Orhan Gülgün'u gördün de Gözleri dolmuş bir şekilde tebessüm eder Gülgün se hala şoktayıdı
Hazal:Anne
Gülgün onu duymaz
Hazal:Anne
Gülgün:hı e-efendim
Hazal:iyi misin
Gülgün:e-evet hadi siz gidin geç kalmayın
Hazal,Rüya:peki
Hazal ve Rüya giderler Orhan da Gülgün'un yanında gider
Orhan:ismileri Hazal ve Rüya koymuşsun
Gülgün:başka ismiler bulamadım sen bunu boş ver de söyle ne için geldin
Orhan:Gülgün ben çok-
Gülgün:hiç özür dileme çünkü senin özür dilemeye hakın yok yılar önce kaybettin sen onu
Gülgün Lafını biter bitmez içere geçer Orhan da onun peşinden gelir tam kapıyı kapatacakken Orhan engel olur o da içere girer
Orhan:Gülgün bak çok özür dilerim senin beni aldatmadığını bilseydim sana böyle davranır mıydım
Gülgün(gözleri dolmuş):işte işte sorun da bu zaten senin bana inanmaman güvenmemen sorun sen o lanetli gün o fotoğraflara değil de bana inansaydın şu an da bam başka bir durumda olurduk şimdi öyle beni çok sevmiş gibi bakma
Orhan(şaşkınlıkla):o-o ne demek Gülgün ben seni çok seviyorum
Gülgün:demek beni çok seviyorsun öyle mi
Orhan:tabi ki evet
Gülgün:o zaman niye niye her gece kızları koluna takıp barlarda dolaşıyorsun
Orhan Gülgün'un ellerini tutar ama Gülgün ellerini çeker
Orhan:Gülgün sana söz veriyorum her şeyi düzelteceğim unuturacağım sana söz yeter ki bana bir şans ver
Gülgün göz yaşlarını zor tutuyorudu
Gülgün(göz yaşlarını tutmaya çalışarak):demek herşeyi düzelteceksin unuturacaksın öyle mi peki
Gülgün masada ki bardağı alır yere atar
Gülgün:al yapıştır bu bardağı yapıştıra bilirmisin hadi diyelim ki yapıştırdın yeniden su içebilir misin
