Kendime gelmiştim ama artık çok geçti ben ben değildim sanki yerime başka biri gelmişti herkese ayrı davraniyordum o karanlığın içine hapsedilmiş gibiydim o sülivet beni bir karanlığa çekmisti…
Günümüz~
Lidya herzamanki gibi yanimda telefona dalmıştı ben evet benle lidya aynı eve çıkmıştık ayaz ile görüşmüyordum eskisi gibi konuşmuyorduk aramızda bir boşluk olmuştu *Laraaa* diye yanima atladı *ne oldu lidya* diyerek yanitladim sorusunu *bi erkek buldum onla buluşucammm* *ne güzel senin adına sevindim lidya* bir erkek bulmuştu onu sevecekti ne güzel…
Benim artık ne marcusum nede ayazım kalmıştı hepsi gitmisti ve o sevdada hep yarın kalan kişilerden oldum hep ve bir karar almistim lidya gittiginde marcusun evine gidicektim ve onla konusacaktim *lara ben hazırım 2 saate gelirimm* diyerek güldü *peki iyi eğlenceler* diyerek gülümsedim Ve kapı sesi geldi gitmisti hemen odama koştum ve kıyafet seçmeye başladım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Böyle giyinip çıktım marcusla kaldığım eve gitmeye başladım arabayı sağa çekip Durdum ve indim tam kapının önünde durdum ve zile bastım bir kaç dakika bekledikten sonra arkamı dönüp gidicekken kapı sesi geldi kafamı çevirdiğimde marcus yorgun bir halde duruyordu beni görünce beni süzdü *hayırdır lara hanım siz gelirmiydiniz* demişti öylece susup ona baktim gözlerimi onun gozlerinde sabitledim *karınla sana bakmaya gelmistim üzgünüm* diyerek sustum *ne karısı?* *evli degilmiydin cocugunuzda olmus* diyerek yutkundum *ben ne senden sonra evlendim nede çocuğum oldu o olanları haberleden gorduysende hepsi toxic sevgilimin oyunu* diyerek bana baktı onun gözlerine bakiyordum sadece *sen gittikten sonra evden çıkmadım ve sen boşanma davası açtığında gözüm dönmüştü* diyerek yutkundu eli ile koltuğu işaret etti *geç otur* dedi koltuğa oturduğumda etrafa göz degdirdim hersey yerde benim fotoğraflarim odanın her yanında asılı bir anda marcusa baktigimda eli ile kafasını ovuyordu gözlerim ister istemez dolmuştu ben herseyi yanlış anlamistim ayağa kalktim marcusa bir adım yaklaştım *ben herseyi yanlış anladım özür dilerim* diyerek kapıya yöneldim kapıyı açıp gidecekken arkadan ses duydum *kendine iyi bak herzaman gel* diye kafamı onaylarcasina salladigimda arabama bindim ve eve doğru gittim kapım acıktı lidya geldi zannedip içeri girdim girdimesine ama heryer paramparça olmustu yerde kan vardı lidyaya bisi olduğunu düşündüm telefonu elime alıp lidyayi aradım *efendim laracim* *nerdesin ne lidya* diyerek yanit verdim *o cocuklayim dedim ya* direkt lidya olmadığını anladım ve kapattım ve marcusun numarasını girmeye başladım
Çalıyor… Açıldı…
O *efendim lara* Ben *marcus…* O *lara bisi mi oldu cevap ver* Ben *marcus eve biri girmiş yerde kanlar var gelir misin lütfen korkuyoru…*
O *lara lara cevap ver laraa* Telefon kapandı…
*Hey kim var orada kim varsa çıksın korkuyorum lütfen kim varsa gitsin yoksa kötü olur*
Çıt çıt çıt …
O sesler o sülivet geliyor aklıma hemen dışarı koştum tam arabama binicektim ki o sülivet koltuka ayaktaydi elinde bıçak vardı ve elleri kalkıktı tam bana bakıyordu arabaya bir hışımla binim gaza bastım yol boştu en az 200le gidiyordum bir an karşıdan araba çıktı fitesi geriye atıp frene basmaya çalıştım ama olmadı olmuyor yapamiyordum karşıdaki arana marcusun fitesi öne atıp sağa kırdım araba drift atmaya başladı etrafta donuyordu marcus arabayı yaklaştırır arabama vurdu araba yavaşlamaya başladı ve durdu ikimizde arabadan inip birbirimize koştuk
*marcus…* *güzelim* *iyimisin güzelim* *evet o sülivet gelmis* *marcus… Marcus o arkanda* marcusdan ayrılıp önüne geçtim o sülivet gülmeye başladı ve silahı çıkarttı marcusa tuttu markus bir anda önüme geçti ve sülivet tetiğe bastı o kurşun marcusa……
Kurşun sesi…*
♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧
Geri geldim Asklarimm yağmurunuzz geri geldiii uzun bir aradan sonra bölüm geldi
Sizce marcus iyilestircek mi? Veya lara neden marcusla yüzleşmek istedi?
