Mahalle bxb

1

ben yine

yeniden giriş yaptım önceki hesabım elimden gitti

ve ben biraz yazma özürlüsüyüm o yüzden lütfen dikkat etmeyin yazım yanlışlarına

herkes bu dünyada şanslı doğacak diye bişey yok değil mi? diyerek sürekli kendimi dizginlemeye çalışırdım

babamın tam bir arkolik olması ve bizi terk etmesi benim ablamın veya annemin suçu değildi olmazdı da kesinlikle

annem babama sadık biri olmuştu her zaman ama babam denen iğrenç yaratık asla öyle biri değildi ve olmazdı da bence

annem 19 yaşında babamla ailesi zoruyla evlenmişti babamla annem o sıralar birbirlerini beğeniyorlarmış ama sadece beğenmek yetmiyormuş demek ki

babam her ne kadar o zamanlar annemi beğeniyor olsa da yinede annemi hiçbir zaman sevmedi ve sevmiyecek ti

babam arkolik biri olduğu için sürekli annemi döven bir orupu çocuğu oldu her zaman. annem babamı sevdiği için ses etmiyormuş yada edemiyormuş orasını tam bilemiyorum ama

ben annemin karnındayken babamın annme beni aldırması için baskı kordugunda annem boşanma davası açmış babam ilkte kabul etmemiş

sonrasında babam evi terk etmiş ve kendine "aile" kurmuş ve anneme Boşanma davası açmış

ablam Kendi halinde yaşıyan biri dünya çokta umrumda olan biri değil. ablam'la fazla yakın değiliz abla kardeş ilişkisi gibi

ablam ve annem çalışan insanlar. annem elinden gelen herşeyi her işi yapabilen bi kadın gerçekten onla gurur duyuyorum ablam ise özel bi okulda Fransızca öğretmenliği yapıyor daha atamadı. ama gerektiğinden fazla kazandığı için çokta bir sorun yok kimseye göre ablam mutlu sonuçta.

mahallemiz biraz tekin olmayan bi mahalle gerçektende ve gereksiz insanların bulunduğu bir yer bana göre

aslında bakılırsa insanların iyi anlaşması ve birbirine saygı duyması konusunda güzel bi mahalle ama diğer konularda pekte güzel olduğunu söyleyemem

"akın annem şu şekeri verir misin" diyerek bana seslenen anneme ile birlikte düşüncelerimden sıyrıldım
"ha" diyerek anneme döndüm "annemcim şeker diyorum" diyerek tekrar etti anneme boş boş bakıp şekere uzanıp anneme uzattım

ablam bu sabah yoktu çoğu zaman olduğu gibi dersi sabah erken saatlerde başlıyordu

kahvaltımı yaptıktan sonra Mert'in evine doğru yola çıktım. mert benim küçüklükten beri arkadaşım ve tabiki okanda. ikisi gerçek anlamda kardeşim gibiylerdi

olanlar çarşının içinde kahvenin üstünde yaşıyorlardı babası kahveci olduğundan dolayı

kahvedenin önünden geçmek çokta hoşlandığım bişey değildi çünkü bütün mahalle sakinleri nerdeyse oradaydı ve ve'si yok işte hoşlanmıyorum sadece

tam kahvenin önünden geçerken "akın" diyerek birinin bana seslenmesi için arkamı döndüm Sinan amcaydı. mertin babası, "buyur sinan amca," dedim ona bakarak "oğlum mert iki dakika bi yere kadar gitti evde kimse yok bende de anahtar yok istersen gel kahvede otur oğlum boş boş bekleme" dedi "tamam sinan amca" diyerek kahveye adımladım

Önde sinan amca arkasında ben kahveye girdik

kahveye girerken şöyle bi göz gezdirdim ve Ahmet abi oradaydı

Ahmet abi mahallenin büyüklerinin bile "abi" dediği adamdı

çoğu yerde sözü geçer ve sevilen biridir.
uzun boylu esmer kara kaşlı kara gözlü biri oldukça yakışıklı biri kesinlikle

Ahmet abinin yanında Kenan abi yani Mert'in abisi vardı

kenan abı beni görünce yanına çağırdı pek istemesem de gittim

masada Ahmet abi,kenan abi,Cahit abi,ve Cem abi vardı genellikle dörtlü takılan insanlardı

masaya yaklaşınca Ahmet abi kafasını kaldırıp bana baktı

Ahmet abiye bakınca bana baktığını gördüm. bakışlarımı hemen ger çektim
yanlış anlamasın diye

"napion lan kerata" dedi Kenan abi saçlarımı karıştırırken "iyi abi sen" dedim Kenan abiye bakarak "iyi bende iyi de senin ne işin var burda" dedi kafası karışık halde "Mert'in yanına geldim abi" dedim adama doğru. anladım anlamında kafa salladım

masadaki insanlara tek tek baktım en son Ahmet abiye baktığında bana kaşlarını çatarak baktığını gördüm

anlamamıştım ne yaptımda bana böyle bakıyordu

"Kenan abi mert nereye gitti" dedim kenan abiye bakarak o ise oynuna devam ederek "markete gitti birşeyler alacakmış gelir-" birazdan demeye kalmadan kapıdan merti içeriye doğru adımladi

"ben kaçıyorum abi sizi iyi oyunlar" diyerek baş selamı verdim

hemen kapıya doğru hızlı hızlı yürüdüm ve Mert'in kolundan tutarak dışarıya çıkardım

"nerdesin amk ya seni bekliom 2 saattir" dedim merte sinirli sinirli bakarak

"yuh yuh daha 10 dk olmadı çıkalı" dedi
"olsun" dedim omuz silkerek bişey demedi sonra bende çok üstelemedim

apartmandan yukarı çıktık tam kapıyı açmışken " bizide bekleyin lan" diye bi ses geldi ses kenan abinin sesiydi

ay ben yineeeeee 670 kelime yazmışım heee

bu böyle giriş oldu zaten Wattpad kapandı Türkiye'de neyse sonra konuşuruz bu konuları öptüm bays