J:Yani ben senin fanımdım ve simdi arkadasız(kesin öyledir) Aklıma bile gelmezdi
H:Kader denilen sey bu olmalı herhalde *benim en güzel kaderim*
"Jeongin gülümsedi
Hyunjin Jeongin'in gülümsemesini gülünce o da gülümsedi"
H:Ee ozaman birşeyler yemeye gidelim çünkü evde birşey yok
J:Olur gidelim
"ikiside hazırlanıp Hyunjin'in arabadına bindi"
"Bir süre sonra göl kenarında sakin bir yere geldiler"
J:Buraya daha önce gelmemistim, cok güzel gözüküyor
H:Genelde bilinen bir yer değildir az kişi biliyor burayı genelde, evet cidden güzel bir yer hadi gel içeri girelim
"İçeri girdiler Jeongin bir bebek gibi her tarafı dikkatle inceliyordu, Hyunjin bunu fark etti ve gülümsedi"
H:Bebek gibisin Bücür
Jeongin
gene basladı gene basladı
GENE BASLADI
J:hah sağol bay gıcık
H:HAAAH? bay gıcık mı *göz devirerek* unuttun sanmıstım
J:Hoppa basam unuttum sen diyince simdi
H:Dalga gecme
J:Gecicem sus
"bi süre daha birbirleri ile atıstıktan sonra sparişi verdiler"
J:Burası güzel olduğu gibi icindeki insanlarda cidden tatlıymıs
H:Beğenmene sevindim
"Jeongin gülümsedi"
"Bir süre sonra yemeklerini yedikten sonra sıra hesap ödemeye gelmisti"
H:Ben hesabı ödeyip geliyorum
J:Hyunjin sacmalama ben ödeyeceğim
H:Sen misafirsin ben ödeyeceğim
J:Ha peki ozaman
Jeongin
Hele pasama bak tabi sen ödiceksin gece beni yemenin bedeli bu, of boynum hala acıyor
"Arabaya bindiler Hyunjin Jeongin'i evine bıraktı"
"Jeongin eve girdi ve annesine bakmak icin odaları aradı ama annesi yoktu hala gelmemişti"
J:ANNE!
J:ANNE NERDESİN
"Jeongin telefondan annesini aradı ama annesi acımadı, Jeongin cok endişelenmişti hızla evden cıkacakken telefonu çaldı"
(Umarım beğenirsiniz, birşeyler yapmaya çalışıyorum iste)
