias Bernindo, nililigawan mo na pala si Shaira? Naolll

Kiel:: WHAT?! @Juan Mattias Bernindo?! TORPE NO MORE?! INGITAN MO SI @Shaira Dela Santos AH! AAGAWIN KO YAN SAYO😗

Eunia (Admin 2):: Gandang bungad ah! Relate pa ba yan sa simbahan natin? Btw, congrats @Juan Mattias Bernindo you got yourself a nice beautiful girl💝

Jonas Obila (Admin 1/Youth Leader):: Tahimik muna po tayo, hindi related sa simbahan apaka active niyo pero sa activities patay tong gc, pero @Juan Mattias Bernindo, Congrats! Talagang tipo mo talaga mga magagandang sexy na sikat ah? Swerte mo huhu! Minamalas talaga si @Shaira Dela Santos sayo!😂

Shaira Dela Santos:: Guys! Grabe naman kayo! Sinagot ko lang naman, hindi ko pa boyfriend haha!
___________________

What?! Manliligaw?

So ganun na lang pala huh? Tipo niya pala mga payat na sexy na sikat.

Well, sorry Mattias. Im not the girl you will ever deserve.

Hindi ako katulad ni Shaira, payat siya habang ako may bilbil, d ren ako sexy at maganda ang katawan katulad niya. At lastly, hinding hindi ako magiging sikat katulad niya dahil siya ang campus crush at laging nananalo sa pageants ng barangay, eskwelahan, simbahan o kahit ano pang pagandahan.

Isa lang akong Bookworm na onti ang talento. Pagkanta at pag guitara na mahilig ren sa photography.

I would never be his type.

Wake up from your dream Solia. He will never choose someone like you.

Siguro nga, itrtry ko na lang maka move on sakanya kahit siya ung first na happy crush ko rito sa mundong to.

Pero Lord? Pwede ba makaranas man lang maging si Shaira? Kahit hindi man ako sexy o kagandahan, pwede bang si shaira na lang ako?

I know I looked stupid talking to myself. Mas lalo pa ko naging walang saysay imbes sa buhay ko.

"SOLIA!! SAMAHAN MO NGA KO BUMILI SA PALENGKE!" sigaw na tawag sakin ni mommy kaya naputol ang pagiisip ko sa panliligaw kineme na un.

Dali dali akong bumaba, dala ko ang aking cellphone at suot ko ang aking earpods.

Ganito ako kapag naiinis o nagagalit, wala akong gustong marinig na nagsasalita kundi ung kanta lang.

Now playing...

HULING SANDALI

Hindi mapigil ang tibok ng aking puso~
Sa tuwing ako'y nakatingin sayo~
Maaari bang wag kang humiwalay
Dahil sandali na lang~..
______________

Tss! Pati ba naman tong kanta na to.. natatamaan ako. Baka madapa pa ko habang naglalakad rito sa mabatong daan.

Our story maybe had started in his first day pero siya na agad naghanap ng iba. So stupid.

So am I, bakit naman ako nagkagusto sakanya? Dami dami jan naghihintay rin sakin pero bakit ung puso ko hindi tumitigil kapag tumitingin ako sa bawat galaw niya?
________________

Darating din ang gabi~
Walang pipigil satin~
Kung hindi ngayon, aasa bang~
Maibabalik ang kahapon?~
____________

Pwede kaya? Pwede pa kayang ibalik na lang uli nung linggo at kahapon?

Ung hindi pa siya nanliligaw kay Shaira?

________________

Kahit sandali~
Patawarin ang pusong di mapigil~
Sana'y tayong dalawa~
Sa huling pagkakataon~
Na ika'y magiging akin...~
_____________

Kapag wala ba si Shaira, may pag asa pa ba kong mapasakin siya? Magkatuluyan kami? Makilala ko pa siya?

Lord, please give me a chance that I can be a better woman for him than Shaira. Hindi man ako kagandahan tulad niya, alam kong may kaya pa kong ipakita. Hindi ko alam kung crush pa to o...

Pagmamahal na??

Huh? May kausap si mommy? Bakit parang may naaalala ako sa mukha ng kausap niya?

Nasagot ang aking mga tanong nang makita ko ung lalaki sa likod niya.

Mattias.

Huh, talagang dito pa sa palengke nagkita uli ah? Tss.

"Ay mare, si Solia pala panganay ko. Nag seserve ren siya sa simbahan malapit." natutuwang saad ng nanay ko sa kumare niya raw.

"Talaga ba mare? Eto pala ren si Jm, second child ko. Pero mas masipag pa yan sa kuya at bunso ko, Solia iha, hello magkakilala ba kayo ni Jm?" tanong saakin ng nanay ni Mattias.

"Not sure po tita" seryoso kong saad habang may tinitipa saaking cellphone kahit wala naman.

"Ahh? Ganun ba? Ok lang ba sainyo na doon muna kayo ng nanay niyo sa bahay namin? Matagal na kasi kaming hindi nagkita simula nang magka-anak na kami, ok lang ba sainyo mare?" nakangiting sabi ng nanay ni Mattias.

Ayaw ko pero I have no choice kaya tumango na lang rin ako at hindi na tumingin pa kay Mattias.

Naging tagahawak rin kaming dalawa ng lalaki sa mga binili ng aming mga nanay. Pambihirang buhay.

"Hey, can we talk later?" seryosong bulong saakin ni Mattias.

Hindi ko siya pinansin at bahagya akong lumayo sakanya dahil ayaw ko siyang katabi maglakad.

Well, Lord thank you dahil dito pero sana bigyan mo pa ko ng pasensya na pakinggan si Mattias.

.........
>_<