Şu son günlerde çok sıkılıyorum.Heryerde çocuk sesle
ri bağırmaları her tarafı inletiyordu.Tam sıkıcı hayallere dalarken annem can kurtaran gibi imdadıma yetişti.Hadi kızım gidiyoruz dedi.İlk önce şaşırdım.Tahminime göre kesin birilerini gidecektik.Ne yazık ki öyle olmadı.Hadi sene Defne.Bavulunu topla.Neéee dedim. Ne var ki?dedi.Hadi baban bizi Paris e götürüyor moda sergisine...Malesef tmm dedim.Belki güzel şeyler olur diye umut ediyorum.Yola çıkmaya tam giderken kardeşim Ayhan ağlamaya başladı.Çok sinirlendim.Kes sesini huysuz çocuk.! diye içimden söylendim.Annem onu teselli etti ve bakıcısına götürdü.Her neyse yola çıktık.Ve yine bi sorun oldu.Araba çarpmıştı arabamıza.Gelmeyi istememe sebebim buydu.Hep bi sorun hep bi sorun.Neyse sigortayı ayarladık ve arabayı tamirciye gönderdik...
