Alex's POV
Catching my breath before walking fast again.
Sobrang traffic kaya natagalan akong makarating sa school. Kelangan kong magmadali dahil malapit ng magsimula ang major class ko.
"Shit!" I frustratedly cursed. Kung kelan ka nagmamadali saka naman may bumangga. Dali-dali kong pinulot ang mga libro ko at hindi na nag abalang tingnan kung sino ang bumangga sa akin.
"Oh no, sorry." Hinawakan nya ang isang libro para tumulong sa pagpulot. "Sorry talaga hindi ko nakita ------Alexandra?"
Napatingin ako sa kanya. "Via?" Kinuha ko ang libro sa kamay nya. "It's ok. Sorry nagmamadali rin ako kaya di ko napansin."
"How are you? Akala ko sa states ka na mag-aaral?"
She's my highschool classmate and also a student council member. But we just casually talked to each other if needed.
Naglakad ako at sumabay naman sya. I have 15 minutes more before my class start.
"States? Who told you?" Nagtataka kong tanong.
"Si Antonette. Sabi nya sabay daw kayong mag-aaral dun."
"Antonette?" Di ko kilala ang sinabi nyang pangalan. "Who's that?"
"Antonette Gail Padilla. Our classmate. Di mo ba sya natatandaan? Akala ko matalik kayong magkaibigan."
"No, I don't know her." It's true. I know my classmates face but not their names. "At wala akong matalik na kaibigan."
"Talaga? So gawa-gawa nya lang ang mga kwento nya sa amin?"
"What story?"
"Sabi nya sekreto daw kayong magkaibigan, matalik na magkaibigan, simula bata magkakilala na raw kayo."
"Really? Sounds weird." I didn't over react. For me it's nonsense. Siguro walang magawa ang babaeng yun.
"Wait may picture ako nung graduation natin." Kinuha nya ang cellphone. "Andito lang yun. Uhmmmm... here. Sya yung naka eyeglasses na katabi mo. Weird nga, magkatabi kayo nyan kaya akala namin magkaibigan talaga kayo pero sekreto nga lang kasi ayaw mo raw ipasabi."
Kinuha ko ang cellphone at tiningnan ang sinabi nyang katabi ko. Ah, yeah I remember her. I always caught her looking at me but I just ignore it.
"Ok." Tipid kong wika at binalik ang cellphone. "Well, next time don't believe in everything you hear. Baka mahilig lang talaga syang gumawa ng kwento."
Definitely that girl is a liar.
"Pero para kasing totoo yung mga ---."
"Via let's talk some other time. May klase pa kasi akong kelangan puntahan." Putol ko sa sasabihin nya. I don't have time for that, may mas malaki akong problema.
"Ah ganun ba. Ok sige Alex. Ako rin may klase pa ako. Bye."
I smiled before walking towards to my department building.
-----
"Pwedeng maki-upo?"
Napatingin ako sa lalaking nakatayo sa harapan ko na may dalang coke at sandwich. "Go ahead." At binalik ulit ang tuon sa kinakaing pasta.
Kakatapos lang ng dalawang klase ko kaya pumunta muna ako sa cafeteria para kumain.
"Pinapabigay ni ma'am Maxine." Wika nito ng makaupo. Pasimply nyang nilagay ang makapal na libro sa mesa.
Hindi muna ako sumagot at inubos muna ang kinakain.
Thank god busog na ako. Hindi ako nakapag breakfast kaya gutom talaga ako.
