Bilmiyorlardı ki ; sen herkese yardım etmeye çalışırken kendinin çaresiz kaldığını.Aslında dışarıda ki insanlar onlara yardım ettiğini göz önünde bulundurmuyorlardı bile.Çünkü onlar sadece kendilerini dinliyordu dışarıdakinleri anlamak istemiyorlardı.Bende mi kimseyi dinlemesem acaba,kimseye önem vermesem mi ki ?
Çok zor be hayat,çok zor.Ben bu oyunu hiçbir zaman bitiremeyecektim.Hiçbir zaman mutlu olamıyacaktım ki bitireyim,ben bu hayatta bir adım bilene atamayacak taraftım.
Gözümden akan gözyaşına soğuk soğuk vuruyordu rüzgar.Denizin kokusu ruhumu rahatlatıyordu,gözyaşlarımı silip yürümeye başladım.Hava giderrk kararıyordu.Aldırmadan yürümeye devam ettim,sonra hayatımı baştan düşündümde gerçekten çok yorucuydu.Lan brn daha on yedi yaşında kızdım.Ailemin yaptığı baskılar çok fazla geliyordu.Ama ben bir sene daha dayanırsam kurtulacaktım.Ben bunu yapabileceğimi sanmıyordum ama olsun ,denemek istiyordum.Acı çekeceğimi bile bile denemek istiyordum.Saate baktığımda 20.49'du.Göz yaşlarımı silip eve doğru yöneldim.Eve girdiğimde biricik annem bana bakıyordu "Ne var ne bakıyorsun" "Bana karşı sözlerine dikkat edeceksin Kumsal" "Eğer bana bunları yapmasaydınız size ideal bir kız olabilirdim canım annecim şimdi izninle odama çıkıcam çekilirsen" son satırları çok sert söylediğimin farkındaydım.Ama beni bırakıp gittiklerinde büyüyünce ne ilacağını düşünmeleri gerekirdi.Omzuna çarparak yukarı çıktım.
Evet..Beni terk etmeyecek tek kişi yatağımdı.Wp ye girip Batu'nun aktif olup olmadığına baktım ve "çivrim içi" peki..Bu gerizekalılar bana ihanet ettiler.Evet çokluk eki koydum çünkü en yakın arkadaşımla beni aldatmak ne lan.İkisinide benim yanıma yaklaşmamaları için uyardım yoksa şiddetle çözeriz ^^.Yavaş yavaş uykum gelmeye başladı.Buna karşı gelicem ya da vazgeçtim nasıl olsa bu uyku çarpılırım filan .
