අමාවක සඳ | ONGOING |

අමාවක 05

මේ අලුත් දවසක මං මගේ පන්තියේ ඉන්න ඕනේ වෙලාවේ සංගීත කාමරයක් අස්සේ ඉදගෙන මං මොකද්ද මේ කරන විගඩම..?
සින්දු කියනවා!! ඇයි?? අර කොන්සට් එකට!

ඇත්තටම දැන් ඔය කොන්සට් එක අපේ ground එකේ මැද හරියට වෙන්න ස්ටේජ් ඔක්කොම ගහන්න හදලා තියෙන්නේ ඊලග සතියෙනේ ඕක තියෙන්නෙත්.. මාත් ඉල්ලගෙන කාපු පරිප්පුව හිමින් සැරේ ජීර්ණය කරනවා.. දැන් මට මේ සින්දුවක් හොයාගන්න බැරුව ආධි අයියට වද දෙන ගමන් තමා මේ ඉන්නේ හහ්..!

"හෙට දවසේ වීරයෝ.. පුංචි අපි තමයි...!
හෙට බිහිවෙන නායකයෝ.. පුංචි අපි තමයි...!
අපේ රටේ අනාගතේ.. පුංචි අපි තමයි...!
අපි හදනවා.. රට හැදෙනවා.. ඒක ඇත්තමයි..!

නැත්තන් මේක.. හොදේ..

කුරුළු පැංචා වගේ කියලා අම්මා කියවනවා..
දගමල්ලක් තමයි කියලා තාත්තා කියනවා..

ඉතුරු ටික මතක නෑ.. ආ නැත්තන් අපි කියමු

Baby shark du du dud du du
Mama shark du du dud du du
Papa shark du du dud du du~

නැත්තන්..

You're my sunshine..
My only sunshine..
You make me happy...--"

"ඔය කටවහගනින් බන් මගුල"

"ඉතිං මට ළමා සින්දු මතක නෑ ආධි අයියේ එහෙනම් මේක..

Baby who cares.. රනිලුත් gayyy~~
Bring it that over to placeee~~

කියලා.."

"මට බෑ මං යනවා බන්"

"තවුසෙ මාව කොහොමද එහෙම දාල යන්නේ??"

"කකුල් දෙකෙන්"

" එහෙනම් මේ මගේ බඩේ ඉන්න ලමයවත් අරන් පලයන්!"

"මොකක්! මොන ළමයෙක්ද??"

"මේ මේ අහපන්කෝ අයියේ ළමයෙක් නෙමෙයි ළමයි 100ක්‌ විතර ඉන්නවා මේ ඉස්කෝලේ..! සරත් සඳේ කියන්නම් ඒක අවුලක් නැනේ නේහ්"

"හනේ ඇති යන්තන්.. ඕක කියපන් එදාට"

"සිරාවට අවුලක් නැද්ද.. මං ඇහුවේ මගේ පිච් එක එහෙම.."

"අනේ නැ බන් හොදට තියෙනවා..!"

"ඇයි ඔයා සින්දුවක් කියන්නේ නැත්තේ"

"මං මොකටද කියන්නේ මේ අලුත් ගායකයෝ ඉන්නේ ඉස්කෝලෙ හහ්.."

ඕකනේ මුට මල පනිනවා මාත් එක්ක හහ්.. කොහොමහරි ඒකත් පොඩ්ඩක් කියලා බලලා ආපහු පන්තියට ආවේ කන්න බලාගෙන.. ඊටපස්සේ රෂාවත් එක්කන් යන්න ඕනේ ආපහු prifect room එකට.. අද හංසයත් නැනේ සැක් ඌ නැතුව පාළුයි හැබැයි..